Το τέλος μιας οκταετίας στη Σούπερ Λίγκα σφραγίστηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής με τον υποβιβασμό του ΠΑΣ από τη Σούπερ Λίγκα. Έκλεισε ένας κύκλος για ν’ ανοίξει ένας άλλος, που θα έχει ως στόχο τη γρήγορη επιστροφή και πάλι στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Σ’ αυτά τα οκτώ χρόνια, η ιστορική ομάδα των Ιωαννίνων είχε μια καλή παρουσία, κέρδισε την εκτίμηση των φιλάθλων, βγήκε το 2016 για πρώτη φορά στην Ευρώπη, παίζοντας με τη νορβηγική Οντ και την ολλανδική Άλκμααρ, και ανέδειξε σπουδαίους παίκτες (Πασχαλάκη, Κούτρη, Κόντε, Μαυροπάνο, Χαρίση, Ντε Βινσέντι, Κολοβέτσιο), που κάνουν καριέρα σε μεγαλύτερες ομάδες, αποφέροντας σημαντικά έσοδα στα ταμεία της ΠΑΕ. Η ομάδα είχε μια σταθερά καλή πορεία, μέχρι το 2016 που βγήκε στην Ευρώπη. Πάντα τερμάτιζε μεταξύ 5ης και 10ης θέσης και οι Γιαννιώτες είχαν ξεχάσει τι σημαίνει καρδιοχτύπι και κίνδυνος υποβιβασμού. Παράλληλα, η ομάδα έφτασε δύο φορές στα ημιτελικά του Κυπέλλου, είχε επιτυχίες, που έκαναν χαρούμενους πολλές φορές τους φιλάθλους.
Όμως, μετά το 2016, άρχισε η φθίνουσα πορεία που οδήγησε στον τωρινό υποβιβασμό. Το τι έφταιξε το αναλύσαμε σε ειδικό αφιέρωμα πριν από το Πάσχα. Στα γρήγορα θα υπενθυμίσουμε κάποια πράγματα. Ο ΠΑΣ δεν έχασε την κατηγορία στο ματς της τελευταίας αγωνιστικής με τον ΠΑΟΚ, αλλά νωρίτερα. Όταν λιποψύχησε παίζοντας κόντρα με μικρομεσαίες ομάδες και έχασε πολύτιμους βαθμούς. Ήταν ιδιαίτερα αδύναμος και ευάλωτος στα Γιάννινα, σε μια έδρα που παλιότερα οι αντίπαλες ομάδες την υπολόγιζαν πολύ. Αλλά όταν ξεπέρασε αυτές τις αδυναμίες και κυνήγησε βαθμούς, του στάθηκαν εμπόδιο λανθασμένες υποδείξεις διαιτητών και εποπτών. Την Κυριακή του Θωμά, ο ΠΑΣ ουσιαστικά κυνηγούσε ένα θαύμα, απ’ αυτά που δε συμβαίνουν εύκολα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κυνήγησε το δικαίωμα στην ελπίδα, που έσβησε με την έναρξη του β’ ημιχρόνου, όταν ο «Δικέφαλος» πήρε προβάδισμα στο σκορ. Σε συνδυασμό και με τα γκολ του ΟΦΗ στο Περιστέρι, έσβησαν σαν τρεμάμενο κεράκι στον βοριά και οι τελευταίες ελπίδες για παραμονή. Το τι θα γίνει με την αναδιάρθρωση είναι άλλο θέμα. Αγωνιστικά πάντως ο ΠΑΣ υποβιβάστηκε.
Όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο αφιέρωμα, ο ΠΑΣ, μετά την έξοδο στην Ευρώπη, σταδιακά αποδυναμώθηκε με αποχωρήσεις και πωλήσεις σημαντικών παικτών, τα κενά των οποίων δεν αναπληρώθηκαν. Οι αγωνιστικές αδυναμίες της ομάδας φάνηκαν από πέρσι. Όμως τότε υπήρχε ο Πέδρο Κόντε, που με… μισή ευκαιρία έβαζε γκολ και έβγαζε το κάρο από τη λάσπη. Η αποχώρηση του ισπανού φορ, παραμονές της πρεμιέρας του πρωταθλήματος με προορισμό την ομάδα Μπανίγιας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ήταν μεγάλο πλήγμα για την τοπική ομάδα. Η ξένη ομάδα κατέβαλε τη ρήτρα των 930.000 ευρώ και πήρε τον ισπανό παίκτη. Οι επιθετικοί που αποκτήθηκαν για να τον αντικαταστήσουν, όπως οι Αθανασιάδης, Ξύδας, Λεό, Κριζμάν και Μυστακίδης το καλοκαίρι και ο Μάνος τον Ιανουάριο, δεν μπόρεσαν για διάφορους λόγους να καλύψουν το τεράστιο κενό του. Τα γκολ έμπαιναν με το σταγονόμετρο, στα πέντε τελευταία εντός έδρας ματς υπήρξαν στείρα αποτελέσματα, με συνέπεια να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί. Αν εξαιρέσουμε τους Κάστρο, Νεόφυτο Μιχαήλ και Κάργα, οι υπόλοιπες μεταγραφές δεν έκαναν την διαφορά σε σχέση με πέρσι. Έτσι, το περσινό αγωνιστικό πρόβλημα που καλύπτονταν από τον Κόντε, φέτος φάνηκε καθαρά, με οδυνηρές συνέπειες. Άρα και ο μεταγραφικός σχεδιασμός που ξεκίνησε από πέρσι τέτοιον καιρό, φάνηκε ότι δεν ήταν ο ενδεδειγμένος. Το πρόβλημα έγινε μεγαλύτερο με τις συνεχόμενες ατυχίες και τραυματισμούς, όπως και από τις κακές διαιτησίες, ειδικά του τελευταίου καιρού.
Ο υποβιβασμός, μετά τις «γκέλες» με μικρομεσαίες ομάδες, ήταν λίγο πολύ αναμενόμενος. Έγινε μεγαλύτερος, όταν δεν μπόρεσε η τοπική ομάδα να κερδίσει στα Γιάννινα τον Αστέρα Τρίπολης και τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη. Ελάχιστοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να γίνει κάποιο θαύμα την τελευταία αγωνιστική, όπου η παραμονή στην κατηγορία δεν εξαρτιόταν μόνο από το τι θα έκανε ο ΠΑΣ με τον ΠΑΟΚ, αλλά τι θα έκανε και ο ΟΦΗ στο Περιστέρι. Έτσι επήλθε το μοιραίο και η πτώση στη νέα υπό ίδρυση κατηγορία, Σούπερ Λίγκα 2. Ένας υποβιβασμός πάντα είναι οδυνηρός και αφήνει ανοιχτές πληγές. Ειδικά στον κόσμο του ΠΑΣ, που πριν από τρία χρόνια τέτοιον καιρό πανηγύριζε την έξοδο στην Ευρώπη, ετοίμαζε διαβατήρια για τη Νορβηγία, ενώ τώρα θα πρέπει να ετοιμαστεί για χαμηλές πτήσεις και ταξίδια σε γήπεδα, που είχε πολλά χρόνια να πατήσει. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει.
Θέλει φρεσκάρισμα η ομάδα
Στα Γιάννινα θα πρέπει να δουν σιγά σιγά και την επόμενη ημέρα. Ο υποβιβασμός αφήνει πίκρα και στενοχώρια, αλλά δεν είναι και καταστροφή. Ο ΠΑΣ τα τελευταία δύο χρόνια ήταν μια «ξεζουμισμένη» ομάδα, που χρειάζεται επανεκκίνηση, φρεσκάρισμα, ανανέωση και νέα δυναμική. Δεν είναι εύκολο αυτό να γίνει, γιατί και οι άλλες ομάδες θα οργανωθούν, θα υπάρξουν νέα δεδομένα στη νέα κατηγορία και γενικά ο «Άγιαξ» θα έχει του χρόνου δύσκολο έργο. Εδώ θα φανεί πόσο καλός καπετάνιος είναι ο πρόεδρος Γιώργος Χριστοβασίλης και πόσο σωστές κινήσεις θα γίνουν από τους συνεργάτες του, στο να μπει άλλος αέρας στην ομάδα, να αποκτηθούν ποιοτικοί ποδοσφαιριστές, για να ξαναγυρίσει του χρόνου θριαμβευτικά στη Σούπερ Λίγκα. Ο υποβιβασμός είναι δύσκολη υπόθεση και θέλει την ανάλογη διαχείριση. Ο ΠΑΣ είναι μεγάλη ομάδα, με κόσμο, ιστορία, βαριά φανέλα και μπορεί με λίγες σωστές κινήσεις να επιστρέψει στους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπου είναι η φυσική θέση του. Την προηγούμενη φορά, που επί των ημερών Χριστοβασίλη υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική (σεζόν 2009-10), την επόμενη χρονιά έκανε πρωταθλητισμό και ξαναγύρισε στη Σούπερ Λίγκα, κάνοντας στη συνέχεια τον κύκλο των οκτώ χρόνων, που έκλεισε την περασμένη Κυριακή. Ο μεγαλομέτοχος της ομάδας χει την εμπειρία να διαχειριστεί εξίσου καλά και την τωρινή δύσκολη κατάσταση. Αρκεί να επαρκούν οι δυνατότητες και να έχει τη θέληση να βάλει το χέρι στην τσέπη και να ενισχύσει το ρόστερ της ομάδας με ποιοτικούς και άξιους ποδοσφαιριστές.
Μονόδρομος ο πρωταθλητισμός
Μετά τα τόσα ωραία που έζησε επί οκτώ χρόνια με αυτή την ομάδα ο κόσμος των Ιωαννίνων, ο πρωταθλητισμός φαντάζει ως μονόδρομος για τη νέα σεζόν. Αν ο ΠΑΣ δεν κάνει πρωταθλητισμό, υπάρχει φόβος να συνεχιστεί ο κατήφορος, που δε θα έχει τελειωμό. Τα διδάγματα του παρελθόντος μπορούν να φανούν χρήσιμα για το μέλλον. Όσες φορές υποβιβάστηκε και έδειξε ψυχραιμία, έκανε σωστή διαχείριση των συνθηκών και του έμψυχου δυναμικού, επέστρεψε δυναμικά στην Α’ Εθνική. Όσες φορές το πήρε αψήφιστα ή είχε ηγεσίες που δεν μπορούσαν να του δώσουν όραμα, πέρασε από μεγάλες και μακροχρόνιες περιπέτειες, με ελευθέρα πτώση και με κίνδυνο διάλυσης. Αυτές τις περιπέτειες, δε θέλουν οι Γιαννιώτες όχι μόνο να ζήσουν, αλλά ούτε καν να θυμούνται. Αφού ξεκαθαρίσει το θέμα με την αναδιάρθρωση, στον ΠΑΣ θα πρέπει να κοιτάξουν την επόμενη ημέρα. Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα να δουν τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά, τι πρέπει να γίνει και πως πρέπει να χαραχθεί η πορεία για τη νέα σεζόν. Με στόχο πάντα την επιστροφή στη Σούπερ Λίγκα. Η αυτοκριτική είναι δύσκολο κομμάτι στο ποδόσφαιρο, γιατί κανένας δεν αποδέχεται το λάθος που έκανε και συνήθως οι αποτυχίες είναι «ορφανές», σε αντίθεση με τις επιτυχίες που έχουν πολλούς πατέρες. Όμως επιβάλλεται να γίνει αυτοκριτική. Αν δεν εντοπίσουν οι αρμόδιοι τα λάθη που έγιναν, υπάρχει κίνδυνος να τα ξανακάνουν. Και επίσης η ομάδα να χτιστεί με καθαρά ποδοσφαιρικούς κανόνες και όχι το θέλει ή τι προτείνει ο κάθε… «προπονητής του πληκτρολογίου» στο διαδίκτυο.
Έκλεισε άδοξα ο κύκλος του Πετράκη
Το βράδυ της Κυριακής, έκλεισε άδοξα και ο κύκλος του Γιάννη Πετράκη στον ΠΑΣ. Δεν του άξιζε αυτός ο επίλογος της πεντάχρονης και παραπάνω θητείας του στα Γιάννινα, με τα τόσα καλά που έχει προσφέρει σε αυτή την ομάδα. Και μια άγονη χρονιά, που οδήγησε στον υποβιβασμό, δεν μπορεί να σβήσει την συνολική παρουσία του στον πάγκο του «Άγιαξ» που είναι πετυχημένη. Ένα καλύτερο φινάλε άξιζε στον κρητικό τεχνικό. Όμως, όπως καλά και ο ίδιος γνωρίζει, αυτά έχει το ποδόσφαιρο. Στους φιλάθλους που βλέπουν ψύχραιμα τα πράγματα και δεν παρασύρονται από το συναίσθημα της στιγμής, θα μείνουν για πάντα τα γεμάτα συγκίνηση λόγια του Πετράκη, που είπε στην τελευταία συνέντευξη Τύπου: «Είμαι περήφανος που δούλεψα σε αυτή την μεγάλη ομάδα, που θα είναι πάντα στην καρδιά μου». Και ασφαλώς η εκτίμηση προς το πρόσωπό του θα είναι μεγάλη. Ήταν πρωτόγνωρο για τα Γιάννινα να μείνει τόσα πολλά χρόνια ο ίδιος προπονητής στον πάγκο του ΠΑΣ. Αυτό οφείλεται στην προσωπικότητα του Πετράκη και στην καλή συνεργασία που είχε με τον πρόεδρο Γιώργο Χριστοβασίλη.
Ανοίγει ένας νέος κύκλος
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, να τονίσουμε και πάλι ότι ήταν γενικά φέτος μια κακή χρονιά για τον ΠΑΣ. Τίποτα δεν του πήγε καλά. Ακόμη και η τύχη του γύρισε την πλάτη, με τους τόσους τραυματισμούς και τις χαμένες ευκαιρίες. Ένας κύκλος έκλεισε και ένας άλλος θα ανοίξει για τον «Άγιαξ της Ηπείρου». Με την υπόσχεση ότι του χρόνου τέτοιον καιρό θα πανηγυρίζει την επιστροφή στη Σούπερ Λίγκα. Σε λίγες ημέρες, όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο με την αναδιάρθρωση θα αρχίσει και ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν. Αυτή τη φορά με περισσότερο προσοχή, μεγαλύτερη εμπειρία για να φτιαχτεί μια ομάδα σε καλύτερες βάσεις. Ο κόσμος αυτές τις μέρες μπορεί να είναι πικραμένος, αλλά αν δει καλές κινήσεις και προσπάθεια που θα τον πείσουν ότι η ομάδα τους θα είναι περαστική από τη Σούπερ Λίγκα 2, θα βάλει πλάτες και θα βοηθήσει. Η σημερινή πίκρα, του χρόνου τέτοιον καιρό θα είναι πανηγύρι.
