Απόψεις

Οι παραδόσεις πέφτουνε, μα η αλήθεια μένει

Την περασμένη Δευτέρα η «παράδοση» είχε ξεκινήσει από νωρίς. Λόγω παραμονής Χριστουγέννων, η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν έτσι κι αλλιώς προβληματική ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης, δεδομένου ότι έχουμε -λόγω των εορτών- πληθώρα επισκεπτών και αυτό φυσικά περιλαμβάνεται στα θετικά, ενώ τα αρνητικά είναι δυστυχώς αρκετά, τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν με λίγη προσπάθεια από όλους μας.

Είχαμε βρεθεί, πριν από λίγα χρόνια, μεσημέρι παραμονής Πρωτοχρονιάς στη Θράκη και συγκεκριμένα στο Διδυμότειχο, όπου γευθήκαμε τον παραδοσιακό τους καβουρμά, αλλά και σουβλάκια, παϊδάκια και λοιπά κρεατικά σε ψησταριές στον δρόμο υπό τους ήχους θρακιώτικων τραγουδιών, όπως το θαυμάσιο «Μήλο μου κόκκινο». Οι «εορταστικές» ψησταριές ήταν στημένες κυρίως έξω από κρεοπωλεία, αλλά και σε ορισμένες ταβέρνες. Διασκέδαζε ο κόσμος και ο συμπαθής κρεοπώλης κέρασε την παρέα μας τους μεζέδες του και κρασί με τις ευχές για τον καινούργιο χρόνο. Ετούτο εδώ το χάλι με το κάθε μπαρ και τσίκνα, κάθε καφενείο, καφετέρια, περίπτερο και δεν συμμαζεύεται και σουβλάκι έχει ξεπεράσει την «παράδοση». Αφήστε που υπάρχουν και ελεύθεροι σκοπευτές, έτσι στο παντού και πουθενά που στήνουν μια πρόχειρη ψησταριά και ψήνουν μετά μανίας σουβλάκια για τους περαστικούς μετά ποτού φυσικά και του σχετικού αντιτίμου, έτσι για το καλό. Αμ η μουσική; Εκεί να δείτε ποικιλία από κλαρίνα, μπουζούκια, κιθάρες μέχρι χάλκινα τύπου Μπρέγκοβιτς. Η «παράδοση» να χάνεται στα βάθη των αιώνων, που λέει ο λόγος.

Την περασμένη Δευτέρα η «παράδοση» είχε ξεκινήσει από νωρίς. Λόγω παραμονής Χριστουγέννων, η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν έτσι κι αλλιώς προβληματική ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης, δεδομένου ότι έχουμε -λόγω των εορτών- πληθώρα επισκεπτών και αυτό φυσικά περιλαμβάνεται στα θετικά, ενώ τα αρνητικά είναι δυστυχώς αρκετά, τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν με λίγη προσπάθεια από όλους μας. Στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της πόλης παρατηρήθηκε -όπως ήταν επόμενο- ένα γενικό κομφούζιο, που ατυχώς αυτό το πρωινομεσημεριάδικο δεν είχε την καθιερωμένη ομίχλη του λεκανοπεδίου και έτσι τη θέση της γιαννιώτικης αντάρας πήρε ο καπνός από τα… σουβλάκια. Σχήμα λόγου βέβαια, αλλά για ορισμένους δρόμους και σοκάκια, όπου η «παράδοση» χτυπάει κόκκινο λόγω της συνύπαρξης πολλών καταστημάτων… υγειονομικού ενδιαφέροντος (όρος του Υγειονομικού Κανονισμού), η τσίκνα πάει σύννεφο αυτή την ημέρα και υποκαθιστά την ομίχλη μας. Το αλκοόλ ρέει ποτάμι, έτσι ώστε ο τηρών τις «παραδόσεις» στους ανά την πόλη καφενέδες εύχεται: «χίλια καντάρια τσίπουρο να πέφτουνε στη λίμνη για να “γλυκάνει” το νερό να “φτιαχτεί” και η Κυρά Φροσύνη», που λέει σε δική μας διασκευή ο λαϊκός στίχος.  Ας είναι. Μπόρα είναι, θα περάσει. Κακό δεν είναι άλλωστε να κινείται η αγορά γενικώς, όπως λένε και οι ειδικοί οικονομικοί αναλυτές που αναλύουν τις εκάστοτε συνήθειες που τις βαφτίζουν παραδόσεις αρκεί να εμφανίζουν μια σχετική μονιμότητα. Αυτό, όμως, που μας πειράζει σε όλη αυτή την ιστορία της εορταστικής τσίκνας και του αλκοόλ δεν είναι αυτή καθεαυτή η συνήθεια της παραμονής των μεγάλων εορτών, αλλά -όπως τονίσαμε σε περσινό μας σχετικό Υστερόγραφο- η υπερβολή της, γι’ αυτό και χρησιμοποιήσαμε την ηπειρώτικη παροιμία: «Το περίσσιο χαλάει το ίσιο». Αυτή την υπερβολή θα τη στηλιτεύουμε κάθε χρόνο. Πώς να το κάνουμε; Αυτός ο αχταρμάς δεν αποτελεί παράδοσή μας και ας λένε ό,τι θέλουν οι αναλυτές και οι… αγορές.

Φέτος, μια περιήγηση στην πόλη αποδεικνύει του λόγου το αληθές και ερχόμαστε να επιβεβαιώσουμε το «ίσιο», που είδαμε παλαιότερα παραμονή πρωτοχρονιάς στη Θράκη. Ιδιαίτερα με αυτοκίνητο τις ώρες αιχμής στα Γιάννενα, πέραν του αχταρμά, η περιήγηση αποδεικνύει κατά τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση ότι το κυκλοφοριακό κομφούζιο οφείλεται κατά κύριο, αν όχι αποκλειστικό, λόγο στην έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής αρκετών οδηγών κάθε μορφής τροχοφόρου. Από μηχανάκια κάθε είδους μέχρι φορτηγά. Τα ΙΧΕ βέβαια έχουν την τιμητική τους. Παρκάρουν εμποδίζοντας την κυκλοφορία, όπου τους βολεύει, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα, ιδιαίτερα έξω από καφετέριες, όπου οι εποχούμενες παρέες παίρνουν το εορταστικό- παραδοσιακό σουβλάκι μετά ποτού και κάααααθονται στο οδόστρωμα. Το είδαμε σε κεντρικούς δρόμους χωρίς να νοιάζεται κανένας ψήστης ή εορτάζων – καταναλωτής για το μποτιλιάρισμα. Τέλος πάντων, χρονιάρες μέρες είναι ας είμαστε πιστοί στις… παραδόσεις μας και ας μένει στο χέρι η αλήθεια. Χρόνια πολλά. Και του χρόνου παραδοσιακά με την περίσσια τσίκνα στη μύτη και το τσίπουρο στο στομάχι. Αφού δεν μπορούμε να δώσουμε στα Γιάννενα αυτό το κάτι άλλο που θα κάνει τη διαφορά, ας αρκεστούμε στην παραδοσιακή μας τσίκνα.