Αυτή είναι η… αξιοπρεπής εικόνα που σήμερα δείχνουμε από την κατάσταση των οστών συνανθρώπων μας, μετά την εκταφή τους. Στη διάθεση της εφημερίδας υπάρχουν και φωτογραφίες πιο σκληρές και άσχημες. Επιλέγουμε από σεβασμό στη μνήμη των νεκρών, να μην τις δημοσιοποιήσουμε. Και ελπίζουμε σύντομα να ληφθεί μέριμνα ώστε εικόνες σαν αυτή (και χειρότερες) να εκλείψουν.
Απόψεις

Αιδώς και ύβρις

Επιβάλλεται ο δήμος Ιωαννιτών να διαθέσει ένα ποσό, για να επαναφέρει τις στοιχειώδεις τιμές που αρμόζουν σε όσους έχουν φύγει από τη ζωή ακόμη κι αν πέρασαν χρόνια από τον θάνατό τους. Όχι ασφαλώς για την ικανοποίηση των ίδιων, αλλά για να απαλύνουν τον πόνο των οικείων τους, που δεν αντέχουν να βλέπουν αυτή την κατάληξη των δικών τους ανθρώπων.

Στις αρχαίες τραγωδίες ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν, αδέλφια διχάστηκαν, πόλεις μαράζωσαν εξαιτίας της ύβρεως προς τον νεκρό. Κι ενώ στις μέρες μας άταφους θανόντες δεν αφήνουμε (με μια μικρή εξαίρεση –άδικη και απάνθρωπη- εκ μέρους κάποιων ιερέων σε περίπτωση αυτοχειρίας), στα οστά τους, όταν μόνο αυτά απομένουν πια, δεν φαίνεται να επιφυλάσσουμε τις ίδιες τιμές που αποδίδουμε, όταν τους θάβουμε βαθιά μέσα στο χώμα.

Στο πολύπαθο νεκροταφείο του Αγίου Νικολάου Κοπάνων, η εκταφή των οστών ενός νεκρού κοστίζει στους ζώντες οικείους του περίπου 150 ευρώ, που περιλαμβάνουν την εργασία καθαυτή και κάτι παράβολα στον δήμο, αλλά όχι το οστεοφυλάκιο και την ενοικίασή του. Αυτά τα τελευταία είναι χωριστά έξοδα, καθόλου αμελητέα, ωστόσο απαραίτητα. Ακόμη, όμως, κι αν οι νεκροί δεν είναι πια εδώ, για να δουν τι απόμεινε από μια ολόκληρη ζωή που έζησαν, υπάρχουν οι συγγενείς τους που έχουν ανάγκη να διατηρήσουν και να σεβαστούν τη μνήμη τους.

Όταν, λοιπόν, βλέπουν τα οστά νεκρών (δικών τους ή ξένων) μέσα σε λεκάνες και καφάσια και τα… αζήτητα στοιβαγμένα σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών,  είναι εύλογο το λιγότερο να σοκάρονται. Αντιλαμβανόμαστε τον φόρτο εργασίας, την έλλειψη προσωπικού και κονδυλίων, τον εδώ και χρόνια παροπλισμό –λόγω αχρηστίας- του πλυντηρίου και του φούρνου που παλιότερα λειτουργούσαν και εξασφάλιζαν μία στοιχειώδη αξιοπρέπεια στη διαδικασία της εκταφής, της πλύσης και του στεγνώματος των οστών. Ωστόσο είναι ανεπίτρεπτο σε μια σύγχρονη κοινωνία (όπως λέμε ότι είναι η δική μας), τα οστά ανθρώπων να κείτονται σε σχεδόν κοινή θέα σ’ αυτή την κατάσταση.

Επιβάλλεται ο δήμος Ιωαννιτών να διαθέσει ένα ποσό, για να επαναφέρει τις στοιχειώδεις τιμές που αρμόζουν σε όσους έχουν φύγει από τη ζωή ακόμη κι αν πέρασαν χρόνια από τον θάνατό τους. Όχι ασφαλώς για την ικανοποίηση των ίδιων, αλλά για να απαλύνουν τον πόνο των οικείων τους, που δεν αντέχουν να βλέπουν αυτή την κατάληξη των δικών τους ανθρώπων. Και για να αποφευχθεί η ύβρις, που η αλαζονεία και η αδιαφορία όσων επιδίδονται σε αυτή, προσβάλλει ανεπανόρθωτα ζώντες και νεκρούς.

Διαβάστε εδώ την απάντηση του δήμου Ιωαννιτών στο σχόλιό μας.

Σχετικά άρθρα

Στον Άγιο Νικόλαο Κοπάνων

Ηπειρωτικός Αγών

Ανάκτηση… περίφραξη… αξιοποίηση

Προχωρά η επέκταση του νεκροταφείου στην Περίβλεπτο