Ξεκίνησε (αυγουστιάτικα) η μεταστέγαση του 1ου Νηπιαγωγείου από την Παπαζόγλειο Υφαντική Σχολή στο απέναντι δημοτικό σχολείο. Τα κτίρια του σχολικού συγκροτήματος είναι τρία. Το Καπλάνειο, το Ελισαβέτειο και ένα πολύ πιο πρόσφατο στην πάνω αυλή, όπου μέχρι πέρσι στεγάζονταν οι τάξεις της Α’ Δημοτικού. Οι αίθουσες βρίσκονται στον πρώτο όροφο. Θυμόμαστε, όταν τα παιδιά μας πηγαίναμε πρωτάκια στο συγκεκριμένο σχολείο, ότι βρίσκαμε τις σκάλες πολλές για να τις ανεβαίνουν εξάχρονα. Δεν θέλουμε να ξεκινήσουμε καν να σκεφτόμαστε πώς θα είναι να τις ανεβοκατεβαίνουν νήπια και προνήπια. Υποτίθεται –σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο- ότι δεν επιτρέπεται να το κάνουν, αλλά πολλές είναι οι προϋποθέσεις που δεν πληρούνται κυρίως στα δύο παλιά κτίρια της κάτω αυλής. Θυμόμαστε, άλλωστε, που πριν λίγα χρόνια ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων διαπραγματευόταν με τον πρόεδρο της πρωτοβάθμιας σχολικής επιτροπής την αγορά ειδικού αντιολισθητικού αυτοκόλλητου για τα σκαλιά των παλιών κτιρίων. Και παζαρεύανε αν θα αγοραστούν μόνο για τα κεντρικά ή και για τα άλλα, που οδηγούν στις αίθουσες του δεύτερου ορόφου. Μην ξεκινήσουμε να λέμε πάλι για τα πανάρχαια καλοριφέρ, τα παράθυρα, τις πόρτες που δεν κλείνουν απ’ όταν η υπογράφουσα ήταν μαθήτρια στο συγκεκριμένο σχολείο (και απέκτησε και τρία ράμματα στο αυτί της από τους ξεχαρβαλωμένους μεντεσέδες).
Ουσιαστικά η πρώτη τάξη έφυγε από το κτίριο που παλιά φιλοξενούνταν. Έμεινε μόνο μία αίθουσα γι’ αυτή. Στο ισόγειο, ο χώρος όπου φυλάσσονταν μπάλες και όργανα γυμναστικής, θα γίνει γραφείο διεύθυνσης για το νηπιαγωγείο. 250 παιδιά θα στριμωχτούν στα παλιά κτίρια του σχολικού συγκροτήματος, με όλες τις ανεπάρκειές τους. Αν αύριο επιχειρούσατε να ανοίξετε μια ιδιωτική σχολική μονάδα και παρουσιάζατε σε δήμο, πυροσβεστική, περιφέρεια ένα τέτοιο πλάνο συστέγασης (που εγκρίθηκε από το πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο), δεν θα λαμβάνατε έγκριση ούτε για τις τουαλέτες του κτιρίου. Αλλά, στο ελληνικό δημόσιο (όπως στον έρωτα και τον πόλεμο) όλα επιτρέπονται. Και –δεν βαριέστε;- ας θυσιάσουμε και την ασφάλεια των παιδιών μας. Άλλωστε στη «βάρδια» μας (που τελειώνει οσονούπω) δεν πρόκειται να προλάβει να κάτσει καμιά «στραβή». Για να δούμε αν θα κάνει κάτι η επερχόμενη δημοτική αρχή, για να μην κάτσει η «στραβή» στη δικιά της…
