«Η Γαλλική Αποστολή» στο Θερινό Σινεμά της Δευτέρας

Μία συλλογή ιστοριών από το τελευταίο τεύχος ενός αμερικανικού περιοδικού, που δημοσιεύθηκε σε μια φανταστική γαλλική πόλη του 20ού αιώνα: το καλοκαίρι του 1925, ένας νεαρός Αμερικανός αποφασίζει να παρατείνει τις διακοπές του στη φιξιόν κωμόπολη Ennui-sur-Blasé και να ξεκινήσει να γράφει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες, μεταμορφώνοντας την εφημεριδούλα του πατέρα του («Liberty, Kansas Evening Sun») σε περιοδικό με τίτλο «Γαλλική Αποστολή». Τελικά, ο Άρθουρ Xάουγιτσερ έμεινε εκεί για πάντα – μέχρι το 1975, που άφησε την τελευταία του πνοή και το τελευταίο τεύχος.
Λίγο πριν το τέλος, έχει συγκεντρώσει στην ταυτότητα του περιοδικού δημοσιογράφους, συγγραφείς, κριτικούς με δυνατές πένες, εκκεντρικές προσωπικότητες, ασυμβίβαστο βλέμμα, στηρίζοντας τα κείμενα τους με το δικό του αλάνθαστο ένστικτο – ένα δικό του σύστημα αξιών, όπου το ταλέντο και η ακεραιότητα προστατεύονται με όποιο κόστος.
Κάπως έτσι συγχωρείται ο νέος ταξιδιωτικός του αρθρογράφος, που καταστρέφει το όνειρο του μέσου Αμερικάνου, περιγράφοντας το Ennui χαριτωμένο αλλά χωρίς να παραλείπονται τα ποντίκια που κατακλύζουν τους υπονόμους του ή τα πτώματα (ξεκαθαρίσματα της τοπικής μαφίας) που εμφανίζονται τις πρωινές ώρες να επιπλέουν στο ποτάμι του. Έτσι δικαιολογούνται τα παράλογα έξοδα της κριτικού τέχνης αφού στο τέλος θα του φέρει το πορτρέτο μίας εικαστικής διάνοιας. Κάπως έτσι, αναδεικνύεται κι ο γαστρονομικός οδηγός: ο συντάκτης του περιοδικού τον γράφει ως αστυνομικό ρεπορτάζ με αιχμές και ουσία που σου σφίγγουν το στομάχι.
Αλλά ο Άρθουρ Χάουιτζερ Τζούνιορ, ο εκδότης του «The French Dispatch», έχει έναν βασικό κανόνα: κανείς δεν επιτρέπεται να βάζει τα κλάματα στο γραφείο του! Η επιγραφή «No crying», πάνω από την πόρτα, στο εσωτερικό του γραφείου του, πιστοποιεί αυτή του την απαίτηση.
Πρωταγωνιστούν οι Μπιλ Μάρεϊ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Τίλντα Σουίντον, Λεά Σεϊντού, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, Τιμοτέ Σαλαμέ,Τζέφρι Ράιτ, Ματιέ Αμαλρίκ.