Πολιτισμός

Ένα σπάνιας ομορφιάς ρομαντικό ταξίδι στην Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών

«Πολλοί οι κλητοί, λίγοι οι εκλεκτοί», μου ψιθύρισε στο αυτί εκλεκτός συμπολίτης γιατρός το Σάββατο το βράδυ, όταν βρεθήκαμε στην Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών, για ένα πραγματικά «ρομαντικό ταξίδι από τον Schubert στον Schumann».

Ένιωσα εκείνη τη στιγμή, που ανέβαιναν στη σκηνή οι δυο εκπληκτικοί καλλιτέχνες, την ανάγκη να είχα τον τρόπο να φύγω από την αίθουσα ως διά μαγείας, για να σηκώσω από τα σπίτια τους όλους τους Γιαννιώτες, ώστε να μην χάσουν την ευκαιρία να μυηθούν σε αυτή την μυσταγωγία, όπως  χαρακτηρίστηκε στο τέλος η συναυλία.

Συγκεντρωθήκαμε οι θεατές όλοι στα πρώτα καθίσματα καθ’ υπόδειξη των δύο εκλεκτών μουσικών Philipp Weiss και Χρυσόστομου Φιλιππάκη, που αποτελούν το σύνολο «Duosmos», για να υπάρξει καλύτερο αποτέλεσμα στην ακουστική.

Εκφραστικός και με ελεγχόμενη θεατρικότητα ο γερμανός σολίστας της τζαζ Weiss, αναγνωρισμένος ως ο πρώτος γερμανός τραγουδιστής της τζαζ παγκοσμίως και χωρίς υπερβολές, συγκίνησε τους ακροατές του με την καθαρή, ζεστή φωνή του. Τον συνόδεψε με την αντίστοιχη ευαισθησία και απέδωσε με λεπτές αποχρώσεις, με εσωτερικότητα και πάθος όλα τα κομμάτια των δυο σπουδαίων συνθετών ένας επίσης βραβευμένος έλληνας μουσικός ο Φιλιππάκης -και οι δυο με πολλές περγαμηνές.

Ακόμη και η ευγενική χειρονομία, η υπόδειξη κατά κάποιο τρόπο του τραγουδιστή να μην υπάρξει χειροκρότημα, ήταν ένα προϊδέασμα για εκείνα που θα ακολουθούσαν.

Λειτούργησαν και οι δυο σαν ένα αδιάσπαστο σύνολο, το οποίο επιβραβεύθηκε στο τέλος με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού, που τους οδήγησε δυο φορές στη σκηνή με τον έναν από τους δυο να δακρύζει στην αφιέρωση της βραδιάς.

Συγκινηθήκαμε κι εμείς, όταν ακούσαμε εκείνη τη θεσπέσια μουσική του Schubert σε ένα από τα τελευταία του έργα στα 31 του χρόνια, το Gute Nacht, αλλά και στην Der Lindenbaum, τη γνωστή μας φλαμουριά σε στίχους Βίλεμ Μίλλερ, που έγινε γνωστή και τραγουδιέται στην Ελλάδα από το δημοτικό σχολείο ακόμη: «Στη βρύση τη βουνίσια σιμά ειν’ η φλαμουριά, στον ίσκιο της γυρνούσα με λύπη, με χαρά».

Σαν επιμύθιο

Είναι αλήθεια πως η κλασική μουσική είναι δύσκολο είδος και λίγους συγκινεί. Όμως  η πόλη έχει μεγαλώσει πολύ, μπορούν να βρεθούν οι ακροατές, αλλά πρέπει πάντα να συντονίζονται οι φορείς, που διοργανώνουν εκδηλώσεις. Να μην συμπίπτουν όλα την ίδια ημέρα και ώρα.

Τέλος, θα πρέπει  να το θεωρήσουμε ξεχωριστή τύχη και σπάνια τιμή, όταν μουσικοί και συγκροτήματα τέτοιου βεληνεκούς έρχονται στα Γιάννενα. Και πρέπει να είμαστε όλοι εκεί.

Σχετικά άρθρα

Νέο ωράριο λειτουργίας της ΕΗΜ

«O κόσμος του Kαραγκιόζη» από την ΕΗΜ

«Η Άγνωστη Φίλη» από την ΕΗΜ για την Ημέρα της Γυναίκας