Στην αγορά υπάρχουν πολλά τρόφιμα που δεν περιέχουν ακριβώς αυτό που προβάλλεται στη συσκευασία τους. Έτσι, μπορεί να δείτε πάνω σε λαμπερές συσκευασίες εικόνες ψαριών, γάλακτος, τυριών, σοκολάτας. Συστατικά, που μπορεί να μην βρίσκονται στο προϊόν, αλλά χρησιμοποιούνται ως εικόνες για να σας δελεάσουν να το αγοράσετε. Αν το αγοράσετε, τότε έχει επιτευχθεί ο στόχος του εμπόρου του προϊόντος. Το πούλησε σε σας. Αν το αγοράσετε δίχως να ρίξετε μια ματιά στη σύσταση, τότε σας παραπλάνησε και είναι πολύ πιθανό να το αγοράσετε ξανά, πολλές φορές, ίσως μέχρι να διαβάσετε τη σύστασή του. Εκεί θα αναγράφεται επακριβώς τι αγοράσατε.
Τότε θα δείτε, προς μεγάλη σας έκπληξη ότι πρόκειται για απομιμήσεις σοκολάτας, ψαριών, γάλακτος ή τυριών. Μπορεί ακόμα να αναφέρεται η πληροφορία περί αρώματος των παραπάνω και επ’ ουδενί να υπάρχουν τα γνήσια συστατικά που εσείς πιστέψατε πως θα βρίσκονται στο προϊόν. Αυτό συμβαίνει γιατί οι απομιμήσεις είναι υλικά με χαμηλό κόστος και επιδιώκουν να σας δώσουν το ίδιο γευστικό αποτέλεσμα με τα γνήσια συστατικά.
Γενικά, οι απομιμήσεις έχουν κατακλύσει πολλούς τομείς της αγοράς. Πάρτε για παράδειγμα τα ρολόγια ή τα παπούτσια ή άλλα προϊόντα που πωλούνται πάμφθηνα και τα αγοράζετε γιατί, πέρα από τη χαμηλή τιμή, αναγράφεται πάνω τους και το όνομα γνωστών εταιριών που παράγουν τα γνήσια. Τα αγοράζουμε όμως, σχεδόν εν γνώσει μας, αφήνοντας ένα περιθώριο στη σκέψη μας πως κάναμε το σωστό, πως τελικά αγοράσαμε κάτι το γνήσιο, που έτυχε να το βρούμε σε καλή τιμή, αν και κατά βάθος ξέρουμε την αλήθεια. Ξέρουμε πως σε λίγο καιρό, αυτό που αγοράσαμε θα βγει άχρηστο ή αυτό που τρώμε δεν είναι ακριβώς καβούρι, είναι κάτι σαν καβούρι και έτσι δικαιολογείται η χαμηλή τιμή. Αλλά το κάνουμε ξανά και ξανά γιατί, αν δεν το κάναμε, τα προϊόντα αυτά δεν θα υπήρχαν στην αγορά, θα είχαν εξαφανιστεί. Υπάρχουν γιατί στοχεύουν στη δική μας, έστω και στιγμιαία, ψευδαίσθηση πως κάτι κάνουμε σωστά και όχι λάθος. Στιγμιαία πάντα, γιατί, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα το έχουμε μετανιώσει. Μέχρι την επόμενη φορά που αυτή η λανθασμένη κρίση θα μας καθοδηγήσει στην ίδια πράξη.
Στην πολιτική αγορά, υπάρχουν ανάλογα προϊόντα που καλούμαστε να αγοράσουμε και για να κυριολεκτώ, καλούμαστε να πιστέψουμε και, ακολούθως, να ψηφίσουμε. Τι παίζει τώρα, λοιπόν; Τι έχει το πανέρι της πολιτικής και προσπαθεί ο έμπορος να μας το πλασάρει που είναι ο ίδιος έμπορος που κάποτε μας πλάσαρε κάτι άλλο, με ωραίο και πειστικό τρόπο, σε δελεαστική συσκευασία και το αγοράσαμε, δίχως να κοιτάξουμε τα ψιλά γράμματα της συσκευασίας ώστε να προβληματιστούμε -ή τα κοιτάξαμε αλλά μπήκε μπροστά εκείνη η ψευδαίσθηση και μας οδήγησε σε εσφαλμένη απόφαση;
Ο έμπορος τώρα έχει στο πανέρι του τη νέα Κεντροαριστερά. Απομίμηση, θα μου πείτε. Ναι. Τα συστατικά είναι μούφα και της φτήνιας. Ναι. Η φρασεολογία είναι μια παπαγαλίστικη ρητορική χειρίστου είδους, που θα ντρεπόταν κάποιος να τη βγάλει σε προσφορά, αλλά είναι εδώ, μπήκε στο αυλάκι του μυαλού σας και αρχίσει και ρέει προς το κέντρο απόφασης. Αρχίζει να μπαίνει μέσα σας η αμφισβήτηση της λογικής σκέψης και διεργασίας, έχετε μπει στη διαδικασία να αμφιβάλετε για τη νέα απάτη του εμπόρου του προϊόντος. Ο έμπορος είναι μάστορας σ’ αυτά. Σας έχει τουμπάρει αρκετές φορές. Είχατε «αγοράσει» Αριστερά και Επανάσταση και σας πούλησε όλων των λογιών τις απομιμήσεις. Σας είχε πουλήσει «δεν πληρώνω» και σας καταχρέωσε. Είχατε «αγοράσει» αξιοπρέπεια και περηφάνια και σας βγήκε κατήφεια και απόγνωση. Προσέξετε ξανά τι θα αγοράσετε. Φυλαχτείτε από εκείνη την ψευδαίσθηση πως κάνετε το σωστό, αλλά σας έχει παραμορφώσει την πραγματική εικόνα που βρίσκεται μπροστά στα μάτια σας.
