Την περασμένη Τρίτη, 17 του μήνα, κλήθηκα ως μάρτυρας στο Εφετείο Ιωαννίνων για κλοπή που έγινε στο σπίτι μας πριν έξι χρόνια. Ζήσε Μάη μου, που λέει η παροιμία. Μου ζητούν κάθε φορά, που με σέρνουν στα δικαστήρια, να αναγνωρίσω σε εφτά πρόσωπα (τα ίδια πάντα) τους δράστες που μπήκαν στο σπίτι. Και πώς να γίνει η αναγνώριση, αφού δεν ήμουν παρούσα στο συμβάν; Τους το αναφέρω συνεχώς και πάλι με καλούν. Από το πρωτοδικείο ως το εφετείο κάθε φορά η δίκη αναβάλλεται για κάποιους λόγους, αφού περιμένω ένα ολόκληρο πρωινό να έρθει η σειρά μου να καταθέσω για πράγματα, που δεν έχω ιδέα. Και πάλι θα πρέπει να είμαι εκεί στις 20 Μαΐου, γιατί αν δεν πάω, μπορεί να μου βάλουν πρόστιμο. Με έκλεψαν δηλαδή, θα πρέπει να πληρώσω κι από πάνω. Ένα μόνο πρόσεξα σε αυτές τις κατά καιρούς συναντήσεις μου με τη… Θέμιδα: ότι αντί να πάει μπροστά, όπως όλα σήμερα, εκείνη βαδίζει προς τα πίσω. Οι γνωστοί μου δικηγόροι μάλιστα, που ήταν εκεί στην αίθουσα ως συνήγοροι, συμφωνούσαν πως η δικαιοσύνη οπισθοδρομεί, φέρνοντας ανάλογα παραδείγματα. Για τις ώρες που περιμένουν, για τις αναβολές, για τις ατέλειωτες γραφειοκρατίες. Από τότε που ξεκίνησαν ως δικηγόροι, δεν βλέπουν καμιά καινοτομία, καμιά διαφορά.
Παραφωνίες
Η πλατεία Πάργης πήρε τη νέα της μορφή κι είναι έτοιμη να δεχθεί τον κόσμο το βράδυ της ανάστασης. Τα παγκάκια είναι καινούρια, κατασκευασμένα με γυαλιστερό ξύλο, και δίνουν μια άλλη ομορφιά στο χώρο. Αν είχαν προλάβει να φυτέψουν γεράνια και πανσέδες οι δημοτικοί μας φίλοι, θα ήταν ό,τι καλύτερο. Παρόλο που δεν είναι πολύχρωμη με τα άνθη της, έχει την πρασινάδα με την οποία τη στόλισε η ίδια η φύση, έχει τις αγριομολόχες γύρω-γύρω, που φυτρώνουν πολλές-πολλές μαζί, υποδηλώνοντας τη θεραπευτική τους ιδιότητα. Μια παραφωνία υπάρχει μόνο.Υπάρχουν πέντε κάδοι απορριμμάτων στη σειρά και όλοι τους είναι χωρίς καπάκια, καθώς είναι μονίμως πεσμένα κάτω. Οι δίδυμοι, επίσης μικροί μαύροι κάδοι, που βρίσκονται λίγο πιο πέρα, έχουν βγει από τη θέση τους κι έχουν γείρει στο έδαφος μαζί με τα σκουπίδια. Καλό θα είναι να φροντίσουν ώστε να τους στεριώσουν, μέρες γιορτινές που είναι.
Άγριες μολόχες
Τις άγριες μολόχες μας τις είχε κάνει γνωστές μια συνάδελφος δασκάλα, όταν συνυπηρετούσαμε σε σχολείο περιφέρειας. Η Βαγγελίτσα Κασελούρη-Μαλτέζου ήταν μια δασκάλα, που ταλαιπωρούταν από διάφορες ασθένειες και κοιτούσε να βρει γιατροσόφια, για να γειάνει τις πληγές της. Ήταν όμως τόσο ανθεκτική στους πόνους της κι είχε οπλισθεί με ιώβειο υπομονή, που ήταν παράδειγμα προς μίμηση. Παρά την κατάστασή της, δεν έχανε ποτέ το χιούμορ της και την ξέγνοιαστη κουβέντα της και σου μετέδιδε την αισιοδοξία της. Οι τρεις κόρες της την είχαν στα όπα-όπα, όσο ζούσε. Μία από αυτές είναι η γοητευτική Έφη Μαλτέζου, που όσο βρισκόταν στα Γιάννενα εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Για αρκετά χρόνια πλέον άφησε τις ειδήσεις και δουλεύει για τηλεμάρκετιγκ και λιποαναρροφήσεις…
Ιατρικά νέα
«Κανονική τιμή 780 ευρώ, για σας όμως μόνο 189, αν τηλεφωνήσετε τώρα και πείτε “Ιατρικά Νέα”», μας λέει καθημερινά η Έφη, μέχρι που γίνεται ενοχλητική η ωραία των Ιωαννίνων, που κατάγεται από την Άρτα. Αλλά γι’ αυτό πληρώνεται, αυτό κάνει η κοπέλα, δεν είναι κακό. Χαιρόμαστε μάλιστα που τη βλέπουμε πάντα όμορφη και φρέσκια. Εκείνο που δεν μπορούμε να χωνέψουμε είναι η μεγάλη απόκλιση από την κανονική τιμή. Δεν φταίει εκείνη βέβαια. Όμως με τη διαφημιστική προτροπή δεν γίνεται πιστευτή. Γιατί οι τηλεθεατές αναρωτιούνται: Προς τι αυτή η μεγάλη χάρη; Να χάσουν θέλουν τα Medi;
Αν ζούσε η μάνα της η Βαγγελίτσα με το αδιαμφισβήτητο χιούμορ της, θα διακωμωδούσε τη λιποαναρρόφηση μαζί με την εμφύτευση μαλλιών, κι ας ήταν η κόρη της που τα διαφημίζει.
Λαϊκή αγορά
Η λαϊκή αγορά μιας πόλης δείχνει και τον πολιτισμό αυτής. Αυτό μου το επεσήμανε αναγνώστρια, που συχνά πηγαίνει στη λαϊκή αγορά της Αγίας Μαρίνας. Ισχυρίζεται πως έχει τα χάλια της. Δεν αναφέρεται στα εμπορεύματα που πωλούνται, αλλά στους πάγκους και στα παραπήγματα, γενικά στην εικόνα που δείχνει σαν χώρος. Κάποτε βρέθηκε στην Ξάνθη και, συγκρίνοντας τις δυο αγορές, είναι μέρα με νύχτα, όπως μας είπε. Κι εμείς επισκεφθήκαμε τη συγκεκριμένη αγορά και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε. Και του πουλιού το γάλα θα βρει σ’ αυτή ο καταναλωτής. Τι να πούμε για την αγορά της Ερμούπολης της Σύρου, που είναι ένα ποίημα, όπως είναι και όλη η πόλη κι όλο το νησί; Η τάξη, με την οποία είναι τοποθετημένα φρούτα και λαχανικά, είναι υποδειγματική. Κι όταν το βράδυ κλείσει, οι φρεσκοβαμμένοι πάγκοι μοιάζουν σαν αξιοθέατα. Με την ευκαιρία της προεκλογικής περιόδου, καλό θα είναι οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι να πάνε ως εκεί, να πάρουν μια γεύση και να εντάξουν στα προγράμματά τους τη λαϊκή αγορά όπως πρέπει να είναι.
Υποψήφιοι από τα παλιά
Τούτο τον καιρό εμφανίζονται κάποιοι άνθρωποι, που είχαμε χρόνια και ζαμάνια ν’ ακούσουμε γι’ αυτούς. Πώς ξεφυτρώνουν ένας-ένας σαν τα δυσεύρετα τα μανιτάρια. Κι έρχονται ενίοτε σαν οι ζητιάνοι… «δώστε και σε μένα μπάρμπα». Μια παλιά συμμαθήτρια, ένας παλιός συνάδελφος ζητά την ψήφο μας. Τον Βασίλη είχαμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε από τον καιρό του κουρ-πασά, που λένε. Από τότε που γυρόφερνε στις διάφορες πρεσβείες ανά το εξωτερικό και μας έστελνε κανά γράμμα. Τώρα μας θυμήθηκε. Υποψήφιος κι εκείνος στην Αθήνα με τον Καραμπελιά. Πολλοί υποψήφιοι, πολλές οι παρατάξεις, τα έχουν κι εκείνοι χαμένα, τα χάσαμε κι εμείς τ’ αυγά και τα πασχάλια.
