«Χωριό χωρίς καφενείο δεν υπάρχει»

Αιτία δεν είναι μόνο η αστυφιλία και η γήρανση του πληθυσμού, αλλά και το κλείσιμο των μικρών καφενείων, που αποτελούσαν σημείο συνάντησης για τους ελάχιστους μόνιμους κατοίκους και κυρίως για τους ντόπιους, που επιστρέφουν στα χωριά συνήθως τα Σαββατοκύριακα, τα καλοκαίρια και τις γιορτές.
Ένα από τα χωριά που αντιμετωπίζει το πρόβλημα αυτό, σύμφωνα με τον Πολιτιστικό Σύλλογο και την επιστολή τους προς τον Δήμο Ζαγορίου και τα μέσα ενημέρωσης, είναι η Ελάτη. Ένα από τα πανέμορφα χωριά του Ζαγορίου, στο οποίο όμως εδώ και πολλά χρόνια δε λειτουργούν τα καφενεία.
«Στα περισσότερα χωριά του Ζαγορίου οι ξενώνες γέμισαν, οι πλατείες ξαναζωντάνεψαν. Δυστυχώς για την Ελάτη, το αντάμωμα των χωριανών και επισκεπτών ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθεί, καθώς και τα δυο καφενεία του χωριού μας παραμένουν κλειστά εδώ και χρόνια. Η εικόνα της έρημης πλατείας καθίσταται πλέον σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και ως πολιτιστικός σύλλογος δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε δημοσίως τον προβληματισμό και τη δυσαρέσκειά μας. Πόσα ακόμη Χριστούγεννα, Πασχαλιές και καλοκαίρια θα κυριαρχεί η ερημιά στην πανέμορφη πλατεία μας; Πότε θα ξανακουστούν κουβέντες, ιστορίες και παιδικές φωνές, ώστε ο γεροπλάτανος να μη στέκει θλιμμένος στη μοναξιά του;», αναφέρει ο Πολιτιστικός Σύλλογος με αιχμές προς τη δημοτική αρχή για «εγκατάλειψη» του χωριού.
« Η μετατροπή της πλατείας σε χώρο στάθμευσης, προκαλεί θλίψη και δεν μπορεί να ικανοποιεί κανέναν, ενώ συγχρόνως αποτυπώνει τη χρόνια αδιαφορία και αμέλεια της δημοτικής αρχής. Οι όποιες υποσχέσεις εκ μέρους του Δήμου Ζαγορίου χάθηκαν στα πλακόστρωτα γκαλντερίμια του χωριού μας. Οι επισκέπτες, βλέποντας τη μικρή γραφική μας πλατεία έρημη με κλειστά καφενεία, αδυνατούν να το πιστέψουν και φεύγουν απογοητευμένοι με σχόλια διόλου κολακευτικά», τονίζει και καλεί τη δημοτική αρχή να παρέμβει προκειμένου να επαναλειτουργήσουν τα καφενεία στην πλατεία, διότι, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά «χωριό χωρίς καφενείο δεν υπάρχει».
Το ζήτημα αυτό είχε επαναφέρει προ μηνών, μετά την περίοδο του Πάσχα, οπότε φάνηκε ξανά αισθητό το πρόβλημα, ο δήμαρχος Ζίτσας Μιχάλης Πλιάκος. Με επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων είχε ζητήσει να ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης των καφενείων στα μικρά χωριά, καθώς απειλείται η βιωσιμότητα τους.
Στην επιστολή του, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος ζητούσε να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς (φορολογικό, ασφαλιστικό) για τους ιδιοκτήτες των καφενείων που λειτουργούν σε Κοινότητες με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων, «καθώς, αν δε υπάρξει άμεσα μέριμνα, ακόμη και τα λιγοστά που λειτουργούν σήμερα, θα αναγκαστούν να κλείσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα χωριά που ερημώνουν μέρα με την ημέρα».
Ο κ. Πλιάκος είχε γίνει αποδέκτης παραπόνων, καθώς οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της τελευταίας δεκαετίας, σε συνδυασμό με τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας, έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες των καφενείων, που όλο αυτό το διάστημα τα κρατούν σε λειτουργία με μεγάλη δυσκολία.
Με την επιστολή ζητούσε από τους συναρμόδιους υπουργούς να ληφθούν άμεσα μέτρα και να προβλεφθεί στις περιπτώσεις που υπάρχει μίσθωση δημοτικού καφενείου, η δημοπρασία να γίνεται με χαμηλό τίμημα, στο πλαίσιο πάντα της νομιμότητας, ώστε με αυτό τον τρόπο να δίνονται κίνητρα σε όσους ενδιαφέρονται να λειτουργήσουν καφενεία στα μικρά και απομονωμένα χωριά.