Τον κύριο Βαγγέλη τον ξέρω και τον εκτιμώ από μικρό παιδί. Τον γνώρισα εδώ στη γειτονιά, όταν τα σπίτια μας τα χώριζε ένας δρόμος, που συχνά τον διέσχιζα για να πάω να παίξω ντόμινο με τη συνομήλική μου κόρη του. Και τον θυμάμαι παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς στο καινούριο του σπίτι, πάντα πρόσχαρος και φιλόξενος οικοδεσπότης, κοντά στην οικογένειά μου στα καλά και στα δύσκολα.
Ευγενής και διακριτικός, ερχόταν συχνά στην εφημερίδα και μου έφερνε φωτοτυπίες από σελίδες των βιβλίων του με γνωμικά, παροιμίες και αποφθέγματα σπουδαίων ανθρώπων. Σε κάθε ιστορία, που θυμόταν, τα επικαλούνταν, κάθε συζήτηση κατέληγε σε κάποιο απ’ αυτά. Αφηγούνταν συχνά ιστορίες με τη μάνα του, πώς μεγάλωσε μόνη της τα παιδιά της, μέσα σε δυσκολίες πολλές, με ελάχιστα χρήματα. Να γίνουν καλοί άνθρωποι πάνω απ’ όλα ήταν η έγνοιά της. Έντιμοι και χρήσιμοι στην κοινωνία. Ο κύριος Βαγγέλης έγινε αυτό που του ζήτησε εκείνη. Τίμησε όσα του δίδαξε και τα είχε φυλαχτό σε όλες τις στιγμές της ζωής του. Ένας όμορφος άνθρωπος, αφοσιωμένος σε όσους αγάπησε, πιστός στις αρχές που διδάχτηκε, πρόθυμος ό,τι γνώριζε και είχε να το μοιραστεί.
Είχα καιρό πολύ να τον δω. Τελευταία δυσκολευόταν να θυμηθεί τα γνωμικά του ή πρόσωπα αγαπημένα. Δεν ξεχνούσε, όμως, την κόρη μου, που την έλεγε πριγκίπισσα, ούτε τον βάτραχο που κυνηγούσε στο κτήμα του στον Κατσικά. Δεν ξέρω μόνο αν στο τέλος θυμόταν ότι αγαπήθηκε πολύ, ότι, παρόλες τις αναποδιές και τις δυσκολίες, έζησε μια καλή ζωή και ότι έκανε του ς ανθρώπους γύρω του καλύτερους. Αν έφυγε, για να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει, είναι παρήγορο. «Για τους πεθαμένους δεν υπάρχουν βάσανα» (Σοφοκλής). Αντίο, κύριε Βαγγέλη.
Τ.Τ.
Οδηγοί- πεζοί ένα πράγμα
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε όλοι δυσανασχετήσει, ως πεζοί, με την άρνηση πολλών οδηγών να σταματήσουν σε διάβαση και να μας παραχωρήσουν προτεραιότητα. Είναι, πράγματι, εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι περισσότεροι οδηγοί αδιαφορούν για τις διαβάσεις και κάνουν πως δεν τις βλέπουν και αυτές και τον πεζό που περιμένει να περάσει απέναντι. Μόνο τα πρωινά, στις διαβάσεις έξω από σχολεία και παρουσία τροχονόμου ή σχολικού τροχονόμου, συμμορφώνονται.
Από την άλλη, πόσες φορές πεζοί περνούν απέναντι από σημεία, που δεν προβλέπεται να περάσουν, γιατί δεν υπάρχει διάβαση. Κάνουν ζικ ζακ ανάμεσα στα αυτοκίνητα ή προτείνουν το χέρι τους να σταματήσουν οι οδηγοί, μήπως και τους χτυπήσουν. Καταστάσεις τραγελαφικές. Όμως πεζοί και οδηγοί συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο γιατί είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο πεζός που θα θελήσει να περάσει απέναντι από όπου τον βολεύει, θα μπει ακολούθως στο αυτοκίνητό του και θα αδιαφορήσει για τη διάβαση που θα βρει μπροστά του.
Π.Ζ.
Αυγάτισαν οι λογαριασμοί
Μπορεί για τους περισσότερους η αποταμίευση να αποτελεί μια μακρινή συνήθεια, καθώς στις μέρες μας είναι δύσκολο να σου περισσέψει έστω και ένα ευρώ να βάλεις στον κουμπαρά, αλλά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Κάποιοι, μάλιστα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, κατάφεραν να αυγατίσουν οι λογαριασμοί τους σε βαθμό να μπουν στο «μάτι» του ΣΔΟΕ.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, από ελέγχους του ΣΔΟΕ Κεντρικής Μακεδονίας σε πρώην αιρετό πρόσωπο τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ήπειρο και σε δημοτικό υπάλληλο στην Ήπειρο διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 1.198.432,25 ευρώ και 315.000 ευρώ, χωρίς να προκύπτει η αιτία ή η πηγή προέλευσης. Η διαπίστωση έγινε από την επεξεργασία των τραπεζικών λογαριασμών και την αντιπαραβολή τους με τις φορολογικές του δηλώσεις, με τις υποθέσεις να έχουν διαβιβαστεί στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές. Μπορεί οι άνθρωποι να κέρδισαν το λαχείο ή να πήραν καμιά κληρονομία και να ξέχασαν να τα δηλώσουν. Συμβαίνουν αυτά…
Α.Τ.
Επιστρέφονται;
Από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ στην περιοχή της Ηπείρου προέκυψε, όμως, και ένα ακόμη «λαβράκι». Σε εκτέλεση εισαγγελικής παραγγελίας, διενεργήθηκε έλεγχος σε βιομηχανική μονάδα, όπου διαπιστώθηκε η μη τήρηση των όρων της επιδότησης ν.3299/04 (λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων). Όπως σημειώνεται, ενημερώθηκε η αρμόδια αρχή για ανάκτηση της επιδότησης ποσού 9.868.907 ευρώ. Το κακό είναι πως τόσο σε αυτή όσο και σε ανάλογες περιπτώσεις δε μαθαίνουμε τη συνέχεια. Αν, δηλαδή, τα χρήματα επιστρέφονται και τα πρόστιμα πληρώνονται ή απλά διαπιστώνονται οι παρατυπίες.
Α.Τ.
Μελετώντας τα προγράμματα
Καθώς φυλλογυρίζω τα προγράμματα (από καταβολής της επετείου θα μπορούσα έστω και υπερβολικά να πω), που είχε την καλοσύνη να μου στείλει η περιφέρεια, μερικά και από το τυπογραφείο του φίλου μας του Λευτέρη Αποστόλου, γυρίζω πίσω άθελά μου. Με την ευκαιρία, να συμφωνήσω με τους αναγνώστες ότι παρασάγγας απέχει το φετινό. Το καλύτερο πρόγραμμα και το πιο καθαρό πρέπει να ήταν του 2013 για τα εκατό χρόνια ελεύθερα Γιάννενα. Καθώς συναντώ ονόματα, όπως του Μιχάλη Γκανά με εκείνη την ποιητική ομιλία του, συγκινούμαι. Συναντώ πρόσωπα που δεν υπάρχουν στη ζωή, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο να εκφωνεί λόγους στις δεξιώσεις που κάποτε οργανώνονταν με την ευκαιρία των Ελευθερίων , συναντώ τον Δημήτρη Γιωτίτσα, πρωτοστάτη σε πολλές εκδηλώσεις, συναντώ το πανόραμα Νισήμ Λεβή και την καμεράτα του πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Πώς χάνονται άνθρωποι, πώς χάνονται πολλά και πώς τα διαδέχονται καινούρια!
Λ.Τ
