Από τύχη βρέθηκε στην Κουάλα Λουμπούρ η κ. Πέγκυ. Από πολύ νωρίς έφυγε για τη Σαουδική Αραβία, εκπληρώνοντας το όνειρό της να γίνει αεροσυνοδός, και τα κατάφερε.
Και από τότε μικρά διαλείμματα ήταν η παραμονή της στην Ελλάδα. Μετά Λονδίνο, Σαουδική Αραβία ξανά, Μάλτα, και τώρα Κουάλα Λουμπούρ, και εδώ δίπλα μου να μου περιγράφει κομμάτια της ταξιδεμένης της ζωής και της ζωής της εδώ. Και ελπίζει να μείνει εδώ για… πάντα.
Πώς βρεθήκατε, κ. Πέγκυ, στην Κουάλα Λουμπούρ;
Έτυχε! Από μικρή ήθελα να γίνω αεροσυνοδός και τίποτε άλλο. Στα 19 μου έφυγα από την Ελλάδα και πήγα στη Σαουδική Αραβία. Δούλευε εκεί μια ξαδέρφη μου, αεροσυνοδός και κείνη, και με είχε ενημερώσει σχετικά.
Πριν πάτε, είχατε κάποιο πτυχίο, κάποια εκπαίδευση;
Όχι. Ήξερα όμως αγγλικά, απαραίτητη προϋπόθεση. Μας έκαναν έναν μήνα εκπαίδευση και αν περνούσες τα σχετικά τεστ, γραπτά και προφορικά, σε προσλαμβάναμε. Ήταν ιδιωτική εταιρία. Δούλεψα εκεί 7,5 χρόνια. Η βάση μου ήταν εκεί, ζούσα εκεί. Ήμουν ευχαριστημένη, είχαμε παρέες, ήμασταν πολλές Ελληνίδες.
Ο τρόπος ζωής δεν με πείραζε. Είμαστε όλες μαζί στον ίδιο χώρο, ένα καλά οργανωμένο και καλά φυλασσόμενο συγκρότημα όπου μέναμε μόνο κορίτσια. Οι φροντιστές, τα αγόρια αεροσυνοδοί έμεναν δίπλα, σε ξεχωριστό χώρο. Και αλλού οι πιλότοι και αλλού οι οικογένειες. Τότε υπήρχαν πολλές οικογένειες Ελλήνων και Κυπρίων και κάναμε πολλή παρέα.
Όταν βγαίνατε έξω από το συγκρότημα, πώς ντυνόσασταν;
Φοράγαμε την Αμπάγια, μαύρη κελεμπία, κλειστή στον λαιμό και μακριά, και στο κεφάλι μαντίλι.
Και μετά τα 7,5 χρόνια;
Γυρίζω στην Ελλάδα και δουλεύω για λίγο, εποχιακή, στην Ολυμπιακή. Στη συνέχεια μού πρότειναν στο Λονδίνο να δουλέψω σε ιδιωτικό αεροπλάνο. Πήγα για πέντε χρόνια. Πούλησαν το αεροπλάνο και έφυγα. Οι φίλες μου στη Σαουδική Αραβία δούλευαν ήδη σε ιδιωτικά αεροπλάνα. Ξαναπήγα εκεί.
Πώς ήταν να δουλεύετε στο αεροπλάνο ενός ιδιώτη, πώς ήταν ο τρόπος εργασίας, τα ωράρια κ.λπ.
Ήμουν πάντα σε αναμονή για πιθανή πτήση! Πετάγαμε πολύ. Οι συνθήκες πολύ καλές. Ο μισθός πολύ καλός και όλα πληρωμένα -ενοίκια, λογαριασμοί του σπιτιού. Εμείς μόνοι μας στη Σαουδική Αραβία έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαμε να πάμε, όχι και να νοικιάσουμε κιόλας!
Δούλευα σε έναν σεΐχη, που είχε πέντε αεροπλάνα. Τα ταξίδια ήταν σε απίστευτους προορισμούς! Παντού, σε όλον τον κόσμο.
Μου άρεσε πολύ, γιατί το συμβόλαιό μου ήταν: Δυο μήνες με το τηλέφωνο στο χέρι, σε αναμονή, και όποτε σε χρειαστούν· μετά, έναν συνεχόμενο μήνα άδεια στην Ελλάδα με τα εισιτήρια πληρωμένα. Πέρναγε ο καιρός, δεν έπληττες, και τους μήνες που ήμουν στην Τζέντα σχεδόν πέταγα συνέχεια.
Πόσα χρόνια μείνατε εκεί; Και ποια είναι η πορεία σας μετά;
Έμεινα εκεί άλλα δέκα χρόνια. Εκεί γνώρισα και τον άντρα μου, πιλότο από Νότια Αφρική, με καταγωγή από Ολλανδία. Όλη η νότια Αφρική, καθώς γνωρίζετε, ήταν αποικία των Ολλανδών και η γλώσσα τους, τα αφρικάανς, μοιάζουν με τα ολλανδικά.
Αποφασίσαμε να κάνουμε οικογένεια. Βρήκε εκείνος δουλειά στη Μάλτα, τον ακολούθησα και μείναμε έναν χρόνο. Εγώ σταμάτησα να δουλεύω πριν τη Μάλτα, προσπαθώντας να κάνω παιδί. Δεν τα καταφέραμε.
Ξαναγύρισε ο άντρας μου στη Σαουδική Αραβία κι εγώ στην Αθήνα. Όμως δούλευε έναν μήνα και έναν μήνα ερχόταν στην Αθήνα.
Πουλιέται το αεροπλάνο, που δούλευε ο άντρας μου, σε έναν μεγιστάνα στη Μαλαισία, και έτσι ήρθαμε εδώ. Εννοείται με πολύ καλές αποδοχές, με σπίτι και πληρωμένα όλα.
Ελπίζω να μείνουμε εδώ και μετά τη σύνταξη του άντρα μου
Πόσα χρόνια ζείτε εδώ. Σας αρέσει;
Είμαστε εφτά χρόνια. Μου αρέσει πάρα πολύ. Ελπίζουμε να μείνουμε πολλά χρόνια και -γιατί όχι;- και μετά τη σύνταξη. Μας αρέσει σαν χώρα. Μας αρέσουν οι άνθρωποι, το κόστος ζωής, που είναι σχετικά χαμηλό. Όσο για τον καιρό, θα προτιμούσα τις τέσσερις εποχές… αλλά συνηθίζεις.
Οι άνθρωποι πώς είναι εδώ; Έχετε σχέσεις; Φίλους;
Μου αρέσει που συναντάς κόσμο από διαφορετικές χώρες, διαφορετικές εθνικότητες, άλλες εμπειρίες. Μου φαίνεται υπέροχο που όλοι αυτοί συνυπάρχουν και όχι μόνο σαν εθνότητες αλλά και με τις διαφορετικές θρησκείες χωρίς προβλήματα. Στην καθημερινότητα βλέπω αυτή την αρμονική συνύπαρξη! Συμμετέχουμε στις δικές τους γιορτές, αλλά δεν μπορούμε να ενσωματωθούμε, όπως αυτοί δεν νομίζω ότι αισθάνονται όπως εμείς τις μέρες των Χριστουγέννων.
Μπορεί το κράτος να είναι μουσουλμανικό, αλλά τα Χριστούγεννα παντού είναι στολισμένα, για δυο μήνες ακούς στους δρόμους και στα εμπορικά κέντρα χριστουγεννιάτικες μελωδίες και μουσικές σαν να είναι δική τους γιορτή. Όπως και στων Ινδών τις γιορτές και στην κινέζικη Πρωτοχρονιά, νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην Κίνα!
Κάνουμε παρέα και με συναδέλφους του άντρα μου, που είναι Μαλαισιανοί, με πολλούς Έλληνες, καθώς και Νοτιοαφρικάνους, που έχει πάρα πολλούς.
Όχι, δεν πλήττω εδώ, παρόλο που δεν δουλεύω. Περνάω πολύ καλά, είμαι ευτυχισμένη με τον άντρα μου. Έχω έναν πολύ καλόν άντρα, που αγαπάει την Ελλάδα, τους Έλληνες, και έχουμε ισχυρούς δεσμούς με τους δικούς μου και με τους εκεί φίλους μας, όπως και με τους δικούς του στη νότια Αφρική όπου τους επισκεπτόμαστε συχνά.
Όταν λες ότι είσαι Ελληνίδα σε κοιτάνε με θαυμασμό μεν, απορία δε…
Νοσταλγείτε την Ελλάδα;
Νοσταλγώ την Ελλάδα. Είναι η πατρίδα μου και μου αρέσει, θέλω να πηγαίνω συχνά, και πηγαίνω τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο, έχω αγαπημένα πρόσωπα εκεί. Είναι μια πανέμορφη χώρα και είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα, αλλά δεν θα ήθελα να ζήσω εκεί.
Όταν λες εδώ ότι είσαι από την Ελλάδα, σε κοιτάνε με θαυμασμό μεν, απορία δε. Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έγινε περισσότερο γνωστή εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και προκαλεί ερωτηματικά και απορία στους ξένους…
Πολλοί βέβαια ξέρουν μόνο τη Σαντορίνη, και είναι πολύ της μόδας να κάνουν τον γάμο τους εκεί.
…να θέλεις και να τολμήσεις!
Πόσο εύκολα τολμάει σήμερα ο Έλληνας να πάει τόσο μακριά;
Για να έρθει κάποιος εδώ, πρέπει οπωσδήποτε να τον φέρει κάποια εταιρεία. Πρέπει όμως να έχει και προσόντα. Νομίζω όμως το κύριο είναι, αφού έχεις τα προσόντα, να θέλεις, και να τολμήσεις. Νομίζω, όχι! Δεν τολμάνε, γιατί ίσως δεν γνωρίζουν τι γίνεται παραέξω. Όμως ψάξε! Μην περιμένεις να σου έρθουνε στο πιάτο.
Από την άλλη μεριά, κι εγώ δεν ξέρω τι να πω με αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, με τη ανεργία και την άσχημη οικονομία. Δεν ξέρω. Ίσως αν όλοι προσπαθήσουμε, μπορεί ένα καλύτερο μέλλον να προκύψει για την Ελλάδα μας και όλους τους Έλληνες…
