Αν θέλεις, φίλε, ταύρο στη φανέλα σου, οφείλεις να κάνεις πολλά. Ο ταύρος είναι ζώο απαιτητικό, είναι δυνατό κι αποφασισμένο, αλλά κι ευαίσθητο συγχρόνως, προσβάλλεται εύκολα, δεν χωρά πολλά και πεισμώνει κι αυτό το πείσμα μερικές φορές το οδηγεί στην τεμπελιά. Μπορεί να πείσμωσε το ζώο κι άραξε για μήνες στη σέντρα, ακούνητο και αγέλαστο. Αν θέλεις, φίλε, έναν ταύρο στη φανέλα σου, οφείλεις να κάνεις τα πρέποντα, να είσαι σε θέση να κάνεις τα πρέποντα, ο ταύρος δεν είναι προβατίνα, έχει απαιτήσεις, θέλει πρώτης τάξης τροφή για να ξεφυσήξει, να τρέξει, να τρομάξει τον αντίπαλο και να ξεσκίσει δίχτυα, θέλει κόκκινο πανί κι όχι ροζέ ρετάλια, όχι από τα περισσέματα, δεν θέλει λόγια παχιά και άσκοπες, χωρίς νόημα αναλύσεις, ούτε μεγαλοστομίες σαν χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και υποσχέσεις απραγματοποίητες από καβαλημένους κτηνοτρόφους και πονηρούς ζωέμπορους.
Το προκάλεσες το ζώο, την έχασε την υπομονή του, τα πήρε στο κρανίο και τώρα κυνήγα το. Ο ταύρος είναι γενναιόδωρος, είναι αφοσιωμένος και πιστός κι εσύ τον εξαπάτησες, τον μιζέριασες, όλο φτηνή τροφή από τρύπιο τσουβάλι σε ένα ζώο που ο δρόμος του περνάει πάντα από το στομάχι για να’ ναι δυνατός, ούτε που σκέφτηκες να μοιραστείς μαζί του κάτι φίνο: φαγητό, όνειρα και χάδια. Το περιέφερες στα μαυσωλεία, στις κρύπτες και στα κρύα σκοτάδια, απογοητεύτηκε το ζώο, βαρέθηκε και μας εκδικήθηκε.
Άντε να πείσουμε τον πρωθυπουργό τώρα που θα’ ρθει στην πόλη (άλλη δουλειά δεν έχει) ότι άλλοι φταίνε που την έκανε και ότι το θέλουμε πίσω το ζώο και ότι αν γυρίσει θα το αγαπήσουμε, θα το φροντίσουμε, καμάρι θα το έχουμε και έμβλημα λαμπρό στη φανέλα, όπως παλιά. Ο πρωθυπουργός θα μας πει «αν το βρείτε και το φέρετε πίσω, θα σας κάνω το χατίρι να το κρατήσετε», έτσι θα πει και με άνεση μάλιστα, γιατί ξέρει καλά ότι το πουλάκι πέταξε, μεταμορφώνονται, φίλε, οι ταύροι όταν σιχαίνονται αυτούς που τους φιλοξενούν, πουλιά γίνονται και μάλιστα μεταναστευτικά.
