Αίθουσα ΣύνταξηςΕπικαιρότητα

Κατέρρευσε το κατηγορητήριο, αθώοι οι 25

Με την αθώωση των 25 φοιτητών, που είχαν συλληφθεί στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 2020, κατά την προσπάθειά τους να φτάσουν από τις φοιτητικές εστίες της Δομπόλης στο μνημείο των Ηρώων Πολυτεχνείου, γράφτηκε ο επίλογος μιας θλιβερής για τα τοπικά χρονικά υπόθεσης.

Μιας υπόθεσης, που δε θα έπρεπε καν να φτάσει στο δικαστήριο, καθώς αποδείχθηκε ότι το κατηγορητήριο ήταν εκτός πραγματικότητας, αντιστρέφοντας πλήρως τα όσα διαδραματίστηκαν το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου 2020.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων απάλλαξε από τις κατηγορίες και τους 25 συλληφθέντες τότε, συντασσόμενο με την πρόταση του Εισαγγελέα, καθώς από την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε το παραμικρό στοιχείο, που να αποδεικνύει ότι πραγματοποίησαν συγκέντρωση, μην τηρώντας τα μέτρα περιορισμού του κορωνοϊού, και βιαιοπράγησαν κατά των αστυνομικών, που προσπάθησαν να τους εμποδίσουν. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του προέδρου κατά την ανακοίνωση της απόφασης, που, πέρα από το ότι δεν προκύπτει η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, είπε ότι ούτε από τις καταθέσεις των ίδιων των αστυνομικών δεν προέκυψαν τα όσα αναφέρονταν στο βαρύ κατηγορητήριο, με το οποίο δικάζονταν 4,5 χρόνια μετά.
Οι καταθέσεις των αστυνομικών ότι δέχθηκαν επίθεση από την ομάδα των φοιτητών, όταν τους ζήτησαν να διαλυθούν και να επιστρέψουν πίσω, αποδομήθηκαν πλήρως, καθώς από το φωτογραφικό και βιντεοληπτικό υλικό, που παρουσιάστηκε, δεν αποδείχθηκε κάτι από τα αναφερόμενα, ενώ δε θα μπορούσε να σταθούν ούτε οι καταθέσεις τους ότι οι φοιτητές τραυματίστηκαν από χτυπήματα άλλων φοιτητών.
Τουναντίον, η δίκη εξελίχθηκε σε ένα κατηγορώ κατά της στάσης της Αστυνομίας εκείνη τη μέρα, με τους φοιτητές να περιγράφουν τη βιαιότητα των χτυπημάτων που δέχθηκαν, χωρίς από την πλευρά τους να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση, ενώ το σύνολο των μαρτύρων υπεράσπισης, που κατέθεσαν ως αυτόπτες –μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων, τόνισε πως δεν είδε καμία βιαιοπραγία από την πλευρά των φοιτητών, παρά μόνο να δέχονται μια πρωτοφανή σε αγριότητα και αναιτιολόγητη επίθεση από τους αστυνομικούς.
Κοινό συμπέρασμα των κατηγορούμενων ήταν πως οι προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις, όταν διαπιστώθηκαν οι σοβαροί τραυματισμοί τεσσάρων φοιτητών, προκειμένου να δικαιολογηθεί η χρήση υπέρμετρης βίας, που ήταν και ένα από τα στοιχεία, που στη συνέχεια αξιολογήθηκαν για τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης σε βάρος αστυνομικών. Μια ΕΔΕ, το αποτέλεσμα της οποίας δεν έγινε ποτέ γνωστό.
Αναφορά έγινε και στις συνθήκες κράτησης των συλληφθέντων, τόσο από τους ίδιους τους κατηγορούμενους και τους δικηγόρους τους, οι οποίοι κατήγγειλαν την παραβίαση των δικαιωμάτων τους, όσο και από τον τότε πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλο Αλμπάνη, ο οποίος είχε βρεθεί στο Αστυνομικό Μέγαρο, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.
Η απόφαση έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από τους φοιτητές, αλλά και φίλους και συγγενείς, που παρακολούθησαν την πολύωρη διαδικασία, ενώ με αγκαλιές και συνθήματα έγιναν δεκτοί οι φοιτητές από τον κόσμο, που παρέμενε καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης έξω από το Δικαστικό Μέγαρο, φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης στους κατηγορούμενους και κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας.