Τρίτη άποψη

Διαχείριση χρόνου και χρόνου μελέτης

Κάθε άτομο, λοιπόν, που δεν έχει αυτοματοποιήσει τον καθημερινό του προγραμματισμό, ώστε να λειτουργεί αποδοτικά και με συνέπεια μπορεί να αναζητήσει τη βοήθεια του ειδικού, προκειμένου από κοινού να δημιουργήσουν ένα καθημερινό πρόγραμμα, που θα ταιριάζει στις απαιτήσεις και την ιδιοσυγκρασία του ενδιαφερόμενου.

Πολλοί μαθητές και ενήλικες παραπονιούνται καθημερινά για τον λιγοστό χρόνο, που έχουν στη διάθεσή τους σε σχέση με τον όγκο υποχρεώσεών τους. Αφενός, οι ενήλικες καθίστανται δυσλειτουργικοί, καθώς βλέπουν τις ώρες να περνούν χωρίς να παίρνουν άμεσα την απόφαση, ώστε να ενεργοποιηθούν ικανοποιητικά. Αφετέρου οι μαθητές, με την πληθώρα καθημερινών απαιτήσεων και δραστηριοτήτων, δείχνουν να πελαγώνουν.

Και στις δύο περιπτώσεις, η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση κάνουν την εμφάνισή τους, με αποτέλεσμα οι ενήλικες να νιώθουν άδειοι, ανίκανοι για προσφορά και δημιουργικότητα, και οι μαθητές, βομβαρδισμένοι από τις ευθύνες, κυρίως, του σχολείου. Όμως, μόνο με τη σωστή διαχείριση του χρόνου κάθε άτομο μπορεί να αυτοματοποιήσει τον προγραμματισμό -που καλό είναι να έχει στην καθημερινότητά του- για να νιώθει πως έχουν νόημα και ουσία οι ώρες που δαπανώνται σε κάθε υποχρέωση.

Κάθε άτομο, λοιπόν, που δεν έχει αυτοματοποιήσει τον καθημερινό του προγραμματισμό, ώστε να λειτουργεί αποδοτικά και με συνέπεια μπορεί να αναζητήσει τη βοήθεια του ειδικού, προκειμένου από κοινού να δημιουργήσουν ένα καθημερινό πρόγραμμα, που θα ταιριάζει στις απαιτήσεις και την ιδιοσυγκρασία του ενδιαφερόμενου.

Ειδικότερα, και ακολουθώντας τη ρήση πως κάθε λεπτό της ζωή μας είναι πολύτιμο, ένα τέτοιο πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο υποχρεώσεις, όπως π.χ. μελέτη σχολικών μαθημάτων και ξένων γλωσσών, προετοιμασία για την εξεταστική ενός φοιτητή, συντονισμό για τις ευθύνες μιας μητέρας, αλλά και δραστηριότητες, διαλείμματα και προσωπικό ελεύθερο χρόνο.

Σε καθημερινή βάση, μαθητές ή ενήλικες θα πρέπει να ακολουθούν πιστά τον συγκεκριμένο προγραμματισμό, τσεκάροντας την ενότητα, που κάθε φορά ολοκληρώνουν, ώστε όχι μόνο να νιώθουν την ευχαρίστηση πως ο όγκος δουλειάς τους μειώνεται, αλλά και για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους, καθώς θα βλέπουν ότι μπορούν και τα καταφέρνουν.

Ο ειδικός, από την πλευρά του, οφείλει να εποπτεύει για κάποιο χρονικό διάστημα αυτή την προσπάθεια, ώστε να αναδιαρθρώνεται η δομή του προγράμματος -σύμφωνα με τις ατομικές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν- και να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητά του.