Ιστορίες για το ταλέντο του, για την έντονη κοινωνική του δράση, για τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις που πιθανώς να ήταν και αυτές που οδήγησαν στο να φύγει από τη ζωή σε ηλικία μόλις 60 ετών.
Έφυγε νωρίς, αλλά τα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα θα μείνουν πάντα ανεξίτηλα χαραγμένα. Και αποδεικνύεται αυτό και από το ότι αποτελεί ένα σημείο αναφοράς ακόμη και για ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν είχαν καν γεννηθεί όταν ο αργεντινός άσος έβαζε τίτλους τέλους στην ποδοσφαιρική του καριέρα και τον γνώρισαν μέσα από αφιερώματα στην τηλεόραση και βίντεο στο Youtube.
Σκεφθήκαμε να συλλέξουμε την άποψη μερικών ποδοσφαιριστών και προπονητών που είναι Γιαννιώτες ή συνδέονται με τον ΠΑΣ Γιάννινα για το φαινόμενο Ντιέγκο Μαραντόνα, ζητώντας τους να μας τον περιγράψουν με δύο λέξεις.
Για έναν «θρύλο του ποδοσφαίρου που αποτέλεσε έμπνευση για όλους τους ποδοσφαιριστές της γενιάς μας», κάνει λόγο ο Κώστας Κορμαρής, ενώ «έναν πραγματικό μάγο» τον χαρακτηρίζει ο Γιώργος Ντάσιος, προσθέτοντας πως ήταν ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. «Ο Θεός», λέει μονολεκτικά ο τερματοφύλακας του ΠΑΣ Μάκης Γιαννίκογλου, ενώ ως «Θεό της μπάλας» τον περιγράφει και ο Ανδρέας Μπονόβας.
«Στον Ντιέγκο θα ταίριαζε το “Όσο υπάρχει θάνατος, ζήτω η αλητεία”, λέει ο Γιώργος Λαδιάς, αναφερόμενος στους στίχους από το λαϊκό τραγούδι του Σπύρου Ζαγοραίου, προκειμένου να συνδυάσει τα χαρακτηριστικά της ποδοσφαιρικής του μαγείας με τη θέληση και το πάθος που τον διέκριναν.
Για μια ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα που μπορούσε να κερδίσει ένα παιχνίδι μόνος του, κάνει, τέλος, λόγο ο Βασίλης Παπαγγέλης. «Έβγαζε έναν εγωισμό μέσα στο παιχνίδι και δεν αποδεχόταν την ήττα. Δυστυχώς είχε αυτοκαταστροφικές τάσεις…», συμπληρώνει. «Μεγάλωσα με φωτογραφία του στο δωμάτιο μου. Θα τον χαρακτήριζα ως τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών από τότε που αντιλαμβάνομαι το ποδόσφαιρο», λέει ο Γιάννης Τάτσης.
Οι ανεξίτηλες στιγμές
Όταν μιλάς για έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο οποίος έχει συνοδεύσει την καριέρα του με τίτλους, διακρίσεις και εντυπωσιακά γκολ, θα περίμενε κάποιος να υπάρχουν πολλές στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλες. Ωστόσο, όποιο αφιέρωμα και να δεις, όποια αναφορά και να γίνει, αποκλείεται να λείπουν τα δύο γκολ που σημείωσε κόντρα στην Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του Μεξικό το 1986. Έστω κι αν ήταν ένας προημιτελικός σε ένα Μουντιάλ, το οποίο κατέκτησε τελικά η Αργεντινή με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό.
Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε με χέρι του Μαραντόνα, γνωστό ως «Χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο υπήρξε προϊόν εκπληκτική ατομικής προσπάθειας που ξεκίνησε πίσω από το κέντρο του γηπέδου και το οποίο καταγράφηκε ως το «Γκολ του αιώνα» αρκετά χρόνια αργότερα.
Αυτό το παιχνίδι και αυτά τα δύο γκολ ξεχωρίζουν και όσοι μίλησαν στον Η.Α. «Αξέχαστη στιγμή ανάμεσα σε πολλές είναι το σλάλομ με την Αγγλία», λέει ο Κώστας Κορμαρής, βρίσκοντας απόλυτα σύμφωνο και τον Γιώργο Ντάσιο που δηλώνει: «Το γκολ στο Μουντιάλ του 86′ απέναντι στην Αγγλία, όταν πήρε την μπάλα από το κέντρο και πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και σκόραρε! Αυτή τη φάση θα θυμάμαι πάντα από τον Μαραντόνα».
Το γκολ με το «Χέρι του Θεού» αναφέρει ως την πιο χαρακτηριστική στιγμή της καριέρας του El Pibe de Oro (Το Χρυσό Αγόρι) ο Βασίλης Παπαγγέλης, ενώ συνολικά το ματς με την Αγγλία δηλώνουν ότι θα μείνει χαραγμένο ανεξίτηλα στη μνήμη τους ο Ανδρέας Μπονόβας και ο Γιάννης Τάτσης.
«Φυσικά το παιχνίδι με την Αγγλία», λέει και ο Γιώργος Λαδιάς, ωστόσο ξεχωρίζει και την άψογη συνεργασία του με τον βραζιλιάνο επιθετικό Καρέκα στη Νάπολι. «Φοβερό ντουέτο», λέει.
Ο μόνος που διαφοροποιήθηκε, ίσως και λόγω ηλικίας, είναι ο Μάκης Γιαννίκογλου, καθώς το 1986 είναι μάλλον πολύ μακρινό για τον γεννημένο το 1993 πορτιέρο του ΠΑΣ Γιάννινα. «Ανεξίτηλο έχει μείνει το πέρασμα του από τη Νάπολι και η επιρροή που είχε με το πέρασμα των χρόνων σε μια ολόκληρη πόλη και τις γενιές που ακολούθησαν», τονίζει.
