Πηγαίνετε με την οικογένεια σας, σε ένα εστιατόριο.
Παραγγέλνετε ένα μπουκάλι νερό, μια σαλάτα, μια φέτα, μια όσπρια, μια γεμιστά, ένα κοτόπουλο στήθος και ένα φιλέτο μοσχάρι.
Σας φέρνουν τον λογαριασμό και διαπιστώνετε ότι κάθε πιάτο και κάθε ποτό έχει χρεωθεί στην τιμή που έχει το φιλέτο μοσχαριού (18 €) και σας καλούν να πληρώσετε 126 €.
Διαμαρτύρεστε στο γκαρσόνι, λέτε ότι έχει γίνει λάθος. Σας απαντά ότι πρέπει να απευθυνθείτε στον υπεύθυνο του εστιατορίου, ο οποίος ατάραχα και σοβαρά σας απαντά πως δεν υπάρχει κάποιο λάθος στον λογαριασμό, καθώς, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό του εστιατορίου, η τιμή κάθε πιάτου χρεώνεται ισόποσα με την τιμή του ακριβότερου.
Διαμαρτύρεστε, εκνευρίζεστε, λέτε ακατανόμαστες εκφράσεις, οι πιο ήπιες είναι κάτι σαν λωποδύτες ή κλέφτες.
Η παραπάνω ιστορία σας φαίνεται εξωπραγματική, πέρα από κάθε λογική!
Και όμως ακριβώς με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας που διενεργείται καθημερινά από το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας (ΕΧΕ). Στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, τη λεγόμενη Αγορά Επόμενης Ημέρας (Day-Ahead Market), γίνονται καθημερινά αγοραπωλησίες ηλεκτρικού ρεύματος.
Πρώτα και κατά προτεραιότητα γίνονται δεκτές οι προσφορές των παραγωγών ηλιακής, αιολικής ενέργειας και μικρών υδροηλεκτρικών (ΑΠΕ), εν συνεχεία ακολουθούν οι μεγάλες υδροηλεκτρικές μονάδες, ο λιγνίτης και στο τέλος οι μονάδες με το πιο ακριβό καύσιμο, το φυσικό αέριο. Όλοι όμως πληρώνονται (εκκαθαρίζονται) με τη λεγόμενη Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ), που είναι η υψηλότερη προσφορά από την εν τέλει ακριβότερη ηλεκτροπαραγωγική μονάδα, που αυτή την περίοδο είναι οι μονάδες φυσικού αερίου.
Αυτό το κλεπτοκρατικό και αδιαφανές σύστημα θεσμοθετήθηκε επί της προηγούμενης προοδευτικής (sic!) κυβέρνησης και τέθηκε -μετά βαΐων και κλάδων- σε εφαρμογή από τη σημερινή, μετατρέποντας ένα δημόσιο αγαθό, όπως είναι η ηλεκτρική ενέργεια, σε χρηματιστηριακό προϊόν. Οι εξωφρενικές τιμές χονδρικής που διαμορφώνονται στο ΕΧΕ, με ενδεχομένως εναρμονισμένες πρακτικές καθώς η αγορά διαμορφώνεται από τέσσερις βασικούς παίχτες (ένας εκ των οποίων είναι η ΔΕΗ), μετακυλίονται πλήρως στους καταναλωτές μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής, οδηγώντας σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Και αντί η Κυβέρνηση άμεσα να σταματήσει το πάρτι κερδοσκοπίας στην αγορά ενέργειας, απρόθυμη και αναποτελεσματική αναλώνεται σε ενέργειες και παρεμβάσεις που μοιάζουν με ασπιρίνη, όταν κοινωνία και οικονομία δεν αντέχουν ούτε μια ημέρα παραπάνω το «ηλεκτροσόκ» των λογαριασμών ρεύματος.
Πολύ περισσότερο δεν είναι διατεθειμένος κανένας από εμάς να πληρώνει για πολύ καιρό ακόμη, τη σαλάτα σε τιμή bon fillet.
