Φυσικά και δεν έχουμε τίποτε με τους ανθρώπους και με το δικαίωμά τους να επιλέξουν ή να επιλέξουν τα κόμματά τους την εκλογική περιφέρεια στην οποία θα είναι υποψήφιοι. Εκλέγονται άλλωστε για το Εθνικό Κοινοβούλιο, προκειμένου να προσφέρουν κατά το Σύνταγμα τις υπηρεσίες τους σε όλη την επικράτεια, άσχετα αν οι ψηφοφόροι έχουν άλλη άποψη και θέλουν τον βουλευτή συγχρόνως και τοπικό παράγοντα για τη λύση ζητημάτων της περιοχής αλλά και προσωπικά τους
Την αντίδραση των «γηγενών» γνώρισαν, για να αναφερθούμε μόνο στην περίοδο μετά την μεταπολίτευση, πολιτικοί από όλα τα κόμματα. Ήταν τότε που ανθούσαν ακόμη -όπως παλιά- τα τοπικά φέουδα με τους κομματάρχες, που δεν δέχονταν «ξένα σώματα» στον χώρο… επιρροής τους. Θυμίζουμε, μεταξύ άλλων, τον Πάνο Πανούρη, τον Γιώργο Μυλωνά, τον Θεμιστοκλή Λούλη, αλλά ακόμη αρχικά και τον Κάρολο Παπούλια, Γιώργο Μωραΐτη, Ευάγγελο Μαλέσιο, Κώστα Τασούλα και άλλους για τους οποίους οι ντόπιοι «φεουδάρχες» είχαν έναν… «κακό» λόγο να πουν, αφού θα έπαιρναν ένα μερίδιο -σημειωτέον μεγάλο όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος- της τοπικής πολιτικής πίτας. Άλλο το θέμα της δημιουργίας νέων μεταπολιτευτικών «φέουδων». Έτσι, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται τώρα με… νέες αφίξεις, με τη διαφορά ότι άλλες οι εποχές τότε και άλλες τώρα και άλλα τα πρόσωπα, άλλη η νοοτροπία, άλλο το βεληνεκές. Οι αντιρρήσεις τώρα εκτός της… πίτας έχουν να κάνουν και με κατηγορίες για σημαίες ευκαιρίας, τις οποίες υψώνουν ορισμένοι παλιννοστούντες ψάχνοντας κόμμα γα μεταγραφή, όπως οι ποδοσφαιριστές, που, μέσω των μάνατζερ, ψάχνουν ομάδα στην επαρχία. Σημεία των καιρών και αυτά. Άλλωστε, όταν το κόμμα δέχεται τη μεταγραφή κεντρικά, ενώ συγχρόνως κατηγορεί το άλλο κόμμα για τον ίδιο λόγο, τι να σου κάνουν οι δύστυχοι αυτόχθονες πολιτικοί, οι οποίοι μάλιστα, όταν και αυτοί αποκτήσουν φτερά, πετούν σε άλλη γη σε άλλα μέρη, είτε στην Αθήνα είτε στην Ευρώπη, για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν «όπου γη και πατρίς» ή η ψήφος δεν έχει πατρίδα.
Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε πολιτικός κρίνεται από την εν γένει πορεία του, όπου φυσικά παίζει ρόλο και η πολιτική του συνέπεια, το πολιτικό του ήθος, το καθαρό μέτωπο, η καθαρή «μπάλα», που λέμε στην Ήπειρο, αν έτυχε να άκουσαν τη λέξη οι παλιννοστούντες. Δεν έχει σημασία αν πολιτεύονται στην Αθήνα ή στον τόπο καταγωγής τους. Θα κριθούν, όπως όλοι οι πολιτικοί, ανεξάρτητα από τον τόπο που επέλεξαν ή τους υπέδειξαν να πολιτευτούν για διάφορους λόγους. Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού με αυτούς παίζουν. Ας αλλάξουν οι κανόνες και μετά βλέπουμε έτσι ώστε να έχει δικαίωμα να έρθει στα Γιάννενα να πολιτευθεί π.χ… ο κατιών Γιαννιώτης πρώτου βαθμού, όπως με τις συγγένειες του αστικού δικαίου. Δεν νομίζουμε να έχει κανένας την άποψη ότι πρέπει να αποκλειστούν όλοι όσοι π.χ έχουν μακρινή καταγωγή από την εκλογική τους περιφέρεια ή δεν έχουν μόνιμη κατοικία στον νομό Ιωαννίνων, αλλιώς οδηγούμαστε σε παραλογισμούς σαν το προηγούμενο χιουμοριστικό παράδειγμα της καταγωγής… πρώτου βαθμού. Μην νομίζετε ότι ο παραπάνω παραλογισμός δεν έχει βάση.
Προσπαθήσαμε με χιούμορ να αναφερθούμε σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο υπήρχε και υπάρχει στην περιφέρεια με πολιτικούς που αποφασίζουν να δοκιμάσουν την πολιτική τους τύχη στον τόπο καταγωγής τους, μακρινής ή πλησιέστερης. Δικαιολογημένη ως έναν βαθμό η αντίδραση, αρκεί να μην ξεφεύγει από τα όρια της σοβαρότητας. Σίγουρα όμως δεν είναι πολιτικά ορθή. Είδαμε τώρα, ενόψει των εθνικών εκλογών, και τέτοια φαινόμενα με απαράδεκτες ανόητες, ακόμη και σεξιστικές επιθέσεις για γνωστή συγκεκριμένη υποψηφιότητα, αλλά εδώ η επίθεση δεν έχει σχέση με την αντίδραση για τη λεγόμενη… «παλιννόστηση», αλλά με το πολιτικό ήθος, που δυστυχώς λείπει από αρκετούς που έχουν δηλώσει «πολιτικοί αναλυτές», ανώνυμοι ή επώνυμοι αρθρογράφοι- λιβελογράφοι στο διαδίκτυο και εξαπολύουν μύδρους μετά λάσπης πάσης φύσης αριστερά και δεξιά. Ως γνωστόν, η λάσπη δεν έχει ιδιαίτερο χρώμα.
