Αίθουσα ΣύνταξηςΕπικαιρότητα

«Η Ελλάδα δεν μπορεί να φέρει στην κρίση του δικαστηρίου θέματα κυριαρχίας»

Οι λόγοι για τους οποίους δεν είναι η πιθανή μια ελληνο-τουρκική προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αναλύονται στο άρθρο του Κωνσταντίνου Γάτσιου (με τον Δημήτρη Α. Ιωάννου) που δημοσιεύτηκε την Δευτέρα στην εφημερίδα «Athens Voice», με τίτλο «Η απειλή εξ Ανατολών. Μέρος 2: Η διεθνής νομολογία ως περίγραμμα ενός έντιμου συμβιβασμού» και αποτελεί το δεύτερο μέρος μίας τριλογίας με γενικό τίτλο «Η απειλή εξ Ανατολών».

Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς: «Σε αυτό το δεύτερο μέρος, με βάση τις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων αλλά και των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θαλάσσης (UNCLOS), γίνεται προσπάθεια να σκιαγραφηθεί η εικόνα της πλέον εύλογης και πιθανής απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, στην υποθετική περίπτωση κοινής ελληνο-τουρκικής προσφυγής σε αυτό. Μία εικόνα που τη χρειαζόμαστε, όχι μόνο ή κυρίως για εγκυκλοπαιδικούς λόγους, αλλά διότι μπορεί να προσφέρει ένα μέτρο (έναν “κανόνα”), ώστε να είμαστε σε θέση να αξιολογούμε όλες τις προτάσεις και τις απόπειρες να εξευρεθούν “οριστικές ρυθμίσεις” στη διαφορά του Αιγαίου, στο πλαίσιο ενός έντιμου συμβιβασμού».

Αφού πρώτα κάνουν μία εξαντλητική αναφορά σε συναφείς με την ελληνο-τουρκική διένεξη στο Αιγαίο περιπτώσεις τις οποίες εκδίκασε το δικαστήριο, διαπιστώνοντας ότι «Η συνολική εικόνα, λοιπόν, είναι πως στην πιθανότερη περίπτωση το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα δικαίωνε τις ελληνικές θέσεις και θα έδινε στην Ελλάδα τα περισσότερα από όσα θα ζητούσε, αν και όχι όλα», συνεχίζουν ως εξής: «Όμως, την προσφυγή στη διεθνή διαιτησία, όσο και αν τη συζητάμε και την αναλύουμε, και όσο και αν πρέπει να την προβάλουμε για πολιτικούς και διπλωματικούς λόγους, δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό να τη δούμε να γίνεται πραγματικότητα. Τα θέματα που θέτει η Τουρκία ως «απαραίτητα» για συμπερίληψη στο κείμενο του συνυποσχετικού, με κυριότερα μεταξύ τους εκείνο για τα νησιά και τις βραχονησίδες, για τα οποία υποτίθεται ότι «δεν έχει προσδιοριστεί το καθεστώς της κυριαρχίας τους», καθώς και αυτό για την «αποστρατιωτικοποίηση των νήσων», καθιστούν άγονο κάθε περαιτέρω προβληματισμό εκ μέρους μας. Το δικαστήριο δεν μπορεί να οριοθετήσει ΑΟΖ εάν δεν γνωρίζει ποια χώρα έχει την κυριαρχία για κάθε νησί και βραχονησίδα της επίδικης περιοχής και, φυσικά, η Ελλάδα δεν μπορεί να φέρει στην κρίση του δικαστηρίου θέματα κυριαρχίας που με εξωφρενικό τρόπο θέτει η Τουρκία».

Τα πρώτο μέρος της τριλογίας δημοσιεύτηκε στις 29 Οκτωβρίου, ενώ το τρίτο και τελευταίο μέρος θα δημοσιευτεί στις επόμενες μέρες.

 

Σχετικά άρθρα

Κ. Γάτσιος – Αναγκαιότητα μια «άρτια» ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο

Κ. Γάτσιος: «Διαιτησία και όχι διμερής ‘’οριοθέτηση’’» για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα

Κ. Γάτσιος: «Το νέο ΠΑΣΟΚ δε θα πρέπει να είναι ένα αρχηγικό κίνημα»