Η σπουδαία παρακαταθήκη παλαιτύπων και σπανίων εκδόσεων του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα παρουσιάστηκε στο κοινό κατά την έκθεση που συνδιοργάνωσε το σχολείο με το Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα περισσότερα από τα τεκμήρια που προβάλλονται, προέρχονται από την Παλαιά Ζωσιμαία Σχολή, της οποίας η Βιβλιοθήκη άρχισε να συγκροτείται μετά την καταστροφή της πόλης των Ιωαννίνων περί το 1829-1830.
Στην έκθεση παρουσιάστηκαν κείμενα, ορισμένα εκ των οποίων χρονολογούνται από τα τέλη του 17ου αιώνα και αποτέλεσαν διδακτικά εγχειρίδια. Ανάμεσα στα τεκμήρια της έκθεσης περιλαμβάνονται κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής και της Λατινικής Φιλολογίας, επιστημονικά συγγράμματα Μαθηματικών, Φυσικής και Αστρονομίας, Φιλοσοφικά, Ιστορικά και Θεολογικά πονήματα, καθώς και αρχέτυπες εκδόσεις έργων του Μεθοδίου Ανθρακίτη, του Μπαλάνου Βασιλόπουλου, του Κοσμά Μπαλάνου, του Νικηφόρου Θεοτόκη, του Ευγενίου Βούλγαρη, του Άνθιμου Γαζή και του Αδαμαντίου Κοραή, που κυκλοφορήθηκαν με δαπάνες Ηπειρωτών Ευεργετών, όπως των Αδελφών Μαρούτση, του Καραϊωάννου και των Αυταδέλφων Ζωσιμάδων.
Στο πλαίσιο της έκθεσης, πραγματοποιήθηκε και ομιλία του καθηγητή του Τμήματος Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και διευθυντή του Εργαστήριου Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας Κωνσταντίνου Πέτσιου, παρουσία εκπροσώπων των τοπικών αρχών, της εκπαιδευτικής κοινότητας και μαθητών.
Στο υψηλό επίπεδο παιδείας της πόλης αναφέρθηκε ο κ. Πέτσιος στην ομιλία του. «Η Ζωσιμαία Σχολή υπήρξε μία από τις περιώνυμες πνευματικές εστίες κατά τον 19ο και 20ο αιώνα και η παιδευτική της χειροθεσία και κληροδοσία συνεχίζεται και στην εποχή μας. Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι διδάσκοντες ήταν λόγιοι με εμβέλεια σκέψης και συγγραφική παραγωγή, και Σχολάρχες όπως ο Αναστάσιος Σακελλάριος, ο Σπυρίδων Μανάρης, ο Μιλτιάδης Πανταζής, ο Αλέξιος Ζαμαρίας, ο Χρήστος Σούλης, για να περιορισθώ σε ορισμένους, άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στα πνευματικά δρώμενα του Νεότερου Ελληνισμού. Υπήρξαν όχι μόνον διεκπεραιωτές γνώσεων αλλά “διανοούμενοι” με δικά τους συγγράμματα, ορισμένα από τα οποία παραμένουν ανέκδοτα, που διδασκόταν και σε άλλα Σχολεία», σημείωσε και έδωσε έμφαση στην «πολυπολιτισμική» διάσταση της Ζωσιμαίας, όπως αποδεικνύουν και τα κείμενα γραμμένα στα αραβικά « γεγονός που πιστοποιεί εμπράκτως την κατάφαση στην ετερότητα των πολιτών που απάρτιζαν την πληθυντική ενότητα της πόλης μας», ανέφερε.
Υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός συγγραμμάτων Ευρωπαίων εκφραστών των ιδεών του Διαφωτισμού, όπως φανερώνουν τα κείμενα του Montesquieu, του Voltaire, του Fénelon, του Bossuet, του Rousseau, του Barthélemy και του Buffon. «Όλες αυτές οι ψηφίδες φιλοτεχνούν ένα υψηλό επίπεδο παιδείας γεγονός που αναγνωρίσθηκε από την Σύγκλητο του αρτισύστατου Πανεπιστημίου Αθηνών, με απόφαση του οποίου οι απόφοιτοι της Ζωσιμαίας Σχολής εγίνοντο δεκτοί χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις», τόνισε.
Στόχος της έκθεσης, όπως ανέφερε ο κ. Πέτσιος, ευχαριστώντας τον διευθυντή του Σχολείου Κωνσταντίνο Αντωνίου και τον Σύλλογο Διδασκόντων, είναι να αποτελέσει την απαρχή για την περαιτέρω προβολή του άγνωστου αυτού αρχειακού πλούτου, ενώ, από την πλευρά του, ο κ. Αντωνίου σημείωσε πως η συντήρηση και ψηφιοποίηση του υλικού μέσα από κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα θα «έδινε τη δυνατότητα στην αθησαύριστη αυτή κληρονομιά να γίνει κτήμα της κοινωνίας».
