Τον έχουμε απολαύσει ως Caveman, ως Βασιλιά Ιωάννη και ως Τομ στον «Γυάλινο Κόσμο». Το φετινό καλοκαίρι ο Χρήστος Χρήστου θα είναι ο Ντίνος, ένας από τους τέσσερις, λίγο μετά την εφηβεία, νέους, που αναζητούν τρόπο να ξεπεράσουν την πραγματικότητα, να ονειρευτούν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, στην καλοκαιρινή παράσταση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Ιωαννίνων, με το βραβευμένο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Καλιφόρνια Ντρίμιν».
Τα τελευταία χρόνια ο Χρήστος Χρήστου είναι, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένας από τους πρωταγωνιστές στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης, με το εγχείρημα του Θεάτρου Έκφραση, που ξεκίνησε πριν έξι περίπου χρόνια, να προχωρά με επιτυχία και, κυρίως, με αποδοχή από το θεατρόφιλο κοινό της μικρής μας πόλης.
Εν μέσω καλοκαιριού, εκτός από το υποκριτικό του ταλέντο, «δοκιμάζεται» ξανά και σκηνοθετικά, σε συνεργασία με τον Λευτέρη Πλασκοβίτη, που έχει αναλάβει και τη διεύθυνση και οργάνωση της παραγωγής.
Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο της Εταιρίας Ηπειρωτικών Μελετών την Τρίτη 21 Ιουλίου και στη συνέχεια θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα και θα παρουσιαστεί σε επιλεγμένα φεστιβάλ της Αττικής.
Σε μια περίοδο ιδιαίτερη, που λέξεις όπως «σκηνή» και «υγειονομικά μέτρα» θα πρέπει να συνδυαστούν στην πράξη, ο Χρήστος Χρήστου μιλά στον «Η.Α.» για την παράσταση, τον διπλό ρόλο και τη συνεργασία του με το ΔΗΠΕΘΙ, για πρώτη φορά.
«Καλιφόρνια Ντρίμιν», μια παράσταση καλοκαιρινή, φρέσκια, επιτυχημένη όπου έχει ανέβει, έχει «βρεθεί» στα Γιάννενα πριν από αρκετά χρόνια, και ανεβαίνει ξανά ξεκινώντας από τις 21 Ιουλίου, με εσένα σε ένα διπλό ρόλο. Του ηθοποιού και του σκηνοθέτη. Πώς είναι καταρχάς η εμπειρία της προετοιμασίας μέχρι σήμερα, πλησιάζοντας στην πρεμιέρα;
Κάθε παράσταση είναι ένα νέο στοίχημα, μια νέα εκκίνηση. Η προετοιμασία πάει πάρα πολύ καλά και αυτό έγκειται στη χημεία και τον ενθουσιασμό που έχουμε ως θίασος.
Ο διπλός ρόλος μου με γεμίζει άγχος και ευθύνη αλλά η παρουσία του Λευτέρη (Πλασκοβίτη) μου δίνει μεγάλη ανάσα λόγω της εμπειρίας του. Οι πρόβες προχωρούν δυναμικά και απαιτητικά (ευτυχώς όλος ο θίασος υπερβάλλει εαυτόν), καθότι το χρονικό διάστημα δοκιμών ήταν λίγο και αυτό θα μας επιτρέψει να είμαστε πανέτοιμοι στην πρεμιέρα και να μοιραστούμε την παράσταση μας με το κοινό της πόλης.
Τι διαφορετικό «κομίζει» αυτό το ανέβασμα του έργου του Βασίλη Κατσικονούρη; Υπάρχει μια διαφορετική ματιά στο έργο που θέλετε να περάσει στους θεατές;
Η κάθε παράσταση είναι μοναδική, καθώς αποτελεί πάντα μια διαφορετική ανάγνωση του έργου από τους συντελεστές της παράστασης. Υπάρχουν πολλά σημεία και λεπτομέρειες που φωτίζουμε βάσει των δικών μας θεωριών, αλλά το σημαντικότερο -και θα μείνω σε ένα- που κομίζει το δικό μας ανέβασμα έχει να κάνει στην αισιοδοξία μας ότι οι τέσσερις νέοι ήρωες του έργου τους πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουν και δεν θα τους καταπιεί το σκοτάδι (όπως αναφέρει ο συγγραφέας μας), απλώς ο δρόμος που διάλεξαν ήταν εσφαλμένος.
Πώς είναι η συνεργασία με τον Λευτέρη Πλασκοβίτη, έναν άνθρωπο με τη δική του σημαντική και πολύχρονη πορεία στον χώρο;
Με τον Λευτέρη γνωρίζομαι αρκετά χρόνια. Τον σέβομαι και τον εκτιμώ καλλιτεχνικά και σαν άνθρωπο. Στη μέχρι τώρα, μικρή μου πορεία, οι συμβουλές του ήταν πολύ σημαντικές. Κλείνοντας με αστείο τρόπο, μπορεί να είναι μικρός ηλικιακά, αλλά τον βλέπω σαν πατέρα μου. Με όλα αυτά καταλαβαίνετε ότι η συνεργασία μας είναι υπέροχη και δημιουργική.
Είναι η πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, που συνεργάζεσαι με το ΔΗΠΕΘΙ σε αυτό το επίπεδο, έχοντας τα «ηνία» τα τελευταία χρόνια στο Θέατρο Έκφραση. Γιατί έκανες αυτή την επιλογή;
Τα τελευταία χρόνια όντως είχα τα ηνία του Θεάτρου Έκφραση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ξεχνάω τον βασικό μου ρόλο που είναι ο “ηθοποιός”. Έτσι λοιπόν είναι μεγάλη μου χαρά που συμπράττω για πρώτη φορά με το Δημοτικό θέατρο της πόλης μου. Και τα προηγούμενα χρόνια είχα εκδηλώσει ενδιαφέρον αλλά… Είναι ιδανική συγκυρία που παντρεύεται το αγαπημένο μου ελληνικό θεατρικό έργο με την πρώτη μου συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ.
Υπήρξε μια αντιπαράθεση στην οποία άμεσα ή έμμεσα εμπλέκεστε όλοι όσοι συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση, με τα «βέλη» της Πρωτοβουλίας Καλλιτεχνών Ιωαννίνων να στρέφονται κυρίως στον κ. Πλασκοβίτη. Ποια είναι η δική σου γνώμη για όλο αυτό;
Στα ανυπόστατα που γράφονται είτε μέσω της πρωτοβουλίας είτε μέσω ανεξάρτητων σχoλίων στα social media δεν έχω κάτι να απαντήσω. Είναι σαν να καλούμαι να αποδείξω ότι είναι νύχτα έξω (ώρα 2 το μεσημέρι). Επίσης, λόγω της φοβερής άνεσης του fb και λοιπών μέσων ο καθένας τοποθετεί αφιλτράριστα την άποψή του. Το θέμα είναι τι έχει κάνει και τι βάρος έχει η άποψή του. Οι ηθοποιοί που κατηγορούν ότι δεν τους δόθηκαν ευκαιρίες ή “οι πικραμένοι ηθοποιοί” είναι η χειρότερη πάστα. Το ζήτημα δεν είναι να παγώσουν οι παραγωγές και να πάρουν τον Χ… Το ζήτημα είναι το θέατρο να πηγαίνει μπροστά, να χρηματοδοτεί περισσότερες παραγωγές, να υπάρχει καλλιτεχνικός διευθυντής, να υπάρχει πολιτική που να καθιστά το ΔΗΠΕΘΕ ένα δημιουργικό θέατρο.
Η φετινή χρονιά είναι εξαιρετικά «περίεργη» σε ό,τι αφορά τα θεατρικά και γενικότερα καλλιτεχνικά πράγματα. Σας προβληματίζει για την παράσταση αυτή αλλά και ευρύτερα;
Φυσικά και είναι περίεργη χρονιά. Όμως η δουλειά του καλλιτέχνη είναι ακόμη πιο χρήσιμη σε “περίεργες” καταστάσεις. Οφείλει να βλέπει μπροστά, να παίρνει ρίσκα, να μοιράζεται προς όφελος των άλλων ανθρώπων. Προσωπικά τίποτα δε με πτοεί στα σχέδια μου… διότι θα συνεχίζω να κυνηγάω το ανέφικτο, θα συνεχίζω να αναζητώ νέους δρόμους στο θέατρο.
