«Ελάτε πιο κοντά, πιο κοντά, ακόμη πιο κοντά με αγάπη… να αγαπιόμαστε, η μουσική τρέφει την αγάπη. Είμαστε οι Ushala…Ξεκινάμε μετά το φίλο τον Πάνο Παπακώστα».
Με αυτά τα λόγια ο τραγουδιστής του δεύτερου συγκροτήματος, που ανέβηκε στη σκηνή την Τρίτη το βράδυ, υποδέχθηκε το κοινό στο φεστιβάλ μουσικής στα Λιθαρίτσια, που οργάνωσε η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών. Όλη η πρωτοβουλία αυτής της εξωστρέφειας προς τον κόσμο που επιδιώκει η ΕΗΜ τον τελευταίο καιρό, ανήκει στην πρόεδρό του, την καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κατερίνη Λιάμπη. Το όραμα είναι να καθιερωθεί ως θεσμός το φεστιβάλ, ώστε να γίνουν γνωστές στο ευρύτερο κοινό όλες οι αξιόλογες μουσικές μπάντες, που υπάρχουν στα Γιάννενα, στην Ήπειρο γενικά. Και που έχουν να επιδείξουν έργο σημαντικό στα μουσικά δρώμενα, όχι μόνο της πόλης, αλλά της χώρας. Αυτό τόνισε και η ίδια στον πρόλογό της, παρουσιάζοντας τα μουσικά συγκροτήματα.
Τα τραγούδια είναι ιστορίες για την ψυχή, ακούστε τώρα εκείνο που έχει τίτλο Γκωγκέν (ο γνωστός ζωγράφος), ξαναείπε ο τραγουδιστής των Ushala, προλογίζοντας το τρίτο τραγούδι τους, που εκφράζει εκείνη την κραυγή του ανθρώπου, που δεν βγαίνει…
Ήταν ένα φεγγαρόφωτο στη σκοτεινή νύχτα της ζωής, θα λέγαμε ποιητικά, προσθέτοντας πόση δύναμη έχει η μουσική, που μας κράτησε εκεί στον όμορφο αυτό χώρο της πόλης, ως τα μεσάνυχτα. «Πρόσεχε μην χαθείς στα βάθη του ουρανού», ήταν ένας στίχος από το τραγούδι του τρίτου κατά σειρά εμφάνισης συγκροτήματος InΣomnia, του πιο παλιού, όπως είπε ο τραγουδιστής τους: «Είμαστε οι πιο παλιοί. Η μουσική δεν τελειώνει εδώ στα Γιάννενα, όπως βλέπετε», πρόσθεσε κι αφιέρωσε το συγκινητικό τραγούδι στο Θοδωρή τους (Λυκογιώργο), που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Είναι απίστευτο πόση δύναμη έχει η μουσική, που έβλεπες εκεί να παραμένουν ως αργά, από παιδιά και νεαρούς, μέχρι ηλικιωμένους. Από εκείνο το «μου κόβουν τα φτερά…» ξεκινώντας του Noisy Π με τις ατμοσφαιρικές συνθέσεις του, ως τις παραδοσιακές επιρροές των Ushala, μέχρι την καθαρή ροκ μουσική και την εμπειρία των InSomnia, σκοπός όλων ήταν να μας απελευθερώσουν τελικά από την τυραννία των καθημερινών συνειδητών σκέψεων. Και το κατάφεραν. Κατάφεραν να μας ανυψώσουν σε ανώτερα επίπεδα και να πάρουν ως ελάχιστη ανταμοιβή το θερμό μας χειροκρότημα. Η προτροπή «παίξτε κι άλλο…» από τους νεαρούς θεατές, που κουνιούνταν στους ρυθμούς της ροκ μουσικής, έλεγε πολλά. Το πιο σημαντικό σ’ αυτό το εγχείρημα, είναι ότι πρόκειται για ντόπιους μουσικούς, που έχουν στο ενεργητικό τους δισκογραφικές δουλειές, που ίσως στους περισσότερους δεν είναι γνωστές. Χθες Τετάρτη η μουσική πανδαισία συνεχίστηκε στα Λιθαρίτσια με άλλα γιαννιώτικα συγκροτήματα. Καινούρια μουσικά όνειρα ας έχει ο καθένας, έχοντας κατά νου αυτό που είπε ο Νίτσε: «Χωρίς τη μουσική η ζωή θα ήταν λάθος». Κι ας στηρίζουμε πάντα τους μουσικούς μας.
Τα εύσημα λοιπόν στο ανώτερο και παλαιό πνευματικό ίδρυμα της πόλης, την Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, που επεφύλαξε στο γιαννιώτικο κοινό αυτό το μουσικό event. Και στους συντελεστές του.
Οι υποψήφιοι ροκάρουν
Και ποιον δεν είδαμε στα Λιθαρίτσια στο φεστιβάλ μουσικής που οργάνωσε η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών! Κάποιοι ήταν περαστικοί που «είδαν φως και μπήκαν», όπως λέμε συχνά σε ανάλογες περιπτώσεις, άλλοι πήγαν συνειδητά γιατί τους αρέσει η ροκ μουσική κι άλλοι για να μαζέψουν ψήφους για τις επερχόμενες εκλογές, επί τη ευκαιρία. Ήταν εκεί από υποψήφιοι επικεφαλής συνδυασμών, μέχρι υποψήφιοι σύμβουλοι πανεπιστημιακοί και δη πρώην πρυτάνεις, που είπαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο δήμο ή στην περιφέρεια. Γυναίκες ως επί το πλείστον οι παρούσες υποψήφιες, που τους έχουμε και μια ξεχωριστή αδυναμία, γιατί τις γνωρίζαμε από παιδιά. Και γιατί όχι να μην κάνουμε την ανατροπή προσωπικά, γυναίκες να ψηφίσουμε γυναίκες, όπου κι αν ανήκουν, αν πιστεύουμε στις ικανότητές τους. Αυτό το ούτως ή άλλως ετερόκλητο κοινό, το έφερε κοντά της η μουσική, όπως και να έχει.
