Μιλήσαμε πάνω από μία ώρα για ζητήματα της πόλης, τον αθλητισμό, τον ΠΑΣ Γιάννινα, για την εποχή που έπαιζε μπάσκετ στον ΑΓΣΙ και τις παιδικές αναμνήσεις του.
Ο πατέρας του νυν δημάρχου, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μπέγκας, ήταν ο πρώτος μεταπολιτευτικός δήμαρχος Ιωαννίνων (1975-78). Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣ Γιάννινα, συμμετείχε σε όλες τις συζητήσεις για να γίνει η συγχώνευση των παλιών ομάδων και να ξεπεραστούν οι μεγάλες αντιθέσεις, ήταν μέλος της πρώτης διοίκησης που συγκροτήθηκε το καλοκαίρι του 1966 και των μετέπειτα διοικήσεων και πρόεδρος του ΠΑΣ στην αγωνιστική σεζόν 1973-74 που η τοπική ομάδα ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική κάνοντας στη συνέχεια τη μεγάλη πορεία της θρυλικής δεκαετίας.
Ο δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας, από μικρό παιδί ήταν κοντά στον ΠΑΣ Γιάννινα, έπαιξε μπάσκετ στη μεγάλη ομάδα του Αθλητικού Γυμναστικού Συλλόγου Ιωαννίνων, η οποία το 1979 σε μπαράζ αγώνες στην Πάτρα ανέβηκε για πρώτη φορά στη Β’ Εθνική, έχοντας συμπαίκτες τον μετέπειτα διεθνή άσο του Άρη Νίκο Φιλίππου και τους Ασπιώτη, Σαμακίδη, Παπλιάκο, Παππά, Χατζή, Αγγέλη, Παπαδιαμάντη, Αναγνώστου, Αθανασίου, Ζαχαρέα. Αυτή ήταν η αποστολή στα μπαράζ της Πάτρας.
Με αυτό τον πρόλογο σας προϊδεάζουμε και για τα θέματα που συζητήσαμε μέσα από αυτήν την πραγματικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη, με τον πρώτο πολίτη της πόλης, που πασχίζει καθημερινά για τα προβλήματα των πολιτών και της περιοχής. Ο Θωμάς Μπέγκας είχε διατελέσει δήμαρχος στα Γιάννινα αρχικά στην πενταετία 2014-19 και εξελέγη εκ νέου στις εκλογές που έγιναν τον Οκτώβριο 2023. Είναι πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα με σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Κύριε δήμαρχε, συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την εκλογή σας. Σε αυτό το διάστημα ποια θέματα είχατε σε άμεση προτεραιότητα;
Προσπαθήσαμε να αναβαθμίσουμε την πόλη. Κατά την άποψή μου ήταν σχετικά παρατημένη σε όλες τις υποδομές της. Η προηγούμενη δημοτική αρχή δεν είχε ψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2024 και ουσιαστικά εμείς είχαμε στα χέρια μας τον προϋπολογισμό εγκεκριμένο από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση τον Μάιο του 2024. Μέχρι τότε, κάναμε πολύ μικρές ενέργειες και οργανώναμε το σύστημα. Βασικές εργασίες, ακόμα και για την κοπή των χόρτων και της καθημερινότητας των πολιτών, δεν μπορούσαν να γίνουν, γιατί δεν είχαμε εγκεκριμένο προϋπολογισμό. Πρώτη προτεραιότητα ήταν η καθημερινότητα των πολιτών. Συν την ανάγνωση που κάναμε στις ήδη συμβασιοποιημένες εργολαβίες και συμβασιοποιημένα έργα, τα οποία και αυτά προσπαθούμε να τα τρέξουμε όσο γίνεται καλύτερα, με αρκετά προβλήματα λόγω κακής διαχείρισης, κατά την άποψή μου, από την προηγούμενη δημοτική αρχή σε σημαντικά έργα όπως είναι η κεντρική πλατεία της πόλης και ο δακτύλιος της πόλης. Είναι δύο παραδείγματα σημαντικών έργων, εμβληματικών έργων για την πόλη, τα οποία παίρνουν τον δρόμο τους σιγά σιγά.
Για τον αθλητισμό τι έχετε προγραμματίσει;
Υπάρχουν σχεδιασμοί, μεγαλόπνοοι αλλά και μικρότερων έργων για να ικανοποιήσουμε απλές καθημερινές ανάγκες των πολιτών. Αφού περάσει αυτή η χρονιά και βάλουμε κάποια τρέχοντα πράγματα στη σειρά, θα γίνει επανεκκίνηση της προσπάθειας για να κάνουμε το δεύτερο κλειστό γυμναστήριο στα Γιάννινα, στην περιοχή Βοτανικού. Ήταν μια προσπάθεια που ξεκινήσαμε και στην προηγούμενη δική μας δημοτική περίοδο υπογράφοντας μια προγραμματική σύμβαση με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και παραχωρώντας δημοτικό χώρο, εκεί που είναι χωροθετημένο και από τον πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης. Με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, τον κύριο Λιόλιο, έχουμε μια επαφή και είπε ότι θα βοηθήσει και αυτός γιατί τα Γιάννινα έχουν ανάγκη από ένα δεύτερο κλειστό γυμναστήριο.
Αυτό το κλειστό γυμναστήριο στον Βοτανικό είναι ξεχωριστό έργο από αυτό που θέλει να κάνει η Περιφέρεια Ηπείρου μεταφέροντας και υλικά από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις των Αθηνών;
Δεν έχει καμία σχέση η δική μας προσπάθεια με την Περιφέρεια. Θα πω κάτι άλλο. Τα Γιάννινα με τις ανάγκες που έχουν δικαιούνται και ένα δεύτερο και ένα τρίτο κλειστό γυμναστήριο.
Μέχρι που φτάνουν οι αρμοδιότητες του Δήμου στον χώρο του αθλητισμού; Γιατί σας ζητούν και σωματεία οικονομικές ενισχύσεις.
Σαφέστατα, δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε τον ρόλο του κράτους και της κυβέρνησης. Εκεί γίνεται ο σχεδιασμός και διατίθενται τα μεγάλα κονδύλια που θέλει η Κυβέρνηση να διαθέσει στον αθλητισμό. Όμως ο Δήμος πρέπει να είναι διεκδικητικός. Είναι λάθος που δεν ενώσαμε όλοι οι φορείς της δυνάμεις μας και να διεκδικήσουμε θέματα μείζονος σημασίας για την πόλη όπως είναι και οι αθλητικές υποδομές. Θα πω και κάτι άλλο. Είναι δυνατόν να λειτουργεί το στάδιο «Ζωσιμάδες» μέσα στην πόλη και σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή; Έχω μια σκέψη που θα τη δουλέψω στο επόμενο διάστημα, παίρνοντας αφορμή από τη φιλοσοφία της διπλής ανάπλασης του γηπέδου του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Πιστεύω και εμείς πρέπει να προχωρήσουμε με τη φιλοσοφία μιας διπλής ανάπλασης. Αναβαθμίζουμε τις εγκαταστάσεις του Πανηπειρωτικού Σταδίου και το υπάρχον στάδιο «Ζωσιμάδες» το κάνουμε ένα αθλητικό πάρκο ήπιας παρέμβασης στο κέντρο της πόλης, πιθανόν και με ένα υπόγειο πάρκινγκ, το οποίο θα αναβαθμίσει όλη την περιοχή. Απομακρύνοντας αυτές τις εγκαταστάσεις θα πάψουν και κάποιοι κακοί οπαδοί να βανδαλίζουν σε βάρος της πόλης. Αυτοί δεν είναι φίλαθλοι του ΠΑΣ Γιάννινα αλλά οπαδοί με την κακή έννοια του όρου. Είναι πρωτοστάτες στον βανδαλισμό της αισθητικής της πόλης.
Λέτε δηλαδή ότι το νέο εθνικό στάδιο πρέπει να γίνει στο ΠΕΑΚΙ;
Οι εγκαταστάσεις του Πανηπειρωτικού έχουν δυνατότητες για μια ανάπλαση, η οποία μπορεί να συμπεριλαμβάνει και άλλες δραστηριότητες. Όταν μιλάμε αυτή τη στιγμή για την έννοια της διπλής ανάπλασης, αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να γίνει σε μία λογική συμμετοχής ουσιαστικά του ιδιωτικού τομέα που πρέπει να έχει και αυτός κάποια κίνητρα, να συνδυαστεί με ένα εμπορικό κέντρο.
Σε πολλές περιοχές και πόλεις, στάδια και εγκαταστάσεις, περιήλθαν στους δήμους. Στα Γιάννινα τόσο το κεντρικό στάδιο «Ζωσιμάδες» με το ΠΕΑΚΙ όσο και το ΕΑΝΚΙ στη Λιμνοπούλα είναι στην αρμοδιότητα της ΓΓΑ, του κράτους. Σας απασχόλησε το θέμα αυτό; Τι θα ήταν καλύτερο;
Όλοι οι δήμοι περνάνε μια περίοδο μεγάλης φτώχειας, είτε σε οικονομικό επίπεδο είτε σε επίπεδο προσωπικού των υπηρεσιών. Για να είμαστε αντικειμενικοί, οι δυνατότητες που έχει σήμερα ο υπηρεσιακός μηχανισμός του δήμου, γιατί δεν μας επιτρέπονται προσλήψεις, γιατί δεν παίρνουν οι δήμοι τις χρηματοδοτήσεις που δικαιούνται να πάρουν από το κεντρικό κράτος, δεν είναι εφικτό να πάμε σε μια λογική διεκδίκησης όλων αυτών των αθλητικών εγκαταστάσεων. Δεν με ενοχλεί που ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αρκεί και η ΓΓΑ να ακούει και να συνεργάζεται με την τοπική κοινωνία.
Έχουμε την αίσθηση ότι τα Γιάννινα έχασαν το στοίχημα που δεν διεκδίκησαν από τον σχεδιασμό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ένα μεγάλο στάδιο, όπως έγινε σε Πάτρα, Ηράκλειο και Βόλο.
Είναι αυτό που είπα προηγουμένως. Στα κρίσιμα τάιμινγκ όλοι οι πολιτικοί παράγοντες της πόλης θα πρέπει να ενώνουμε δυνάμεις και να είμαστε διεκδικητικοί. Τότε προφανώς το έκαναν άλλες περιοχές.
Είναι αλήθεια, κύριε δήμαρχε, ότι τα Γιάννινα μεγάλωσαν πολύ, δεν υπάρχουν πλέον οι αλάνες. Υπάρχουν κάποια περιθώρια για μικρούς αθλητικούς χώρους σε γειτονιές να μπορεί ένα παιδί να κλοτσήσει μια μπάλα ή να ρίξει ένα καλάθι σε μια μπασκέτα;
Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Με τον προϋπολογισμό του 2025 που θα κάνουμε εμείς με τη δική μας φιλοσοφία, θα συντηρήσουμε ότι αθλητική εγκατάσταση υπάρχει στα Γιάννινα. Η κοινωνία έχει εθιστεί σε μια λογική «κάντε μας πολλές παιδικές χαρές». Μπορούμε να κάνουμε κάποιους μικρούς πράσινους χώρους για να παίζουν τα παιδιά, μην τα βάλουμε σε γυάλινα κλουβιά. Τέτοιες παρεμβάσεις θα τις βάλουμε στον σχεδιασμό του 2025 και θα τις ξεκινήσουμε.
Για τον μαζικό αθλητισμό έχετε κάτι να μας πείτε;
Υπάρχει μια σπουδαία διοργάνωση όπως είναι ο γύρος της λίμνης και ο Μπιζάνιος δρόμος που συνδυάζεται με την επέτειο απελευθέρωσης της πόλης. Θα κάνουμε κάποιες δράσεις προς την κατεύθυνση αυτή και είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε ιδέες και προτάσεις από ανθρώπους ή σωματεία που ξέρουν το αντικείμενο και να βοηθήσει και ο δήμος προς αυτή την κατεύθυνση ως συνδιοργανωτής.
Παρακολουθείτε τα αθλητικά δρώμενα; Είστε με κάποια ομάδα;
Παρακολουθώ όλα τα αθλήματα. Στο ποδόσφαιρο, λόγω και των παιδικών βιωμάτων, δεν θα μπορούσα να είμαι κάτι άλλο εκτός από ΠΑΣ Γιάννινα. Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος της ομάδας μας, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική το 1974. Από μικρός ήμουν κοντά στην ομάδα. Εκτός από τον ΠΑΣ συμπαθώ και τον Ολυμπιακό.
Πριν πάμε στον ΠΑΣ, στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ είστε με τον Ολυμπιακό;
Παρακολουθώ ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Είναι και στα δύο σε καλά επίπεδα. Στο ποδόσφαιρο έχει κάποια θέματα αλλά θα βρει τις λύσεις ο Μεντιλίμπαρ. Θεωρώ πολύ σημαντικό και το γεγονός ότι έχουν προωθηθεί και νέοι παίκτες από την Ελλάδα, όπως είναι οι Μουζακίτης, Κωστούλας.
Γενικότερα πώς βλέπετε το ελληνικό ποδόσφαιρο;
Πάσχει από τον λεγόμενο παραγοντισμό και σε αυτό το κομμάτι έχει και ο Ολυμπιακός ευθύνες. Τελευταία ικανοποιεί τον κόσμο το γεγονός ότι υπάρχει ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα, δεν βγαίνει όπως παλαιότερα πρωταθλητής από τα Χριστούγεννα και αυτό βοηθά πολύ και την Εθνική ομάδα που πάει πολύ καλά. Εγώ έχω σε εκτίμηση και τον Γιοβάνοβιτς. Ήταν λάθος που ο Παναθηναϊκός δεν του έδωσε τον χρόνο για να δουλέψει όπως θα ήθελε.
Τι συμβολίζει για εσάς ο ΠΑΣ Γιάννινα;
Είναι μια βαθιά αγάπη από τα παιδικά μου χρόνια. Είναι οι παιδικές μνήμες δίπλα στον πατέρα μου που ήταν σε διοικήσεις αλλά και πρόεδρος στην περίοδο που ανέβηκε η ομάδα για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική. Συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την πρώτη άνοδο και κάτι πρέπει να κάνουμε και ως δήμος γι’ αυτό. Ήταν βέβαια μια δύσκολη χρονιά που υποβιβάστηκε ο ΠΑΣ από τη Σούπερ Λιγκ, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Θα μιλήσω γι’ αυτό με τους αδελφούς Χριστοβασίλη, με τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη ΠΑΣ, για να κάνουμε κάτι από κοινού. Ο ΠΑΣ είναι ιστορία για την πόλη, είναι μια λατρεία για την πόλη. Πέρα απ’ αυτό θα μιλήσω με τους αδελφούς Χριστοβασίλη να κάνουμε και κάποιες άλλες δράσεις, για να περάσουμε τα σωστά μηνύματα στους φιλάθλους, να καταδικάσουμε τον χουλιγκανισμό, τη βία, τον βανδαλισμό της πόλης από ορισμένους, οι οποίοι γράφουν συνθήματα σε κτίρια. Οικονομικά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε γιατί ο ΠΑΣ είναι ανώνυμη εταιρεία, αλλά μέσω του θεσμικού μου ρόλου όπου μπορώ βοηθάω.
Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή της πρώτης ανόδου στην Α’ Εθνική;
Ήμουν 12 χρονών και θυμάμαι τα πάντα. Η μεγάλη και απερίγραπτη χαρά για μένα ήταν όταν πήγα με τον πατέρα μου σε κάποια εκτός έδρας παιχνίδια και ταξίδεψα με το λεωφορείο της ομάδας. Ήμουν τρισευτυχισμένος ταξιδεύοντας με τους παίκτες που είχαμε ινδάλματα στο σχολείο και στις γειτονιές που παίζαμε μπάλα. Θυμάμαι τα παιχνίδια με τον Ηλυσιακό στο γεμάτο από Γιαννιώτες γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο. Θυμάμαι όταν κερδίσαμε το Ρουφ και ο κόσμος πανηγύριζε και έξω από το γήπεδο. Πηγαίναμε οικογενειακώς στα εκτός έδρας παιχνίδια, γιατί και η μητέρα μου ήταν ένθερμη φίλαθλος του ΠΑΣ.
Ποιος είναι ο συμβολισμός της πρώτης ανόδου στην Α’ Εθνική;
Μας ανέβασε ποδοσφαιρικά και παράλληλα ο ΠΑΣ έσπασε την απομόνωση των Ιωαννίνων, αφού τότε ήμασταν μια αποκομμένη περιοχή, καθώς δεν υπήρχαν οι σημερινοί οδικοί άξονες. Η άνοδος του ΠΑΣ στην Α’ Εθνική και η έλευση στα Γιάννινα κάποιων μεγάλων ομάδων που έφερναν και κόσμο, ήταν μια κοινωνική ώσμωση για τον τόπο. Ήταν η πρώτη έξοδος των Ιωαννίνων από την απομόνωση.
Τότε ποιους παίκτες θαυμάζατε από τον ΠΑΣ;
Ο πατέρας μου είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τους παίκτες από την Αργεντινή, τους Κοντογιωργάκη, Μοντέζ, Αλβαρέζ, Λίσα, Γκλασμάνη. Αυτή η σχέση διατηρήθηκε και μετά. Κάποια φορά που βρέθηκα στην Αργεντινή, στο Μπουένος Άυρες, ο Μοντέζ, που είχε ειδοποιηθεί από τον Κοντογιωργάκη, ήταν μια εβδομάδα συνέχεια κοντά μας, να μας ξεναγήσει, να μας κάνει το τραπέζι. ιδιαίτερες σχέσεις είχε ο πατέρας μου με τον Τάκη Γραμμενιάτη και με τον Άλκη Μάντο.
Θα μας διηγηθείτε καμία ιστορία που ζήσατε ως παιδί κοντά στον ΠΑΣ;
Στηνόμουν έξω από το ξενοδοχείο που έμενε η ομάδα για να με πάρουν στο λεωφορείο και να πάμε στο γήπεδο. Όλοι ήξεραν ότι ο Αλέφαντος που ήταν προπονητής είχε γούρι να δει νεκροφόρα! Κάποια στιγμή εκεί που προχωρούσε το λεωφορείο είδε ο Γκλασμάνης μια νεκροφόρα και με σπαστά ελληνικά, λέει στον Αλέφαντο: «Μίστερ περνά το…πεσαμένο»! Θυμάμαι, επίσης, σε ένα ματς με την Κόρινθο που μέναμε στο Λουτράκι. Εγώ ήμουν ακόμα στο δημοτικό σχολείο. Εκείνη τη βραδιά έδειχνε η τηλεόραση το φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Ο Κοντολάζος πήρε το πρώτο βραβείο με το τραγούδι «Μπαρμπαλιάς», που ήταν ζεϊμπέκικο στην ουσία. Σηκώνεται να το χορέψει ο Γραμμενιάτης, ως ο μάγκας της παρέας και σε λίγο άρχισε ο χαβαλές και με τους άλλους παίκτες.
Πώς προέκυψε το μπάσκετ στον Αθλητικό Γυμναστικό Σύλλογο Ιωαννίνων;
Προέκυψε μέσα από τη σχολική παρέα. Είμαι συνομήλικος και πολύ φίλος με τον Νίκο Φιλίππου, τον Ζήση Χατζή, τον Χάρη Παπαδιαμάντη και με άλλα παιδιά. Κάναμε σχολικούς αγώνες. Εγώ με τον Ζήση Χατζή ήμασταν στη Ζωσιμαία, ο Νίκος Φιλίππου στο Αριστοτέλειο. Δυνατές κόντρες και δυνατά παιχνίδια στους σχολικούς αγώνες μπάσκετ. Έτσι βρεθήκαμε όλοι μαζί στον ΑΓΣΙ.
Υπήρχε κάποιο πρόσωπο κλειδί;
Ήταν ο γιατρός Μίλτος Ασπιώτης που ήξερε πολύ καλό μπάσκετ και είχε παντρευτεί την αδελφή του Νίκου Φιλίππου. Τον χάσαμε πριν από χρόνια. Αυτός μας πήγε στον ΑΓΣΙ. Ήρθαν και άλλα παιδιά μετά στην ομάδα, όπως ο Γιώργος Παπλιάκος, ο Τριάντος, ο Βαγγέλης Παππάς και κάποιοι φοιτητές, κάνοντας έτσι εκείνη τη δυνατή ομάδα. Στα μπαράζ που δώσαμε το 1979 στην Πάτρα βγήκαμε στη Β’ Εθνική. Μεγάλο γεγονός για εκείνη την εποχή. Μετά ο Φιλίππου πήγε στον Άρη, εγώ πήγα για σπουδές στο Πολυτεχνείο στην Αθήνα και συνέχισαν τα άλλα παιδιά.
Σε ποια γειτονιά μεγαλώσατε;
Στην οδό Ναπολέοντος Ζέρβα, στους «Τούρκικους καφενέδες» που λέμε. Παίζαμε ανέμελα πιτσιρικάδες στους δρόμους και στις αλάνες, κλέβαμε κορόμηλα και ρόδια, φτάναμε μέχρι τη Ζωσιμαία για μπάλα. Τότε η οδός Ναπολέοντος Ζέρβα ήταν χωματόδρομος. Όταν ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος, με ανέβασε ο χειριστής πάνω στον πατητήρα, γιατί ήξερε τον πατέρα μου που είχε δίπλα το τεχνικό γραφείο και έβλεπα πώς έπεφτε η άσφαλτος.
Λέει ο κόσμος για ό,τι συμβεί «τα παράπονα στον δήμαρχο….». Πώς είναι η καθημερινότητά σας;
Ο δήμαρχος είναι πιο κοντά στον πολίτη απ’ ό,τι είναι ένας περιφερειάρχης, βουλευτής ή υπουργός. Ο δήμος είναι η εγγύτερη εξουσία στον πολίτη. Έτσι είναι η φύση του θεσμού. Ο κόσμος δεν ξέρει τίνος φορέα είναι η αρμοδιότητα ενός θέματος και συνήθως για ό,τι συμβεί πηγαίνει στο δημαρχείο. Εμένα μου αρέσει να μιλάω με τους πολίτες, να ακούω τα προβλήματα, υπάρχουν ώρες που δέχομαι στο γραφείο τον κόσμο. Μακάρι να είχαμε τις δυνατότητες να λύσουμε όλα τα θέματα. Τα Γιάννινα μεγάλωσαν πολύ και τα προβλήματα είναι μεγάλα. Όμως προσπαθούμε να βάλουμε κάποιες προτεραιότητες σύμφωνα με τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Είναι η πρώτη συνέντευξη που δίνετε σε αθλητική εφημερίδα;
Ναι, είναι η πρώτη φορά που αθλητική εφημερίδα μου δίνει μια τέτοια ευκαιρία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το «ΦΩΣ», να μεταφέρετε σας παρακαλώ τις ευχαριστίες μου και στη διεύθυνση της εφημερίδας. Είναι καλό και μέσα από τον αθλητικό Τύπο να περνούν κάποιες πολιτικοκοινωνικές απόψεις ανθρώπων που δεν ανήκουν στον στενό πυρήνα του αθλητισμού αλλά υπηρετούν εκ του θεσμικού τους ρόλου και τον αθλητισμό.
Και εμείς σας ευχαριστούμε θερμά κύριε δήμαρχε για την τιμή που μας κάνετε και τα όσα ενδιαφέροντα είπατε.
Και εγώ ευχαριστώ. Με τη συζήτηση αυτή μου δόθηκε η ευκαιρία να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια.