Ας θυμηθούμε επιγραμματικά ότι οι τυφώνες είναι φαινόμενα τεράστιας έκτασης και έντασης. Ένας μόνο τυφώνας μπορεί να έχει έκταση πάνω από 800 χλμ, ότι μπορεί να χτυπήσει 4-5 ή και περισσότερες χώρες, ότι οι άνεμοι μπορούν να φτάσουν σε εξωφρενικές ταχύτητες της τάξης των 350 χλμ/ώρα (!), ότι σχηματίζονται και εξελίσσονται στις ζεστές θάλασσες πέριξ του Ισημερινού.
Η ακραία καταστρεπτική τους δράση ώθησε τον Αυστραλιανό μετεωρολόγο Clement Wragge του αστεροσκοπείου του Κουήνσλαντ να προβεί στην ονοματοδοσία αυτών των φαινομένων ώστε να τους δώσει ιστορική ταυτότητα. Το σύστημά του υιοθετήθηκε και αποδείχθηκε αποδοτικό και αποτελεσματικό όχι μόνο στο επίπεδο της ιστορικής μνήμης (όλη η ανθρωπότητα π.χ. θυμάται τον τυφώνα Κατρίνα που σάρωσε τη Νέα Ορλεάνη) αλλά κυρίως της πρόληψης. Έχει αποδειχθεί ότι οι πολίτες των περιοχών που αφορά ένα φαινόμενο, ενώ αντιδρούν ελάχιστα ή καθόλου όταν τους ανακοινώνουν την έλευση π.χ. ισχυρών καταιγίδων, οι ίδιοι πολίτες όσο και οι αρχές αντιδρούν τα μέγιστα όταν τους γνωστοποιείται η άφιξη ενός ακραίου φαινομένου που φέρει ήδη κάποιο όνομα. Γιατί η ύπαρξη του «ονόματος» είναι συνώνυμο της καταστροφής. Γι’ αυτό και οι μετεωρολογικές υπηρεσίες προσέχουν πολύ και είναι εξαιρετικά φειδωλές για το αν θα ονοματίσουν ένα φαινόμενο.
Στη χώρα μας, κάποιο μετεωρολόγοι από μόνοι τους αποφάσισαν να προβούν σ’ ένα κακέκτυπο αντιγραφής αυτής της διαδικασίας. Χωρίς προδιαγραφές για την ένταση και την έκταση του φαινομένου. Χωρίς προδιαγραφές καν με τη διαδικασία της ονοματοδοσίας. Ακούσαμε π.χ. πέρυσι στην τηλεόραση έναν μετεωρολόγο να λέει ότι έδωσε το όνομα του γιου του κι ότι από εκεί και πέρα θα δίνονται ονόματα με αλφαβητική σειρά (sic). Κι όπως ήταν αναμενόμενο τα δελτία ειδήσεων των κεντρικών αθηναϊκών καναλιών τσίμπησαν αμέσως. Έτσι ακούσαμε προειδοποιήσεις του τύπου: «Μετά την … Καλλιόπη από μεθαύριο θα επισκεφτεί τη χώρα μας ο … Μενέλαος». Και δεν κάμφθηκαν ούτε όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των υποτιθέμενων ακραίων καιρικών φαινομένων αποδείχθηκαν «κλούβια». Από ποτιστικές βροχές έως και το «σιγανοψιχάλισμα» του Στράτου Παγιουμτζή. Η απόδειξη είναι ότι το ελληνικό αλφάβητο … εξαντλήθηκε τάχιστα.
Υπάρχει κι ένα ακόμη στοιχείο που καθιστά την όλη διαδικασία έως και γελοία. Οι τυφώνες φέρουν ένα συγκεκριμένο όνομα ανεξάρτητα από την έκτασή τους κι από τις χώρες που θα … διαβούν. Πριν από κάποια χρόνια π.χ. ο άκρως καταστρεπτικός τυφώνας Μιτς προκάλεσε τεράστιες ζημιές σε πάνω από 8 χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Δεν έφερε άλλο όνομα στην ισπανόφωνη Κόστα Ρίκα κι άλλο στις αγγλόφωνες νότιες περιοχές των ΗΠΑ. Αυτό ακριβώς υπηρετεί και προληπτικά και ιστορικά η απόδοση ταυτότητας στο φαινόμενο…
Στη χώρα μας, στο προχθεσινό έντονο (!) καιρικό φαινόμενο δόθηκε το όνομα «Αντίνοος». Η φετινή ονοματοδοσία άρχισε από την Οδύσσεια του Ομήρου! Μόνο που το φαινόμενο πέρασε πρώτα από την Ιταλία όπου μάλιστα οι βροχοπτώσεις ήταν ισχυρότερες. Ποια λοιπόν θα είναι εκεί η «ταυτότητα» του φαινομένου; Θα το πούνε κι αυτοί Αντίνοο ή θα υιοθετήσουν κάποιο όνομα του τύπου «Αμεντέο» για να τηρήσουν και την … αλφαβητική σειρά; Και στη συνέχεια, το ίδιο φαινόμενο, μετά τη χώρα μας εισέβαλε στην Τουρκία. Εκεί πώς θα το πούμε; Αχμέτ π.χ.; Και το τονίζουμε ότι μιλάμε για το ίδιο και συγκεκριμένο καιρικό σύστημα.
Νομίζουμε ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα όλα αυτά. Η Μετεωρολογία και η Κλιματολογία είναι δύο σπουδαίες επιστήμες που προσφέρουν τεράστιας σημασίας υπηρεσίες στον άνθρωπο. Και το να τις ανάγουν κάποιοι σε ένα είδος «οπερέτας» δεν είναι και ότι το καλύτερο.
