Χρειάζονται πλέον ξεκάθαρα λόγια από όλους. Τι πρέπει να γίνει για το οικοσύστημα και τι μπορεί να γίνει για την ανάπτυξη, που όλοι τη θέλουμε, τουριστική, επιχειρηματική κ.λπ. Κανείς δε θέλει μια λίμνη αποκομμένη από τον άνθρωπο, αλλά θα πρέπει να φροντίσουμε η λίμνη αυτή να υπάρχει και τα επόμενα χρόνια. Μια εικόνα βάλτου για παράδειγμα, σαν προβολή στο μέλλον, σίγουρα δε θα την ήθελε κανείς.
Το ποια μπορεί να είναι η χρυσή τομή, δεν την ξέρουμε εμείς, αλλά είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει. Αν πραγματικά όλοι οι αρμόδιοι και οι οικολογικές οργανώσεις θέλουν να τη βρουν, πρέπει να κοπιάσουν. Να σκεφτούν νέες πιθανές λύσεις, να βγάλουν τις παρωπίδες και να παραμερίσουν τις πιθανές ιδεοληψίες τους, να δουν παραδείγματα του εξωτερικού και να τη βρουν. Δεν μπορεί σε όλον τον κόσμο να κάνουν «θαύματα» και εμείς να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε. Αυτό προέχει. Επιστημονική γνώση, ιδέες και ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα. Μισόλογα, μικροσυμφέροντα και απωθημένα, όχι μόνο δε βοηθούν, αλλά οδηγούν τους ίδιους τους Γιαννιώτες σε σημείο να απαξιώνουν την λίμνη.
Ριζοσπαστικές λύσεις
Μας έλεγε γνώστης της επιστημονικής πλευράς του θέματος ότι χρειάζονται ριζοσπαστικές λύσεις. Αρχικά, μας «ξένισε», γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για όποια αρχή, την αυτοδιοίκηση, τον Φορέα, το υπουργείο ακόμα, να… γκρεμίσει το παραλίμνιο μέτωπο (σπίτια, επιχειρήσεις), ώστε να αποκατασταθεί ο φυσικός καθαρισμός της λίμνης. Να επιστρέψει, δηλαδή, η παραλία της, όπου θα ξεβράζεται το πλαγκτόν. Όμως, δε χρειάζεται κάτι τέτοιο, όσο και αν αυτό πολλές φορές αφήνει να εννοηθεί η όλη αντιπαράθεση που υπάρχει.
Είμαστε σε μια περίοδο που φτιάχνουμε σχέδια βιώσιμης αστικής ανάπλασης και κινητικότητας για τις επόμενες δεκαετίες. Δε θα μπορούσαμε να βρούμε αντίστοιχα παραδείγματα του εξωτερικού, που να προτείνουν λύσεις; Με τα μάτια μας είδαμε στη Λευκωσία χιλιόμετρα παραλιακού πεζόδρομου, σε κάποια σημεία σε μονοπάτι, σε κάποια σημεία πάνω από το νερό. Προκειμένου να μη χαλάσουν το παραλιακό μέτωπο και πιθανώς επειδή θα ήταν εξαιρετικά κοστοβόρο να μπαζώσουν και χτίσουν στα βράχια, βρήκαν τη λύση, παράγοντας και ένα εξαιρετικό, τουριστικά, αποτέλεσμα.
Φανταζόμαστε θα υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα, υπόγεια, υπέργεια κ.ο.κ. Γιατί εμείς δεν τα συζητάμε καν; Αν δεν είναι αυτός ο ρόλος των υπευθύνων, ποιος είναι; Να οχυρώνεται ο κάθε εκπρόσωπός τους πίσω από μία σκέψη και πρόταση και να μην «κουνιέται»;
