Θέλουν τον πρώτο λόγο τα πανεπιστήμια

Οι πρυτάνεις αναμένουν να δοθεί εγγράφως το σχέδιο νόμου του υπουργείου και ευελπιστούν ότι θα υπάρξει μια εκτενέστερη ενημέρωση προκειμένου να τοποθετηθούν, ενώ έχουν ήδη αποφασίσει να ζητήσουν συνάντηση με τους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου για θέματα ακαδημαϊκά και οικονομικά, προκειμένου να μην «ξεχαστούν» τα συμπεράσματα και οι προτάσεις της Συνόδου την επόμενη ημέρα.
Ήδη, η Σύνοδος των Πρυτάνεων υιοθέτησε την πρόταση των αντιπρυτάνεων ακαδημαϊκών υποθέσεων και αρνείται να μπει σε διάλογο για συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων, μια διαδικασία που θεωρεί πως πρέπει να ξεκινά από τα ίδια τα πανεπιστήμια, στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου, και όχι από το υπουργείο.
«Η πρόταση των πανεπιστημίων -και αυτή είναι η απάντηση στην επιστολή της υπουργού- είναι ότι δεν μπορεί να συζητείται “από πάνω” το θέμα, γιατί τα πανεπιστήμια λειτουργούν με ακαδημαϊκή αυτονομία. Αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να ξεκινήσει από τα τμήματα. Θεωρούμε ότι οι όποιες αλλαγές θα πρέπει να προέλθουν από τα ίδια τα πανεπιστήμια και όχι από το υπουργείο», σημείωσε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και προεδρεύων της Συνόδου Τριαντάφυλλος Αλμπάνης.
Οι πρυτάνεις θεωρούν ότι η συρρίκνωση και κατάργηση τμημάτων έρχεται για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των τμημάτων στα περιφερειακά κυρίως πανεπιστήμια, τα οποία με βάση την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής έχουν χάσει φοιτητές. «Διαφωνούμε με το πλαίσιο αυτό και θεωρούμε ότι η κατάσταση μπορεί να αναστραφεί», σημείωσε ο κ. Αλμπάνης, που κατέθεσε πρόταση για τον τρόπο καθορισμού του αριθμού εισακτέων.
Σύμφωνα με την εισήγησή του, θα μπορούσε να υπολογιστεί με βάση την αναλογία φοιτητών και εκπαιδευτικών, θέτοντας διαφορετικά ποσοστό για τα εργαστηριακά και τα θεωρητικά μαθήματα, δηλ. στα εργαστηριακά μαθήματα η αναλογία αυτή να γίνει 1/25 και στα θεωρητικά 1/50. Με βάση αυτή την πρόταση, σύμφωνα με τον κ. Αλμπάνη, διασφαλίζεται το επίπεδο εκπαίδευσης εργαστηριακών και κλινικών μαθημάτων, και δε μένει μεγάλος αριθμός υποψηφίων εκτός ΑΕΙ, όπως συνέβη με την ΕΒΕ, εξασφαλίζοντας τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό φοιτητών στα τμήματα των περιφερειακών πανεπιστημίων που κινδυνεύουν. Ταυτόχρονα, όπως είπε, δε δημιουργείται κανένα πρόβλημα στη βιωσιμότητα των Ιδρυμάτων.
Βέβαια, σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η αύξηση των πόρων για τη φοιτητική μέριμνα και κυρίως για σίτιση και στέγαση. «Αυτό που χρειάζονται τα ΑΕΙ, σύμφωνα και με την εισήγηση των αντιπρυτάνεων, είναι ιδιαίτερη φροντίδα για τη φοιτητική μέριμνα. Το 1,8 ευρώ για σίτιση είναι πολύ μικρό ποσό και δε διασφαλίζει την ποιότητα, ενώ είναι επείγον θέμα η κατασκευή νέων εστιών, καθώς οι ανάγκες της κοινωνίας είναι πολύ μεγαλύτερες από τους διαθέσιμους για στέγαση πόρους», σημείωσε.
Μείζον οικονομικό πρόβλημα είναι και η αύξηση του κόστους ενέργειας, με αποτέλεσμα κάποια πανεπιστήμια να έχουν ξοδέψει για την κάλυψη των αναγκών ενέργειας περίπου το 70 έως 90% του προϋπολογισμού του έτους και χρειάζονται επιχορήγηση άμεσα, και όχι στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς, προκειμένου να λειτουργήσουν.
Τέλος, οι αρμόδιοι αντιπρυτάνεις κατέθεσαν προτάσεις που διευκολύνουν την ομαλή εξέλιξη της έρευνας και τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων καθώς και προτάσεις για ακαδημαϊκά θέματα, όπως η πρακτική άσκηση των φοιτητών, που επίσης εγκρίθηκαν από τη Σύνοδο.