Κατά τα άλλα η ησυχία, που επικρατούσε στην πόλη, ήταν πρωτόγνωρη για μας τους παλιούς, που έχουμε βιώσει νίκες και νίκες σε εκλογικές αναμετρήσεις και ήμασταν μαθημένοι να ακούμε πανηγυρισμούς. Άκρα σιωπή. Σε μια στιγμή της περασμένης ώρας ακούσαμε κάτι ήχους σαν πυροβολισμούς. Υποθέσαμε ότι μπορεί να ήταν βεγγαλικά χαράς. Ό,τι και να συνέβαινε, όλα ήταν χαλαρά.
Η αλαζονεία γεννά τυράννους
Ευχόμαστε στον νέο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει δύναμη, ώστε να ανταπεξέλθει στις μεγάλες δυσκολίες που τον περιμένουν. Βοηθούμενος από τους συνεργάτες, τους οποίους επέλεξε, να κυβερνήσει με σύνεση, χωρίς αλαζονεία γιατί «η αλαζονεία γεννάει τυράννους και, όταν παραφουσκώσει, φτάνει σε μεγάλα ύψη και από εκεί γκρεμοτσακίζεται».
Από τα περίεργα των εκλογών
Με αγωνία περιμέναμε την εκλογή ενός δικού μας υποψηφίου με τον ΣΥΡΙΖΑ στομ νότιο τομέα της Β’ Αθηνών. Καθώς παρακολουθούσαμε τα αποτελέσματα και πηγαίναμε από το ένα κανάλι στο άλλο το βράδυ της Κυριακής, τον είδαμε τον Νίκο Ξυδάκη. Όταν ακούσαμε από την παρουσιάστρια Έλλη Στάη ότι εκλέγονται όλοι οι υποψήφιοι, που βρίσκονταν στο πάνελ του τηλεοπτικού σταθμού εκείνη την ώρα, αναθαρρήσαμε. Το ξημέρωμα όμως βρήκε τον Νίκο να τον τρώει στη γωνία το fame story, μια τραγουδίστρια που θήτευσε σ’ αυτό, η Ραλλία Χρηστίδου. Τουτέστιν τον κατατρόπωσε το «μη μου λες αντίο». Αυτά είναι τα περίεργα και τα παράξενα των εκλογικών αναμετρήσεων.
Στη Δωδώνη
Σαν αυτό το παραπάνω μήνυμα για την αλαζονεία, που ακούστηκε από τον χορό κι αντήχησε στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, πήραμε και πολλά άλλα το βράδυ της Παρασκευής στην εξαιρετική παράσταση «Οιδίπους τύραννος». Μάλιστα ήταν πολλά νοήματα τόσο σχετικά με αυτά που βιώσαμε και βιώνουμε στις μέρες που διανύουμε, όπως αυτό «Ο τόπος μας έχει βουλιάξει κι εκείνοι μαλώνουν», που ηχούν ακόμη στ’ αυτιά μας. Με κεντρική ιδέα «μηδένα προ του τέλους μακάριζε», ο Οιδίπους του Σοφοκλή με έναν θαυμάσιο Δημήτρη Λιγνάδη στον κεντρικό ρόλο, καταχειροκροτήθηκε στη Δωδώνη.
Πιασμένες οι θέσεις
Οι θεατές ήταν πάρα πολλοί αυτό το βράδυ στη Δωδώνη. Μιας και αναφερόμαστε στην παράσταση, να σημειώσουμε ορισμένες παρατηρήσεις που πρέπει να τις λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι συμπολίτες μας. Δίπλα μας ακριβώς υπήρχαν δυο μαξιλάρια, τα οποία αντιστοιχούσαν σε θέσεις θεατών που δεν έφτασαν ποτέ στη Δωδώνη. Ήταν, όπως μας είπαν, «πιασμένες». Κάτι ανάλογο συμβαίνει στο Πνευματικό Κέντρο ή στο Καμπέρειο, όταν ρίχνουμε τα παλτά και τις εσάρπες στα καθίσματα. Η κυρία δίπλα μας κρατούσε σε όλη τη διάρκεια της παράστασης τις θέσεις κι έψαχνε με τη ματιά της τους δικούς της οι οποίοι δεν έφτασαν ποτέ. Στην ίδια παράσταση ενήλικες και μικρά παιδιά μετακινούνταν συνεχώς στους διαδρόμους και μάλιστα κάποια από αυτά τα παιδιά άλλαζαν θέσεις στην κορύφωση του δράματος.
Παιδική χαρά και θέατρο
Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι οι γονείς παίρνουν τα παιδιά μαζί τους για να δουν θέατρο και μάλιστα να έρθουν αυτά σε επαφή με την αρχαία τραγωδία. Αλλά θα πρέπει να τα ελέγχουν, ώστε να μην ενοχλούν τους άλλους θεατές.
Το βράδυ, που παρακολουθούσαμε την πολύ καλή παράσταση χορών του Λυκείου Ελληνίδων, ένα πάρτι ξεχωριστό γινόταν μπροστά μας από παιδιά που είχαν αφεθεί χωρίς την επίβλεψη των γονιών τους. Κι αν χόρευαν μόνο, ίσως να μην ήταν τόσο ενοχλητικό, όμως εκείνα έπαιζαν σαν να βρίσκονταν στην παιδική χαρά της γειτονιάς τους. Στην προκειμένη περίπτωση δεν φταίνε τα παιδιά.
Εικόνα νοικοκυροσύνης
Ψηφίσαμε στο 2ο Γυμνάσιο, που στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα της λεωφόρου Παπανδρέου, μια ώρα που επικρατούσε ησυχία, παρά το γεγονός ότι από το πρωί οι άνθρωποι της εφορευτικής επιτροπής είχαν υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που επέλεξαν να ψηφίσουν το πρωί με τη δροσιά. Προσέξαμε αυτή την ημέρα ότι οι εκλογές δεν αναδεικνύουν μόνο τις ελλείψεις, που υπάρχουν στα σχολεία της πόλης –και οι οποίες είναι πολλές- αλλά μας επιφυλάσσουν και ευχάριστες εκπλήξεις, καθώς κάποια απ’ αυτά είναι νοικοκυρεμένα πολύ. Ένα τέτοιο σχολείο είναι και το 2ο Γυμνάσιο.
Επιμένουν να ψηφίσουν
Πολλοί ψηφοφόροι, και μάλιστα ηλικιωμένοι, βρέθηκαν την Κυριακή το πρωί έξω από το 4ο γυμνάσιο, όπου είχαν ψηφίσει στις Ευρωεκλογές. Φαίνεται πως οι δικοί τους άνθρωποι δεν είχαν πληροφορηθεί ότι τα εκλογικά κέντρα δεν ήταν τα ίδια με την άλλη φορά. Μέσα στο λιοπύρι αυτής της Κυριακής να βλέπεις ανθρώπους, που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, στηριζόμενοι στα μπαστούνια τους, να θέλουν σώνει και καλά να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, είναι συγκινητικό. Αν λάβουμε υπόψη μας κι εκείνους που απείχαν, εφόσον προτίμησαν στις παραλίες.
