Μια παράσταση που, όπως λέει ο ίδιος, δεν είναι απλώς ένα αφιέρωμα, αλλά μια ζωντανή γιορτή, μια μουσική συνάντηση ανθρώπων που γνώρισαν τον Παύλο, συνεργάστηκαν μαζί του ή εμπνεύστηκαν από αυτόν.
Μιλώντας στον Ηπειρωτικό Αγώνα, ο Κυριάκος Δαρίβας εξηγεί τι κάνει αυτή τη «Γιορτή» διαφορετική, πώς διατηρείται άσβεστη η φλόγα του Σιδηρόπουλου στις νεότερες γενιές και γιατί, όσο αλλάζουν οι καιροί, το αληθινό ροκ δε χάνει ποτέ το νόημά του.
Πόσο διαφορετική είναι αυτή η παράσταση από ένα απλό αφιέρωμα; Τι την κάνει «γιορτή» και όχι απλώς συναυλία;
Μια συναυλία σαφώς και μπορεί να εξελιχθεί σε γιορτή, το έχουμε δει σε άπειρα live. Μέχρι πριν τρία χρόνια, αυτό που γινόταν στη μνήμη του Παύλου, ήταν μια βραδιά στο Κύτταρο μόνο, όπου οι «Απροσάρμοστοι», το γκρουπ δηλαδή που συνόδευσε τον Παύλο από τον Αύγουστο του 1979, όταν μας βρήκε πιτσιρικάδες, έως το φευγιό του τον Δεκέμβρη του 1990, έπαιζαν το ρεπερτόριό του.
Αφ’ ότου διαλύθηκαν οι «Απροσάρμοστοι», θέλησα να συνεχίσω να τιμώ τη μνήμη και το έργο του, στήνοντας μια παράσταση που σαφώς θα περιείχε τα κομμάτια του, αλλά και άλλα στοιχεία που θα της έδιναν χαρακτήρα γιορτής.
Πώς επιλέχθηκαν οι μουσικοί που συμμετέχουν και τι σας συνδέει με τον καθένα;
Έψαξα να βρω ανθρώπους που, πέρα από μουσικοί –και αυτό είναι το σημαντικότερο– θα είχαν γνώση του έργου του Παύλου. Έτσι, η παράσταση αποτελείται από ανθρώπους που έπαιξαν μαζί του: πέρα από μένα, ο Βασίλης Σπυρόπουλος από τη Σπυριδούλα, ο Νίκος Γιαννάτος, φίλος και συμπαίκτης του Παύλου, και ο Frank από τους Panx Romana, με τους οποίους είχαμε βρεθεί σε παράλληλες εποχές και συναυλίες.
Οι υπόλοιποι, νεότεροι –ο Γιώργος Λαγγουρέτος, ο Αλέξανδρος Δάικος, ο Βασίλης Ράλλης, ο Θανάσης Κοντάκος, καθώς και οι Νίκος Εφεντάκης στην κιθάρα και Δημήτρης Παπαδημητρίου στο μπάσο– βάζουν όλοι ανεξαιρέτως τη μουσική τους πινελιά σε αυτή την παράσταση.
Άφησα τελευταίο τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του ελληνόφωνου ροκ αυτή τη στιγμή, τον Στέλιο Σαλβαδόρ. Ο Στέλιος, σε ανύποπτη στιγμή, μου είχε εκδηλώσει την αγάπη και τον θαυμασμό του για τον Παύλο, και όταν του ζήτησα να συμμετάσχει στη «Γιορτή», το θεώρησε μεγάλη του τιμή.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια εμπειρία –είτε δια ζώσης είτε μέσω πληροφορίας– για τον Παύλο και δίνουν ο καθένας ξεχωριστά το χρώμα και την άποψή του γι’ αυτόν, τραγουδώντας τα τραγούδια του αλλά και καταθέτοντας προσωπικές στιγμές μαζί του. Το πράγμα «άνοιξε», δεν είναι μια κλειστή παράσταση που αφορά μόνο τους μυημένους. Σε αυτό συμβάλλουν και οι «πιτσιρικάδες» της παράστασης που, γνωρίζουν, «λούζωντας» με το πάθος τους, τον Παύλο σε νεότερο κόσμο.
Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι τα τραγούδια του Παύλου συνεχίζουν να μιλούν σε νέες γενιές ακροατών; Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η διαχρονικότητά τους
Να υπενθυμίσουμε πως ο Παύλος δεν ακούγεται πουθενά, σε κανένα μεγάλο ραδιόφωνο, σε καμιά τηλεόραση, παρά μόνο σε ελάχιστους ρομαντικούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς, ίσως. Παρ’ όλες τις συνθήκες «ερήμου», ο Παύλος συνεχίζει να υπάρχει στις συνειδήσεις και στις καρδιές των ανθρώπων, γιατί έβαλε το δάχτυλο σε πληγές που δεν τόλμησε κανείς να ακουμπήσει με τέτοια ειλικρίνεια και αμεσότητα.
Δε χάιδεψε αυτιά, δεν φοβήθηκε τίποτα, γιατί δεν είχε να φοβηθεί κάτι. Μπόρεσε και ταίριαξε τη δύσκολη για το ροκ γλώσσα μας με αυτό, και μίλησε στις καρδιές μας. Ούτε να τσαλακωθεί φοβήθηκε, ούτε έπαιξε το παιχνίδι κανενός συστήματος. Αυτό ίσως να τον άφησε εκτός «μεγάλων σαλονιών», αλλά τουλάχιστον ένιωθε καλά με τον εαυτό του.
Ναι, είχε θέματα με τα ναρκωτικά, αλλά άλλο τόσο τα πολεμούσε και τα καταδίκαζε μέσα από τα τραγούδια του. Ο κόσμος, ξέρετε, δεν είναι αδαής, καταλαβαίνει το αληθινό και το κρατάει στην ψυχή του για πάντα.
Το ροκ υπήρξε για χρόνια η μουσική της αμφισβήτησης και της κοινωνικής συνείδησης. Θεωρείτε ότι εξακολουθεί να εκφράζει τους νέους ή πλέον άλλα είδη μουσικής έχουν πάρει τον ρόλο που κάποτε είχε; Το ελληνικό ραπ / hiphop για παράδειγμα.
Ναι, σαφώς η αμφισβήτηση και η αντίσταση σε κάθε μορφή καταπίεσης και κοινωνικής αδικίας εκφράζονται πλέον σε πολύ μεγάλο βαθμό από το ελληνόφωνο ραπ/hip hop. Μπορώ να το καταλάβω, άσχετα αν προσωπικά μου λείπουν ο λυρισμός και το συναίσθημα. Προφανώς οι εποχές είναι πιο άγριες και έτσι ο στίχος είναι σίγουρα πιο τραχύς, αλλά δίκαιος.
Έχετε σκεφτεί να ηχογραφήσετε τη «Γιορτή» ή να την αποτυπώσετε με κάποιον τρόπο πιο μόνιμα;
Ναι, το έχουμε σκεφτεί και θα γίνει σίγουρα κάποια στιγμή, με έναν δίσκο φαντάζομαι, που θα περιλαμβάνει και κομμάτια από τα Μπλουζ του Πρίγκηπα, για παράδειγαμ, ενορχηστρωμένα κανονικά και όχι με μία κιθάρα, όπως είναι στον δίσκο, ίσως και κάποια παλιότερα.
Έχετε ξαναπαίξει στα Γιάννενα; Έχετε κάποια εμπειρία από τη μουσική σκηνή και το κοινό της πόλης;
Η εμπειρία μου από το κοινό της πόλης είναι εκρηκτική, όσες φορές κι αν έχω έρθει –με όσα σχήματα κι αν έχω εμφανιστεί (Πουλικάκος, Τουρκογιώργης)– κι έτσι ευελπιστώ να συνεχιστεί η παράδοση!
Info
Η συναυλία ξεκινά στις 9 το βράδυ. Τα εισιτήρια κοστίζουν 15 ευρώ στην προπώληση και 17 ευρώ στο ταμείο. Σημεία προπώλησης Manthos Optical, Indian Rock Café, Beer Brothers και ηλεκτρονική προπώληση από το cometogether.live. Τηλέφωνα κρατήσεων 6975200586 και 6947272488.
Κλήρωση πρόσκλησης
O Η.Α. και η Bullet Production κληρώνουν μία μονή πρόσκληση για τη συναυλία «Η Γιορτή για τον Παύλο». Στέλνετε e-mail στο eisitirio@agon.gr με τα στοιχεία σας, γράφετε «για Γιορτή για τον Παύλο» στο θέμα του mail, μέχρι σήμερα Τετάρτη, στις 12 το μεσημέρι. Ο νικητής θα ειδοποιηθεί στο mail με το οποίο συμμετείχε στην κλήρωση, για το πώς θα παραλάβει την πρόσκλησή του.
