Πάει καιρός από τη μέρα που εργολάβος –κατ’ εντολή του Δασαρχείου- προχώρησε σε καθαρισμό του δάσους στην περιοχή της Φανερωμένης του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων . Ωστόσο, δε φρόντισε και για τη συλλογή και την απομάκρυνση των κλαδιών, τα οποία ξεράθηκαν και αποτελούν εν δυνάμει εστία πρόκλησης φωτιάς. Ειδικά αυτά που είναι σε απόσταση ελάχιστων μέτρων από το οδόστρωμα της 2ης επαρχιακής οδού και μπορεί να αναφλεγούν στην περίπτωση που ένα αναμμένο τσιγάρο πεταχτεί από το χέρι διερχόμενου οδηγού. Και έτσι, αντί για καθαρό δάσος, θα μείνει η περιοχή χωρίς δάσος. Το ωραίο στην όλη ιστορία είναι ότι το Δασαρχείο έχει δεχθεί οχλήσεις τόσο από κατοίκους της περιοχής όσο και από τον Δήμο Βορείων Τζουμέρκων. Στους οποίους απαντά ότι η εργολαβία είναι σε εξέλιξη και κάποια στιγμή θα απομακρυνθούν. Ελπίζουμε αυτή η στιγμή να προηγηθεί της καταστροφής.
Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;
«Quis custodiet ipsos custodes?» (Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;) αναρωτιέται ο ρωμαίος ποιητής σατιρικής ποίησης Δέκιμος Ιούνιος Γουβενάλης, με το ερώτημά του να γίνεται άκρως επίκαιρο στην περίπτωση του Δασαρχείου Ιωαννίνων.
