«Εκστρατεία υπέρ ηλεκτρονικού τσιγάρου στη Βρετανία» είναι ο τίτλος του άρθρου στην Καθημερινή της 29.12.18, αλλά αν είσαι λίγο «υποψιασμένος» από τους τίτλους των άρθρων, γνωρίζεις ότι οφείλουν να είναι τέτοιοι που να τραβούν την προσοχή. Αν διαβάσει κανείς το άρθρο, αντιλαμβάνεται ότι η εκστρατεία αυτή δεν είναι τόσο για την προώθηση του ηλεκτρονικού τσιγάρου, όσο για τη μείωση του καπνίσματος παρουσιάζοντας το ηλεκτρονικό τσιγάρο ως μια πολύ πιο υγιή εναλλακτική (κατά 95% ασφαλέστερο) από το κάπνισμα.
Στη Βρετανία λοιπόν, μιας και σε αυτή αναφέρεται το άρθρο και είναι μια χώρα αναπτυγμένη του δυτικού κόσμου από την οποία μπορούμε σε πολλά να παραδειγματιστούμε, το 2005 το ποσοστό των καπνιστών ήταν 24% του ενηλίκου πληθυσμού. Σε σειρά μέτρων, που έλαβαν οι χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου (Σκωτία, Βόρειος Ιρλανδία, Ουαλία, Αγγλία) από το 2005 ως το 2007 –μεταξύ των οποίων και η καθολική απαγόρευση σε όλους τους δημόσιους κλειστούς χώρους και χώρους εργασίας-, το αποτέλεσμα ήταν το ποσοστό των καπνιστών να πέσει στο 18,3% το 2014. Είχαν θέσει στόχο, στην εκκίνηση των μέτρων, το ποσοστό 18,5% μέχρι το 2015.
Παρά την υπερκάλυψη του στόχου, η πολιτεία στο Η.Β. συνεχίζει να προωθεί δράσεις μείωσης του καπνίσματος στον πληθυσμό, σε σταθερή βάση και με συνεργασία πολλών εταίρων. Μία από αυτές τις δράσεις είναι και η εκστρατεία αυτή που αναφέρεται στο άρθρο. (πηγή: Foundation for a smoke-free world)
Στην καθ’ ημάς Ελλάδα, μετά τη θέσπιση παρόμοιας νομοθεσίας το 2010, η ελληνική πολιτεία φάνηκε απρόθυμη να λειτουργήσει με αντίστοιχο τρόπο και ζήλο. Εγώ θα προσέθετα και ανίκανη. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις έκτοτε μάλλον «ξηλώνουν» τα μέτρα της νομοθεσίας, παρά τα διορθώνουν ή ενισχύουν. Αδιαφορούν για την εφαρμογή της κρυπτόμενες πίσω από τους ελλιπείς –δήθεν- πόρους και κάποιες εγκυκλίους του υπ. Υγείας προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, που απλά θυμίζουν την παρουσία τους επικοινωνιακά. Πολιτικές ηγεσίες ανίκανες, αδύναμες και απρόθυμες να δείξουν το δρόμο της προόδου στους πολίτες της χώρας τους, -παρά τις όποιες πρόσκαιρες δυσκολίες που είναι φυσικό να υπάρξουν- και σε παράλυση από το «θεριό» του πολιτικού κόστους.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας με τη Σύμβαση-Πλαίσιο για τον έλεγχο του καπνού το 2003, αναγνωρίζει το κάπνισμα ως μια σοβαρή χρόνια ασθένεια.
Είναι πολλές και γνωστές οι συνέπειες του καπνίσματος στον άνθρωπο. Είναι, επίσης, σημαντικές και στις κοινωνίες, στις οικονομίες και στα ασφαλιστικά συστήματα των κρατών. Στην Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια να συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και σε αυτό το θέμα. Έχουμε σοβαρούς δημογραφικούς, κοινωνικούς, παραγωγικούς και δημοσιονομικούς λόγους για αυτό. Οφείλουμε να το ανεβάσουμε στις προτεραιότητες της πολιτείας, να ορίσουμε συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους (όπως έκαναν και οι Βρετανοί πριν 14 χρόνια) και με σχέδιο, συνεργασία και επιμονή να φέρουμε αποτελέσματα. Οι 19.000 Έλληνες, που πεθαίνουν ετησίως εξαιτίας του καπνίσματος (πηγή ΚΕΕΛΠΝΟ/υπ. Υγείας), είναι ένα νούμερο απαράδεκτο για την Ελλάδα του 2019!
Η «Δημοκρατική Ευθύνη» στη Βουλή, και ενδεχομένως και σε στήριξη κυβερνητικού σχήματος, δεν θα υπολογίσει το πολιτικό κόστος παρά μόνο το όφελος των Ελλήνων πολιτών και της χώρας συνολικά.
Ως μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου, θα προωθήσω την ίδρυση και λειτουργία Ιατρείου Διακοπής Καπνίσματος στο ένα από τα δύο κρατικά νοσοκομεία των Ιωαννίνων. Όλοι οι κάτοικοι των Ιωαννίνων, αλλά και όμμορων περιοχών, που αποφασίσουν να διακόψουν το κάπνισμα και χρειάζονται επιστημονική βοήθεια, θα έχουν τη δυνατότητα αυτή δωρεάν, μέσω της συνεργασίας των κρατικών νοσοκομείων και της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας. Ιατρεία που υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας, έχουν υψηλά επίπεδα επιτυχίας αλλά που όμως δεν υπάρχει ούτε ένα στην Ήπειρο!
Είναι καιρός να δοθεί και στους κατοίκους της περιοχής των Ιωαννίνων αυτή η δυνατότητα. Τι είναι άλλωστε πιο σημαντικό από την υγεία μας;
