Η απάντηση είναι ναι.
Η εντοπιότητα ή η καθημερινή παρουσία σε μια πόλη δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αξιοσύνη (αν φυσικά η τελευταία υπάρχει). Παίζουν ρόλο ασφαλώς. Η εντοπιότητα είναι μεν καθαρά συμβολική, αλλά στην πολιτική οι συμβολισμοί είναι σημαντικοί. Το αν δραστηριοποιείσαι καθημερινά στα Γιάννενα είναι ουσιαστικό κριτήριο προκειμένου να εκπροσωπήσεις την περιοχή, όχι όμως το κυρίαρχο, αν κάποιος μπορεί να το κάνει καλύτερα από εσένα.
Πότε είναι καλός ένας βουλευτής; Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα για όλους τους υποψηφίους. Πρέπει πρώτα να βγουν για να το διαπιστώσουμε! Τα κριτήρια όμως, για το αν κάνουν τη δουλειά τους καλά ή κακά, είναι άσχετα με τον τόπο καταγωγής τους.
Ο Τόνι Μπεν κορυφαίος Ευρωπαίος Κοινοβουλευτικός (και εμβληματική φυσιογνωμία της ριζοσπαστικής αριστεράς) είχε περιγράψει τρεις περιοχές ευθύνης του βουλευτή σε σχέση με την εκλογική του περιφέρεια.
Πρώτον, ο βουλευτής είναι σύμβουλος του πολίτη και του παρέχει αξιόπιστες πληροφορίες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Για παράδειγμα, αν κάποιος λάβει έναν φουσκωμένο λογαριασμό της ΔΕΗ, ο βουλευτής πρέπει να του εξηγήσει τις επιλογές και τα δικαιώματα που έχει.
Δεύτερον, ο βουλευτής είναι ισχυρός φίλος του πολίτη στις αντιδικίες του με όσους είναι ισχυρότεροι από εκείνον. Αν δηλαδή ο βουλευτής διαπιστώσει ότι η ΔΕΗ αγνοεί το δίκαιο αίτημα του πολίτη, τότε πρέπει να μεσολαβήσει για να λύσει το πρόβλημα.
Και τρίτον, ο βουλευτής είναι εκπρόσωπος ατομικών ή συλλογικών αιτημάτων. Αν θεωρεί τις εξορύξεις πετρελαίου κακές, πρέπει να δώσει μάχη μαζί με τους πολίτες που έχουν την ίδια γνώμη με εκείνον. Όλα αυτά αποτελούν ένα μόνο κομμάτι του ρόλου του. Γιατί ο τοπικός βουλευτής είναι επίσης μέλος του εθνικού κοινοβουλίου, και κατά συνέπεια υπεύθυνος για την εθνική νομοθεσία. Πρέπει να είναι διαβασμένος για τις γονικές άδειες, για τα κληροδοτήματα, τον έλεγχο της ποιότητας καυσίμων κλπ. Στη Βρετανία όπου το Κοινοβούλιο λειτουργεί εδώ και 800 χρόνια, η εντοπιότητα δεν παίζει κανέναν ρόλο. Εκεί, βουλευτές πρέπει να είναι οι καλύτεροι, όχι απαραίτητα οι ντόπιοι. Και τα κόμματα πρέπει να βρίσκουν χώρο στα ψηφοδέλτια, ώστε οι καλοί να προσπαθήσουν να μπουν στη βουλή.
Δεν υπήρχαν στα Γιάννενα καλύτεροι υποψήφιοι από τον Αμυρά για τη Νέα Δημοκρατία; Θα το δούμε στη πράξη, όπως άλλωστε ισχύει με όλους. Προς το παρόν ξέρουμε ότι κατάφερε να χτίσει ένα καλό όνομα ως βουλευτής με το Ποτάμι, εκπροσωπεί τους κεντρώους ψηφοφόρους της ΝΔ, ενώ πήγε καλά στις ευρωεκλογές. Έχασε την έδρα την τελευταία στιγμή, ενώ στην περιφέρεια Ιωαννίνων ήρθε τέταρτος με 4.600 σταυρούς. Ενδεικτικά, η πρώτη σε σταυρούς υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φωτεινή Σκοπούλη (Γιαννιώτισσα και κόρη του γιατρού Νίκου Σκοπούλη, βουλευτή της ΕΔΑ στα Γιάννενα) πήρε 6.788 σταυρούς. (Μπορείτε να δείτε εδώ τη σταυροδοσία των ευρωεκλογών στα Γιάννενα. Πάνω δεξιά τσεκάρετε το κουτάκι που λέει «Υποψήφιοι»).
Όλα αυτά νομιμοποιούν την κεντρική απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να στείλει τον Αμυρά στα Γιάννενα. Στη ΝΔ βέβαια, προσπαθούν να δικαιολογήσουν το «φύτεμα», επικαλούμενοι τις ρίζες του Αμυρά (η μητέρα του είναι από το Εκκλησοχώρι του Δήμου Ζίτσας). Αυτό είναι ο συμβολισμός της όλης ιστορίας, διπλά απαραίτητος όταν η συζήτηση διεξάγεται με φόρτιση: «Φτάνουν πια οι παλιές πρακτικές της ΝΔ (…) με τελειωμένους εξ Αθηνών», έγραψε στο facebook o Οδυσσέας Πότσης, περιφερειακός σύμβουλος με την παράταξη Καχριμάνη. Πρέπει λοιπόν να δοθούν και τα ανάλογα διαπιστευτήρια εντοπιότητας στην τοπική κοινωνία. Είναι λίγο σαν τις ελληνοποιήσεις, όταν ψάχνουμε τις ρίζες αθλητών για να μη φανεί ότι δεν είναι δικοί μας. Ο Αμυράς πάντως δεν χρειάζεται καν πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης. Στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στα Γιάννενα χωράει. Αν θα βγει, και αν τελικά θα είναι καλός βουλευτής, αυτό είναι άλλη υπόθεση.
