Ο ταλαντούχος Κωνσταντίνος Μπιμπής, άλλωστε, ξέρει, κι έχει αποδείξει, πόσο καλά μπορεί να μεταμορφώνεται πάνω στην σκηνή, δημιουργώντας πάντα ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. «Για το θέατρο ονειρεύομαι ένα πράγμα. Να καταφέρνω λίγο λίγο, μέσα από τη δουλειά μου, να πείσω όσο μπορώ περισσότερους ανθρώπους να πηγαίνουν στο θέατρο, να το αγαπήσουν και να το κάνουν μέρος της καθημερινότητας τους», δηλώνει για τον μεγαλύτερό του έρωτα, την υποκριτική. Για τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στην τραγωδία αυτή του Ευρυπίδη, την αγάπη του για την μουσική και τα μελλοντικά του όνειρα, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής μιλά στον Ηπειρωτικό Αγώνα, λίγο πριν τον απολαύσουμε στην Δωδώνη, όπου ανεβαίνει ο «Ίων», τη Δευτέρα 29 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ.
Σας συναντούμε ξανά στα Γιάννενα, στο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος της Δωδώνης, με την παράσταση «Ίων», στην οποία ενσαρκώνετε οκτώ διαφορετικούς ρόλους. Ποιες δυσκολίες καλείται να αντιμετωπίσει ένας ηθοποιός, σε ένα τέτοιο εγχείρημα πολλαπλής αλλαγής ρόλων;
Το να ενσαρκώνεις πολλούς ρόλους σε μία παράσταση κάνει απλώς πιο περίπλοκο και πιο δύσκολο το βασικό ζητούμενο της υποκριτικής. Πως κάνεις τα πράγματα προσωπικά και πως βαθαίνουν μέσα σου. Τώρα η δουλειά αυτή πρέπει να γίνει μέσα από οκτώ διαφορετικά κανάλια.
Παρόλα αυτά σας έχουμε δει να αλλάζετε πολλούς χαρακτήρες και σε άλλες σας θεατρικές δουλειές. Είναι κάτι που εντέλει σας γοητεύει και αποτελεί πρόκληση για εσάς;
Είναι κάτι που με απασχολούσε από πάντα. Η απομόνωση των τμημάτων του σώματος και της ψυχής και η εναλλαγή τους με ακρίβεια και ταχύτητα. Και ενώ βρίσκομαι αυτή τη περίοδο μάλλον σε ανάγκη κατασκευής ενός ρόλου με αυστηρότητα και συνέπεια, αυτό είναι κάτι που ποτέ δε θα εγκαταλείψω.
Ο «Ίων» πριν λίγο καιρό ταξίδεψε εκτός συνόρων, αφού η παράσταση παρουσιάστηκε στην Αμερική. Ποια η εμπειρία σας και τι σκοπέλους κληθήκατε να ξεπεράσετε με την μεταφορά της στο εξωτερικό;
Έχω την ευλογία να έχω παρουσιάσει τη δουλειά μου ήδη σε τρεις ηπείρους. Πάντα οι σκόπελοι που περιγράφετε είναι γόνιμοι και οδηγούν σε μεγάλες ανακαλύψεις. Όταν ο λόγος με έναν τρόπο βγαίνει απ’ το παιχνίδι μένει το σώμα να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα με πολύ χρήσιμα αποτελέσματα, πάντα για την εξέλιξη του υποκριτικού εργαλείου.
Το εν λόγω έργο έκανε πρεμιέρα το καλοκαίρι του 2017. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια πόσο έχει αλλάξει – εξελιχθεί ο «Ίων»;
Καθώς ήταν και είναι μια παράσταση με αυστηρή δομή, απ’ την πρεμιέρα της ακόμη, οι αλλαγές και οι εξελίξεις εναπόκεινται στο βάθος και στις ψυχικές συνδέσεις με τα μαγικά λόγια του Ευριπίδη. Θέλω να πιστεύω πως με τις ζυμώσεις και τον καιρό δικαιώνουμε όλο και περισσότερο τις λέξεις: Μάνα μου, Γιε μου, Θεέ μου. Κι αυτό είναι μεγάλο κέρδος.
Πιστεύετε ότι το αρχαίο δράμα συνεχίζει να αφορά άμεσα την ανθρώπινη υπόσταση;
Έχω βαθιά πίστη πως μόνον αφότου σταματήσει να υπάρχει ανθρώπινο γένος θα σταματήσει να μας αφορά το αρχαίο δράμα.
Κινείστε πολλά χρόνια στο χώρο της υποκριτικής. Ποια θεωρείτε πως ήταν μέχρι τώρα η πιο δυνατή σας στιγμή, και τι θα θέλατε για την συνέχεια της καλλιτεχνική σας πορείας;
Κοντεύουν 10 τα χρόνια. Ούτε εγώ δεν το πιστεύω καλά καλά. Είμαι ευγνώμων για κάθε μικροστιγμή που με έφτασε ως εδώ και το μόνο που εύχομαι είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι και να υπηρετώ την τέχνη μου, όλο και πιο δημιουργικά.
«Οι κάτω από τα αστέρια», είναι μία σπουδαία φετινή θεατρική σας επιτυχία. Τι πιστεύετε ότι την κάνει τόσο αγαπητή στο κοινό;
«Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια» είναι μια ιστορία ενός ανεκπλήρωτου και λίγο πολύ καταδικασμένου έρωτα. Είναι μπολιασμένη με μυρωδιές και εικόνες από το Αιγαίο. Όλοι έχουμε ερωτευτεί σε κάποια θάλασσα. Όλοι έχουμε χάσει κάποιον έρωτα. Όλοι έχουμε σκεφτεί τι θα γινόταν αν… Τέτοια πράγματα θαρρώ πως κάνουν τα «αστέρια» μας τόσο αγαπητά.
Πρόσφατα κυκλοφορήσατε και το τραγούδι σας «Satisfaction» με την μπάντα σας «The Guilties». Πείτε μας δύο λόγια γα αυτό σας το πόνημα.
Με τον Πάρι Θωμόπουλο, εγκάρδιο φίλο και συμφοιτητή μου στο Θέατρο Τέχνης, γράφουμε τραγούδια κοντά 10 χρόνια. Εκείνος τη μουσική και εγώ τους στίχους. Επιτέλους συναντήσαμε αυτούς τους υπέροχους μουσικούς και εδώ και ένα χρόνο είμαστε οι «Guilties». Δε βιαζόμαστε. Ψάχνουμε τον ήχο μας με υπομονή. Για μένα η μουσική είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί εντός μου να συναγωνιστεί την υποκριτική.
Ποια τα μελλοντικά όνειρα του Κωνσταντίνου Μπιμπή;
Τα όνειρα μου αυτή την περίοδο της ζωής μου έχουν κάνουν με την προσωπική μου ζωή περισσότερο. Όσον αφορά στο θέατρο ονειρεύομαι ένα πράγμα. Να καταφέρνω λίγο λίγο, μέσα από τη δουλειά μου, να πείσω όσο μπορώ περισσότερους ανθρώπους να πηγαίνουν στο θέατρο, να το αγαπήσουν και να το κάνουν μέρος της καθημερινότητας τους. Το θέατρο στην Ελλάδα έχει απομακρύνει αρκετά τον θεατή από την αίθουσα. Ήρθε η ώρα να γίνουμε πιο φιλόξενοι. Χρειαζόμαστε ένα θέατρο δυνατό που επηρεάζει και κάνει τομές.
INFO
«Ίων»
Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης
Δευτέρα 29 Ιουλίου, 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 10€ (Άνεργοι, φοιτητές ΑΜΕΑ), 14€ κανονικό
Προπώληση: viva.gr, κιόσκι κεντρικής πλατείας.
