Είναι μια τέχνη του δρόμου. Άλλοι λένε ότι η κίνηση δηλώνει κάτι αμετάκλητο και οριστικό, το τέλος μιας εποχής (σχολικής χρονιάς, φοιτητικών χρόνων, αλλά και θητείας στο στρατό, σε μια ομάδα κ.λπ.). Στην Κολομβία πιστεύουν ότι αν πετάξουν παπούτσια στο σύρμα, ένα άρρωστο παιδί θα γίνει καλά, στη Βενεζουέλα ότι θα αγοράσουν ένα καινούριο ζευγάρι, στην Ισπανία ότι θα βρέξει μετά από μακρά περίοδο ξηρασίας. Οι σκέιτερ τα πετάνε, όταν λιώσουνε. Μελλόνυμφοι τα κρεμάνε, λίγο πριν τον γάμο. Οι ερμηνείες είναι πολλές και διαφορετικές.
Δεν ξέρουμε τι παρακίνησε όποιον ή όποια κρέμασε τα αθλητικά του/της παπούτσια στα καλώδια της ΔΕΗ πάνω από τα φανάρια της οδού Πανούση στη συμβολή της με τη Σπύρου Λάμπρου. Τα είδαμε σήμερα το μεσημέρι να αλλάζουν θέση αργά, καθώς περιστρέφονταν γύρω από τα κορδόνια τους μέσα στη δυνατή βροχή. Ένα ζευγάρι παπούτσια αφήνει το αποτύπωμά του στον αέρα και στέλνει ένα αόριστο μήνυμα, χωρίς συγκεκριμένο αποδέκτη. Τραβά, όμως, την προσοχή και μας κάνει να αναρωτιόμαστε και να φανταζόμαστε. Μπορεί και να πέτυχε τον σκοπό του.
