– Πώς τα βλέπετε τα πράγματα μετά τη χθεσινή εκλογή δημάρχου;
– Θα δείξει… ας δοκιμάσουμε.
Είναι η ερώτηση, αλλά συγχρόνως και η απάντηση από την ίδια την αναγνώστρια χθες το πρωί. Μόνη της ρώτησε, μόνη της απάντησε. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Έχουμε δυο-τρεις συνδρομητές, που δεν εμπιστεύονται να τους πηγαίνει η εφημερίδα στην πόρτα τους, γιατί τους την κλέβουν άλλοι. Έτσι, κάθε πρωί μας λένε την καλημέρα τους, παραλαμβάνοντας το φύλλο. Συνήθως εκείνοι είναι το βαρόμετρο για τη θερμοκρασία, για την ομίχλη, γενικά για τον καιρό που κάνει, αλλά και για άλλα γεγονότα, που συμβαίνουν στην πόλη. Οι δυο φράσεις ανήκουν στην πρώτη εμφανισθείσα στην είσοδο χθες το πρωί. Και βέβαια σε τι άλλο θα αναφέρονταν αυτό το πρωινό όλοι, παρά στον νέο δήμαρχο Μωυσή Ελισάφ, που επέλεξαν οι Γιαννιώτες να διοικήσει το δήμο με διαφορά λίγων ψήφων από τον νυν δήμαρχο Θωμά Μπέγκα. Ο δεύτερος αναγνώστης που εμφανίστηκε, προχώρησε και παραπέρα, σε ένα όνειρο, όπως είπε: «Χαίρομαι για το δίδυμο Ελισάφ- Μπέγκα. Μακάρι!». Οι δημότες θέλουν πώς και πώς συνεργασίες.
Με αυτές τις ξεχωριστές τοποθετήσεις δημοτών, καλορίζικος κι από μας ο νέος δήμαρχος και καλές συνεργασίες επ’ αγαθώ της πόλης.
Πυλώνες της αυτογνωσίας
Όταν ο Μωυσής Ελισάφ ήταν πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου και οργάνωνε εκείνες τις ωραίες βραδιές σινεμά στην αίθουσα «Δημήτρης Χατζής», είχαμε χάσει δυο δυσεύρετες ταινίες, που προβάλλονταν. Ήταν μεταφορές από δυο αριστουργηματικά βιβλία «ο δρόμος» του Κόρμακ Μακάρθι και «ο ξένος» του Αλμπέρ Καμύ. Όταν του το αναφέραμε, αμέσως τις έγραψε σε cd και μας τις έστειλε, για να τις δούμε ιδιωτικά.
Αυτά ήδη μας έχουν λείψει από εκείνον, όπως και οι λογοτεχνικές αναφορές του, που είχαμε την τύχη να ακούσουμε στις αμέτρητες εκδηλώσεις του Πνευματικού Κέντρου επί προεδρίας του. Ένας δήμαρχος θα δώσει σε άλλα θέματα πλέον το βάρος της ενασχόλησής του και της διοίκησης του δήμου. Κι επειδή μπαίνει σε μια τροχιά -για μας- διαφορετική από εκείνη που τον ξέραμε, ακόμη και ως πρόεδρο του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού Ιωαννίνων, σαν αντίδωρο της πλούσιας πολιτιστικής προσφοράς του στα Γιάννενα και στην περιοχή, του αφιερώνουμε τα μηνύματα από το προσφιλές και σε κείνον ανάγνωσμα «Το ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημέριου» του Ζορζ Μπερνανός. Την ανθρώπινη απλότητα του ήρωα, στην προκειμένη περίπτωση του κληρικού-αντιπαράδειγμα, και την ταπεινότητά του, ως αρετή και ως μέγεθος, ας μην τα απολέσει.
Τρεις γυναίκες
Στους πολίτες εντύπωση προκάλεσε η σεμνότητα και η διακριτικότητα με την οποία διεξήγαγε τον προεκλογικό αγώνα η υποψήφια δήμαρχος Τατιάνα Καλογιάννη. Όμως και δυο άλλες γυναίκες δε φάνηκαν πουθενά κι από το δική τους διακριτική γωνία στάθηκαν κοντά στους συζύγους τους. Η πρώτη είναι η σύζυγος του δημάρχου Θωμά Μπέγκα, που δε φάνηκε ακόμη και σε όλη την περίοδο διοίκησης του δήμου από εκείνον και ήταν πάντα δίπλα του, χωρίς να την γνωρίζουν πολλοί. Το ίδιο ισχύει και για την γυναίκα του νεοεκλεγέντα δημάρχου Μωυσή Ελισάφ.
Τα σκαλοπάτια
Τα πολλά σκαλιά στο 4ο Γυμνάσιο, που πήγα να ψηφίσω την Κυριακή, μου θύμισαν το θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ «Τα 39 σκαλοπάτια». Είναι αλήθεια πως με δυσκολία τις ανέβαιναν σχεδόν όλοι τούτες τις σκάλες. Πίσω μας ερχόταν κυριολεκτικά σερνόμενη από τον γιο της, γνωστή μας κυρία. Αμέσως μου εξέφρασαν οι δυο τους το παράπονο, ότι δεν μπορούν όχι μόνο οι ηλικιωμένοι, αλλά και πιο νέοι άνθρωποι να ανεβαίνουν τόσα σκαλιά, για να πάνε να ψηφίσουν. Πρόσθεσαν ότι κάποιος τρόπος πρέπει να βρεθεί. Πράγματι, είναι ένα πρόβλημα η ύπαρξη τόσων σκαλιών στα εκλογικά κέντρα, κάτι που πρέπει να απασχολήσει τους αρμόδιους, καθώς έρχονται και οι εθνικές εκλογές.
Ο καφές και το γούρι
Κυριακές πρωί μετά την εκκλησία συνηθίζεται να γεμίζουν κεντρικές παραδοσιακές καφετέριες από ηλικιωμένους -κυρίως γυναίκες- που βρίσκουν με αυτό τον τρόπο διέξοδο για παρέα και μια ευκαιρία για να φύγουν από το σπίτι. Η συνήθεια να μαζεύονται σε σπίτια, να πίνουν τον καφέ και να λένε μάλιστα και το φλιτζάνι, όπως γινόταν κάποτε, δεν υφίσταται πλέον. Αυτό εξηγούσε προχθές μια από αυτές τις ηλικιωμένες γυναίκες, που περιέγραφε όχι μόνο βεγγέρες τα χρόνια εκείνα στα Γιάννενα, αλλά και ευτράπελα τα οποία συνέβαιναν κατά τη διάρκεια αυτών των μαζώξεων, που πολλές φορές γίνονταν και στα πεζούλια έξω από τα σπίτια. Μια φορά, δημοτικές εκλογές σαν τώρα, είπε, διάβασαν στο φλιτζάνι και την επιτυχία στην εκλογή δημάρχου. Στο τέλος της συγκέντρωσης ανακάλυψαν πως κάποια ενδιαφερόμενη υποψήφια δημοτική σύμβουλος πήρε το φλιτζάνι με τα σχήματα στη τσέπη της, έτσι για γούρι…
Η λεβάντα ως καταπραϋντικό
Η πιο ωραία εικόνα που μπορεί να δει κανείς στην αρχή του πεζόδρομου της Γρηγορίου Σακκά, είναι η ολογέμιστη ανθισμένη ζαρντινιέρα με κείνα τα υπέροχα μικρά μοσχομυριστά λουλούδια της λεβάντας. Πώς κατάφερε η φύση να πετύχει τόσο λαμπερά χρώματα, είναι αξιοπρόσεχτο. Από αυτή την ευωδιά φαίνεται πως ζαλίστηκε ο συμπολίτης βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας το πρωί της Κυριακής, που σταμάτησε σκεπτικός πάνω από τη ζαρντινιέρα. Μήπως κάτι άλλο τον απασχολούσε στον πρωινό του αυτό -υποθέτουμε- προεκλογικό περίπατο ή ότι τούτο το φυτό εκτός του ότι καταπολεμά τον σκόρο στις ντουλάπες, δρα και ως καταπραϋντικό, καταπολεμώντας το άγχος;
Η αξονική τομογραφία
Ένας ασθενής στα Γιάννενα, αν χρειαστεί να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία, θα πρέπει να περιμένει τη σειρά του, μπορεί και ένα μήνα στα νοσοκομεία. Υπάρχουν βέβαια και τα ιδιωτικά κέντρα, στα οποία και πάλι πρέπει να περιμένει κανείς. Τι γίνεται όμως όταν η αγωνία του ίδιου του ασθενούς και των δικών του ανθρώπων κορυφώνεται και δεν μπορούν να βρουν έναν αξονικό τομογράφο για να καταλαγιάσουν την αγωνία τους, όταν μάλιστα πρόκειται για σοβαρή περίπτωση; Τότε μπορεί να αναζητήσουν ιατρικά κέντρα στην Άρτα, στο Αγρίνιο, στην Πάτρα. Μήπως υπάρχει τρόπος να αρθεί αυτή η δύσκολη κατάσταση;
