Ο Σόλων ο αγαπημένος της γειτονιάς, ο καραγκιοζοπαίχτης μας, ήρθε και στάθηκε… κλαρίνο μπροστά στο αεροπλάνο που μετέφερε από την Ελλάδα τη δημοσιογραφική αποστολή στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Έψαχνε με τη ματιά του να ξεχωρίσει μέσα στους δημοσιογράφους, την συμπαίχτριά του στο Καραγκιόζη, που παιζόταν δεκαετία του 1950 μπροστά στη στέρνα του σπιτιού της οδού Ρώμα, που έβγαινε από την άλλη πλευρά στην οδό Αιακιδών. Η διευθύντρια του γραφείου Τύπου του υπουργείου ΜΜΕ Μαργαρίτα Παπαδά -καλή της ώρα όπου κι αν βρίσκεται- που συνόδευε την αποστολή εντυπωσιάστηκε στο άκουσμα ενός παράξενου, έως πρωτόγνωρου άσματος, με το οποίο αγκαλιάστηκαν οι δυο παλιοί παιδικοί φίλοι. Ήταν ο Σόλων Μαντζίλας υπεύθυνος Γραφείου Τύπου της Πρεσβείας της Ελλάδας στη Νορβηγία και η υπογράφουσα. Προσπαθούσε εις μάτην η Μαργαρίτα επί ώρα να αποκωδικοποιήσει τους στίχους.
Ήταν το τρίδυμο Νίκης, Σόλωνος και Λουκίας, που είχαν εμπνευσθεί και συνθέσει το συγκεκριμένο τραγούδι, που έμελλε ν’ ακουσθεί και στις Σκανδιναβικές χώρες, ως επιστέγασμα μιας πολύχρονης φιλίας. Μόνο εκείνοι όμως γνώριζαν τους στίχους, που κι οι ίδιοι ποτέ δεν κατάφεραν να εξηγήσουν την ακριβή σημασία τους.
Ο Σόλων πέρασε χθες στην άλλη όχθη του ποταμού με βάρκα και πανιά, όλα καμωμένα με μεράκι στο χέρι, σαν τις εμβληματικές φιγούρες του καραγκιόζη. Και μείναν πίσω να τον θυμούνται ως ένα θαυμάσιο άνθρωπο, όλοι όσοι τον συναναστράφηκαν. Εκείνες, οι συμπαίχτριες του, θυμούνται τον τρόπο με τον οποίο έστηνε τη σκηνή μπροστά στη στέρνα της αυλής τους, πώς μάζευε τη δεκάρα ή την εικοσάρα από τα παιδιά της γειτονιάς ως εισιτήριο για το θέαμα, που με τόση ζέση ετοίμαζαν. Μπροστά και στων τριών την παιδική παρόρμηση, οι μεγάλοι της γειτονιάς υποκλίνονταν. Κι εκεί στις ντάλιες, τα μοσχομύριστα γαρύφαλλα και τις μολόχες, παίζονταν ο καραγκιόζης με πρωταγωνιστές ανυποψίαστα παιδιά, κόντρα στις κρυφές καταπαχτές και τον πολύγραφο με τα συνθήματα «Ψωμί, παιδεία ελευθερία».
Ίσως από τούτα όλα να πήρε μαθήματα κι εκείνος κι εμείς. Από εκείνα τα κλειστά παράθυρα, που έκρυβαν ανθρώπους που μάχονταν για ιδέες και οράματα.
Όταν μεγάλωσε έγινε δικηγόρος κι έλεγε συχνά πως δεν κάνει γι’ αυτό το α επάγγελμα. Και πώς να συμβιβαζόταν άλλωστε ένας αγνός καραγκιοζοπαίχτης με τη δικηγορία!
Μαχητής της ζωής, πιστός στις δημοκρατικές του ιδέες, έγινε και πρόεδρος της νεολαίας της ΕΔΗΝ, αλλά και εκδότης της εφημερίδας «Πρωτοπορία», η οποία εκδιδόταν στα τυπογραφεία του Ηπειρωτικού Αγώνα. Ως κι ο αλησμόνητος δήμαρχος της πόλης Κώστας Μπέγκας τον εμπιστεύτηκε και τον έχρισε γενικό γραμματέα του δήμου επί δημαρχίας του.
