Η πρώτη ήταν λίγα μόλις μέτρα από την είσοδο του παιδικού σταθμού: Μια τεράστια λακκούβα μήκους 4-5 μέτρων! Δεν πρόκειται για τις γνωστές λακκούβες που δημιουργούνται τον χειμώνα και «μπαλώνονται» το καλοκαίρι. Πρόκειται για δημοτικό έργο του τομέα της ύδρευσης. Η άσφαλτος κόπηκε με το ειδικό μηχάνημα πριν από πέντε χρόνια. Αφού τοποθετήθηκαν οι σωλήνες νερού, επικαλύφθηκε με άσφαλτο μόνο ένα τμήμα του χαντακιού. Όπως μας πληροφόρησαν οι περίοικοι, όταν ρώτησαν τον υπεύθυνο γιατί δεν ολοκληρώνεται η επικάλυψη με άσφαλτο, τους απάντησε τους έλειπε «μία κουβαδιά» ασφάλτου την οποία θα πρόσθεταν «από Δευτέρα». Έχουν παρέλθει έκτοτε κάπου 280 Δευτέρες, η λακκούβα έχει φθάσει σε βάθος 10 εκ. με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για όλους και ιδιαίτερα για τα δίτροχα. Έχουν γίνει επισημάνσεις στην αρμόδια Υπηρεσία του Δήμου αλλά και κει κινούνται στη λογική του «από Δευτέρα» χωρίς ασφαλώς να προσδιορίζουν σε ποιου μήνα και ποιου έτους τη Δευτέρα αναφέρονται!
Λίγα μέτρα πιο πέρα, καταμεσής στη νησίδα πράσινου, έχουμε την εικόνα της φωτογραφίας. Δίπλα σ’ ένα υψίκορμο έλατο εδώ και 20 μέρες δεσπόζει ένας τεράστιος όγκος από ξερά κλαδιά. Έχουν καλύψει μέρος της νησίδας και το πεζοδρόμιο αλλά και τον διάδρομο εντός της νησίδας καθιστώντας τη διάβαση από τους πεζούς αδύνατη. Πρόκειται για ολόκληρη την κόμη του δένδρου που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πέρα και που η υπηρεσία πρασίνου του Δήμου κλάδεψε. Στο εύλογο ερώτημα κατοίκων προς τους πραγματοποιούντες το κλάδεμα «πότε θα απομακρυνθούν τα ξερόκλαδα», δόθηκε η αφοπλιστική απάντηση «θα έρθει φορτηγό να τα πάρει». Πέρασαν ήδη τρεις Δευτέρες, Τρίτες ή… Παρασκευές κι ακόμη τα ξερόκλαδα… ξεκουράζονται στη νησίδα.
Την επόμενη «παραξενιά» τη βρήκαμε σε τέσσερα σημεία (σε μόλις 30 μέτρα απόσταση). Το κράσπεδο του πεζοδρομίου είναι διαλυμένο και τα θραύσματα παραμένουν επιτόπου, εις δόξαν αιωνίαν της μέριμνας του Δήμου για την ασφάλεια των πολιτών πρώτιστα, αλλά και για την αισθητική. Κι εδώ έχουν γίνει επισημάνσεις από τους πολίτες προς τους αρμόδιους. Κι εδώ περιμένουν μάταια ποιος ξέρει πόσες… Δευτέρες.
Τέλος, απέναντι ακριβώς από το κτήριο της Πινακοθήκης υπάρχει ένα σύντομο πεζοδρόμιο, από τα ελάχιστα της πόλης που χαρακτηρίζεται από αξιοπρεπές πλάτος. Ακριβώς αυτό το πλάτος επέτρεψε στο παρελθόν σε κάποιους ιδιοκτήτες φορτηγών (κανονικών φορτηγών, όχι βαν) να αράζουν πάνω στο πεζοδρόμιο για να ξεφορτώνουν. Πριν από 5-6 χρόνια, θέλοντας να σταματήσει αυτή τη μάστιγα, ο Δήμος τοποθέτησε 5-6 σιδερένια κολωνάκια που απέτρεπαν τη στάθμευση. Εδώ και αρκετούς μήνες, έχουν μείνει μόνο τρία κολωνάκια στις δύο άκρες του πεζοδρομίου, εκεί δηλαδή που δεν εμποδίζουν το «καβάλημα» των φορτηγών στο πεζοδρόμιο. Τα υπόλοιπα γκρεμίστηκαν, κι έτσι τα φορτηγά επανήλθαν ανενόχλητα! Και κανένας ασφαλώς δεν σπεύδει ν’ αποκαταστήσει τα κολωνάκια που λείπουν.
Αναγνωρίζουν ότι τις δύο τελευταίες περιπτώσεις (κράσπεδα και κολωνάκια) δεν τις προκάλεσαν οι υπάλληλοι του Δήμου. Όπως δεν προκαλούν αντίστοιχα ούτε το βούλωμα των φρεατίων από τα φερτά υλικά μετά από μπόρα, ούτε το κάψιμο των λαμπτήρων φωτισμού, ούτε το μπογιάτισμα των αγαλμάτων, ούτε… ούτε… Όμως, ο Δήμος είναι για να τα αποκαθιστά. Γι’ αυτό (μεταξύ άλλων), εισπράττει δημοτικά τέλη. Και είναι η υποχρέωσή του αυτή ακόμη πιο επιτακτική όταν συνδέεται με την ασφάλεια των πολιτών.
