Το έργο ξεκινά με σκοτάδι, αναστεναγμούς και τη μελωδία μιας κιθάρας. Την νιώθεις τη ζωή πάνω στη σκηνή, παρόλο που δεν τη βλέπεις. Όμως, δεν είναι ξεκάθαρο, ακόμη κι όταν ανάβουν τα φώτα και μέχρι το τέλος της παράστασης, ποιος από τους ήρωες είναι τελικά ζωντανός και ποιος έχει πεθάνει....
Είδαμε στην Έκφραση τη δεσποινίδα Μαργαρίτα. Η πρότασή του Θόδωρου Γράμψα, που σκηνοθετεί και ερμηνεύει, αμέσως και πολύ φυσικά απομακρύνει τον θεατή απ’ αυτό που περιμένει ή έχει στο μυαλό του. Κυριαρχεί η εναλλακτική του, τραβά από την πρώτη στιγμή την προσοχή η δική του δεσποινίς Μαργαρίτα....
Τα βιβλία, που γράφονται για παιδιά, έχουν ένα έργο δύσκολο πολύ: να διαμορφώσουν τους αυριανούς απαιτητικούς αναγνώστες, να σηκώσουν το βάρος της μνήμης, να φτιάξουν τις πρώτες εικόνες που ανοίγουν την πόρτα σε έναν κόσμο μαγικό, αυτόν της ανάγνωσης ενός βιβλίου....