ΠολιτισμόςΑίθουσα Σύνταξης

«Θεόδωρος Παπαγιάννης, Ιστορία – Διαχρονία» στο Μουσείο της Φιλοσφικής Σχολής του ΕΚΠΑ

Μια έκθεση με έργα του γιαννιώτη γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη, την οποία ο ίδιος αφιερώνει στον δάσκαλό του Γιάννη Παππά (1913-2005), οργανώνει η Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο πρότυπο Μουσείο Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, που διαθέτει στο κεντρικό της κτήριο της Πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου (2ος όροφος ΦΛΣ, αίθουσα υπ’ αριθμ. 210).

Τίτλος της συγκεκριμένης έκθεσης – παρέμβασης (ανάμεσα στις προθήκες και τα μόνιμα εκθέματα του πανεπιστημιακού μουσείου) είναι, συμβολικά, «Θεόδωρος Παπαγιάννης, Ιστορία – Διαχρονία». Κυρίως γιατί επιδιώκονται η τόσο διαφωτιστική επικοινωνία αλλά και ο διάλογος ανάμεσα στις διαφορετικές, πολιτιστικές περιόδους, όσο και η αναντίρρητη συνέχεια που υπάρχει στην τέχνη (αυτό δηλαδή που λείπει δραματικά από την κοινωνία ευρύτερα: επικοινωνία και διάλογος). Εν προκειμένω, ένας διάλογος -όχι πάντα εύκολος ή αυτονόητος- των προϊστορικών, κλασικών και βυζαντινών εκθεμάτων του Μουσείου με τις τερακότες, τα πήλινα φιγουρίνια, τα λαξευμένα μάρμαρα, τις μακέτες μνημείων και τις ορειχάλκινες φιγούρες του καλλιτέχνη.
Ο Θεόδωρος Παπαγιάννης, ομότιμος καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, είναι ένας γλύπτης που εδώ και μισόν αιώνα υπηρετεί τη μεγάλη παράδοση της ελληνικής γλυπτικής, συνδυάζοντας στο έργο του τόσο τον λαϊκό πολιτισμό και τη διακοσμητική δεξιοτεχνία της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ηπείρου, όσο και τον πριμιτιβιστικό μοντερνισμό των αρχών του περασμένου αιώνα. Ασυμβίβαστα ανθρωποκεντρικός, εμμένει στους ιερατικούς, ξοανικούς τύπους που διδάχτηκε από τους μεγάλους δασκάλους του εικοστού αιώνα, δηλαδή από τον Αρσιπένκο, τον Μπρανκούζι, τον Ζάντκιν, τον Τζιακομέτι, αλλά και τον ίδιο του Πικάσο, που ήταν, συν όλα τα άλλα, κορυφαίος γλύπτης. Μερικά χαρακτηριστικά της ποιητικής του: αρχαϊκότητα, θεατρική αίσθηση, χειρωνακτική εμμονή, μνημειώδες που όμως σέβεται τη λεπτομέρεια, άμεση σχέση με τα υλικά, είτε αυτά είναι πέτρα, είτε πηλός, είτε μπρούντζος, είτε μάρμαρο, γνώση, τέλος, του απόλυτου δράματος που εκπροσωπεί η ύλη. Η πλαστική του σοφία προέρχεται από την εμπειρική γνώση και την παρατήρηση και είναι περισσότερο συναισθηματική και λιγότερο εγκεφαλική. Εκτός της μεγάλης, ευρωπαϊκής παράδοσης ισότιμες αναφορές του ήταν και είναι ο Γιαννούλης Χαλεπάς, ο Γεράσιμος Σκλάβος, ο Χρήστος Καπράλος και βέβαια ο δάσκαλος του Γιάννης Παππάς.
Με την έκθεση «Θεόδωρος Παπαγιάννης, Ιστορία – Διαχρονία» η Φιλοσοφική Σχολή επισφραγίζει τη δική της δημιουργική συμμετοχή στους εορτασμούς για την επέτειο του 1821.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ειδικές ξεναγήσεις και βιντεοπροβολές για τους φοιτητές μας, το ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό της Σχολής, αλλά και το ευρύτερο κοινό, ενώ θα παρουσιαστεί και το βιβλίο «Θεόδωρος Παπαγιάννης, Μύθοι και Σύμβολα», που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα.
Η συνέντευξη τύπου και η πρώτη ξενάγηση θα δοθεί στον χώρο του Μουσείου Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης την Τρίτη 18 Ιανουαρίου, στη 1 το μεσημέρι, ενώ τα επίσημα εγκαίνια, με ελεύθερη την παρουσία του κοινού και ξενάγηση από τον επιμελητή της έκθεσης, ομότιμο καθηγητή Μάνο Στεφανίδη, θα τελεστούν τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου, στις 6 το απόγευμα, με τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων προστασίας από την Covid-19.

Σχετικά άρθρα

«Minima Moralia» του Θ. Παπαγιάννη στην Αθήνα

Βιβλιοπαρουσίαση – «Μύθοι και Σύμβολα» του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη

Ηπειρωτικός Αγών

Στιγμές από την έκθεση γλυπτικής του Θ. Παπαγιάννη «Έξοδος» (βίντεο)

Ηπειρωτικός Αγών