Στις σχολικές μας μέρες, κάποιες δεκαετίες πίσω, ένα σχολείο δέσποζε στην κορυφή των προτύπων λυκείων της πόλης, κι ας μην έφερε ποτέ επίσημα τον τίτλο. Κολλέγιο το αποκαλούσαμε το 4ο Λύκειο Ιωαννίνων. Υποδειγματικός ο τρόπος λειτουργίας του, εξαιρετικό το ανθρώπινο δυναμικό του σε διδακτικό προσωπικό, μαθητές και μαθήτριες, πολλές και αξιοζήλευτες οι πρωτιές του κάθε χρόνο στις πανελλήνιες. Αν δεν είχαμε αδυναμία στα αρχαία και μεγάλη δυσκολία στην κατανόηση των μαθηματικών, σ’ αυτό το λύκειο θα θέλαμε να είχαμε πάει. Αλλά και το άλλο απέναντι, το Κλασικό, το λύκειο της 3ης και της 4ης δέσμης, ήταν ένα σχολείο αυστηρό, με εξίσου μεγάλες επιτυχίες, ήσυχο και συμμαζεμένο, παραπάνω ήσυχο απ’ όσο αντέχαμε οι μαθήτριές του (και δύο μαθητές το πολύ σε κάθε τμήμα). Το ιδανικό ωστόσο λύκειο για τους γονείς μας.
Τριάντα χρόνια μετά, το σκηνικό φαίνεται να έχει αλλάξει. Το 4ο Λύκειο απώλεσε την αλλοτινή αίγλη του, δεν είναι λίγες οι φορές που πρωταγωνιστεί σε καταλήψεις με συνεπακόλουθους μικρής κλίμακας βανδαλισμούς του σχολικού του κτηρίου, ωστόσο κοστοβόρους. Το Κλασικό έγινε γενικό λύκειο όλων των κατευθύνσεων. 7ο στη σειρά των λυκείων της πόλης. Διατηρεί όμως εκείνη την πολύτιμη για τους γονείς ηρεμία και την ανθρωπιά του, απαραίτητες για την ομαλή και απρόσκοπτη φοίτηση των μαθητών του.
Αντιπαλότητες και προστριβές μεταξύ των δύο γειτονικών σχολείων δεν είχαμε ζήσει ποτέ κι ούτε είχαμε αντιληφθεί ότι δημιουργήθηκαν με τα χρόνια. Μέχρι που αναρτήσαμε στις αρχές της σχολικής χρονιάς μια φωτογραφία από την αυλή του παλιού μας σχολείου όπως είναι σήμερα, και αρχίσαμε να διαβάζουμε περιπαικτικά σχόλια ενηλίκων φίλων μας για τον αριθμό των αυγών που πετούν μαθητές του 4ου Λυκείου στην εικονιζόμενη αυλή του σημερινού 7ου, πόσες ομελέτες φτιάχνουν και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Κάπως έτσι μάθαμε ότι παραδοσιακά και διαχρονικά το 7ο Λύκειο δέχεται… αυγά που πετούν οι μαθητές του 4ου ακόμη κι από γειτονικές ταράτσες σπιτιών. Η ρίψη συνοδεύεται μάλιστα από πολλές και προσβλητικές βρισιές, θηλυκού γένους κυρίως. Την ώρα της γυμναστικής, της πρόβας για την παρέλαση ή για μια σχολική γιορτή. Έχουν φύγει πολλοί μαθητές από το σχολείο γιατί κάποιο ή κάποια αυγά έσκασαν πάνω τους. Τα συχνά επεισόδια έχουν πάψει προ πολλού να είναι αθώες σκανδαλιές ή ακόμη και παρατραβηγμένα πειράγματα. Σχολική βία είναι κι ας κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε ή ότι έχει πλάκα επομένως δεν χρειάζεται να παρέμβουμε. Αυτό που περιγράφουμε δεν το γνωρίζουμε μόνο εμείς κι άλλοι πέντε όλοι κι όλοι στην πόλη. Είναι σε γνώση πολλών γονέων και εκπαιδευτικών ένθεν κακείθεν (και όχι μόνο), προφανώς της περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Ηπείρου, σίγουρα εκατοντάδων μαθητών που αποφοίτησαν πρόσφατα ή ακόμη φοιτούν στα εν λόγω λύκεια. Κανείς όμως δεν έκανε τίποτε στη γένεσή του ή και στην εξέλιξή του για να αποτρέψει τα χειρότερα. Και τα χειρότερα (μέχρι στιγμής) συνέβησαν την Παρασκευή το βράδυ.
Ενόψει ενός ποδοσφαιρικού μαθητικού αγώνα μεταξύ των δύο σχολείων, που διεξήχθη τη Δευτέρα που μας πέρασε, λίγο πριν τις 11 τη νύχτα της Παρασκευής (ούτε καν δηλαδή μετά τα μεσάνυχτα, σε μια άδεια πόλη, εν κρυπτώ και παραβύστω) τα κτήρια του 7ου Λυκείου βανδαλίστηκαν, γέμισαν μουντζούρες, συνθήματα κ.ο.κ. Από τη μανία των βανδαλιστών δεν γλύτωσε φυσικά ούτε το παλιό νεοκλασικό που στέγαζε την Εμπορική Σχολή.
Όλα τα συνθήματα φωτογραφίζουν τον δράστη. Οι πρώτες υποψίες είναι εύκολο να κινηθούν προς τον ξεκάθαρα υποδεικνυόμενο ένοχο. Είναι αυτός ή μήπως κάποιος εκμεταλλεύτηκε τη διαχρονική επιθετικότητα του ενός σχολείου προς το άλλο και «κάνει πλάκα» στοχοποιώντας ένα από τα δύο; Αυτό δεν είναι δική μας δουλειά να το ανακαλύψουμε. Είναι δουλειά του εισαγγελέα που οφείλει να παρέμβει. Όχι όμως μόνο για το πρόσφατο επεισόδιο, αλλά και για όλα τα προηγούμενα που περιγράψαμε και φαινομενικά τουλάχιστον οδήγησαν σε αυτό. Όπως και να’ χει πάντως, είτε σκόπιμα, είτε απροκάλυπτα, ο σημερινός βανδαλισμός του 7ου Λυκείου φαίνεται να συνδέεται με τις «ήπιες» επιθέσεις που δέχεται από το γειτονικό σχολείο εδώ και τόσον καιρό. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ασφαλώς αν είναι προϊόν κλιμάκωσής τους, ωστόσο, για να συνεχίζονται όλα αυτά τα χρόνια, εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι όσοι τις κάνουν, τουλάχιστον απολαμβάνουν ένα καθεστώς ατιμωρησίας (ή και σιωπηλής επιβράβευσης) πρωτίστως από εκείνους που έχουν αναλάβει την εποπτεία τους.
Είτε οι δράστες είναι αυτοί που δηλώνονται στους τοίχους, είτε πληρώνουν αμαρτίες άλλων επειδή, όσο να πείτε, έχουν τη χάρη, το σίγουρο είναι ότι η αποκατάσταση όλων αυτών των ζημιών θα κοστίσει στον δήμο Ιωαννιτών πάνω από 2.000 ευρώ. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά τα χρήματα; Από ποιον προϋπολογισμό θα αφαιρεθούν για να διατεθούν για την αποκατάσταση των ζημιών; Αν όντως αποδειχθεί η ανάμειξη των μαθητών του 4ου Λυκείου, το δίκαιο δεν είναι να αφαιρεθούν από τις ετήσιες δαπάνες που είχαν προβλεφθεί για το συγκεκριμένο σχολείο; Σε τούτα τα ερωτήματα πρέπει να βρούμε απαντήσεις βέβαια εμείς οι μεγάλοι, που επιτρέπουμε να γίνονται όλα αυτά κάτω από τη μύτη μας και κυρίως από παιδιά σε βάρος άλλων παιδιών. Αναρωτιόμαστε τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αποφασίσουμε να προστατέψουμε θύματα, θύτες και το 7ο ΓΕΛ της πόλης.
Ακολουθούν φωτογραφίες των βανδαλισμών
Διαβάστε την απάντηση του Συλλόγου Διδασκόντων 4ου ΓΕΛ, του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων και του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου εδώ
