«Ψεύδεται το BBC!», είχε αναφωνήσει ο Αχιλλέας Μπέος, όταν το βρετανικό κανάλι έκανε αναφορά στο στημένο παιχνίδι Πανιωνίου-Δυναμό Τυφλίδας το 2004. Υπάρχει για όλους μας, η στιγμή που θα κληθούμε να απαντήσουμε ποιον πιστεύουμε: το BBC ή τον Μπέο; Για τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η στιγμή ήρθε με την υποψηφιότητα του πρωθυπουργού για το Νόμπελ. Κάνει λάθος όλη η διεθνής κοινότητα, και είμαστε σωστοί εμείς;
Καλώς είναι υποψήφιοι, και ο Τσίπρας και ο Ζάεφ, γιατί έλυσαν βαλκανικό πρόβλημα. Τα βαλκανικά προβλήματα τα ξέρουμε, και ξέρουμε επίσης αν λύνονται εύκολα. Δεν είναι παίξε γέλασε, και μπράβο τους.
Ο Τσίπρας όμως, πήρε νόμπελ για τις Πρέσπες, όχι για τη συνολική του προσφορά στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Δύο εβδομάδες πριν την ανακοίνωση της υποψηφιότητας, ο πρωθυπουργός τοποθέτησε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον Ευάγγελο Αποστολάκη, έναν άνθρωπο που είχε γίνει γνωστός στην κοινή γνώμη λίγες μέρες νωρίτερα, όταν δήλωσε ότι θα ισοπεδώσει «oποιονδήποτε βράχο στον οποίον θα δει επάνω του Τούρκους». Ο Αποστολάκης αντικατέστησε τον πολεμοχαρή και απροκάλυπτα αντισημίτη Πάνο Καμμένο.
Προχθές, ο Παύλος Πολάκης ποστάρισε φωτογραφίες από τα νιάτα του με καλάσνικοφ σε κομμουνιστικό σαφάρι στη Νικαράγουα. Ο Πολάκης καθιερώθηκε ως όνομα σε όλα τα ελληνικά νοικοκυριά, όταν αναρωτιόταν πικραμένος γιατί συγκρατήθηκε και «δεν έχωσε έναν δημοσιογράφο τρία μέτρα κάτω από τη γη».
Ε, δεν τον λες και Δαλάι Λάμα, αυτόν που τους στρατολόγησε, για να υπηρετήσουν το δόγμα ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι αυτοί δεν είναι για νόμπελ, αλλά, σύμφωμα τη λογική του Τσίπρα, είναι το λεγόμενο «αναγκαίο κακό» για να πάρει εκείνος το νόμπελ. Δεν του ταιριάζουν του ειρηνιστή Τσίπρα ο Αποστολάκης, ο Καμμένος, ο Πολάκης, αλλά τι να κάνει, «πρέπει να τους έχει μέσα για να κατουράνε προς τα έξω» (δηλαδή τον κόσμο, και όχι τον ίδιο), όπως είχε πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στον Βαρουφάκη, παραφράζοντας τον Λίντον Τζόνσον. Η συμμαχία μαζί τους είναι αναγκαία, για να εφαρμόσει την πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για κάποιον λόγο το μονοπάτι για την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη προστασία των μειονοτήτων και τη σωτηρία από τα μνημόνια πρέπει να περάσει μέσα από τη χρηματοδότηση του Νίκου Νικολόπουλου από το Μαξίμου. Αν δεν δει «φως» ο Νικολόπουλος, δεν θα δούνε άσπρη μέρα ούτε οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Είναι φυσικά λίγο ακριβό το ξαλάφρωμα του βουλευτή, και δυσάρεστο για εκείνους στους οποίους στοχεύει, αλλά εδώ διακυβεύονται πάρα πολλά, με πρώτο και καλύτερο το νόμπελ του πρωθυπουργού μας. Θα κάνουμε υπομονή.
