ΠολιτισμόςΑίθουσα Σύνταξης

«Η παράδοση διαθέτει τεκμήριο μακρόχρονης διαδρομής και αντοχής»

Ο Γιώργος Κωνσταντινίδης των Manitarock μιλά στον Η.Α. με αφορμή το αποψινό τους live στα Γιάννενα

Έχουν τολμήσει να «παντρέψουν» το «Χαλασιά μου» με το «Knockin’ On Heaven’s Door» του Μπομπ Ντίλαν και το «Αλησμονώ και χαίρομαι» με το «Whole Lotta Love» των Led Zeppelin. Έχουν συνεργαστεί με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και έχουν συναντηθεί επί σκηνής με τον Σωκράτη Μάλαμα. Δε λείπουν από καμία Γιορτή Μανιταριού και είναι από τα Γρεβενά.
Το όνομά τους manitarock και στις πλάτες τους έχουν μια μεγάλη μουσική και μανιταροφιλική διαδρομή, η οποία είναι ομοούσια, αδιαίρετη και αχώριστη.
Στην ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων έχουν βρεθεί αρκετές φορές, καθώς δε λείπουν οι αφορμές, ωστόσο εντός πόλης θα παίξουν για πρώτη φορά σήμερα Παρασκευή, στον Πολυχώρο Αγορά. Με αφορμή αυτή την εμφάνιση, ο μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής -μαζί με τη μοναδική Δέσποινα Κλεισιάρη- του συγκροτήματος Γιώργος Κωνσταντινίδης μίλησε στον Η.Α. για τους manitarock, τη μίξη των ηπειρώτικων παραδοσιακών τραγουδιών με κλασικές ροκ συνθέσεις, ενώ αφιέρωσαν και ένα τραγούδι στους φίλους τους στα Γιάννενα ως… προκαταβολή για την αποψινή εμφάνισή τους.

Το όνομα του συγκροτήματός σας δεν είναι απλώς ένα ευφυολόγημα, λόγω του ότι έλκετε την καταγωγή σας από την πόλη των μανιταριών, τα Γρεβενά, καθώς είστε οργανωμένα μέλη των Μανιταρόφιλων Ελλάδας. Αν σας ζητούσε κάποιος να διαλέξετε μεταξύ μουσικής και μανιταριών, τι θα διαλέγατε και τι θα αφήνατε;

Πράγματι, είμαστε όλοι μέλη των Μανιταρόφιλων Ελλάδας και εκ των πρωταγωνιστών στη διοργάνωση γιορτών μανιταριού, που προσφέρουν εξέδρα και συνθέτουν το γενικότερο σκηνικό των περισσότερων υπαίθριων συναυλιών μας. Αυτό αποτυπώνεται στους στίχους ενός από τα τραγούδια μας (Ξωτικά, καλικαντάζαροι), που αποτελεί κάλεσμα για την Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού: Ξωτικά, καλικαντάζαροι, μας επήρανε χαμπάρι! Ήρθαν ξένοι, μουσαφίρια κι έστησαν σκηνές, τσαντίρια. Από την Ξάνθη έρχονται κι από τη Θεσσαλία, τη Λέσβο και τα Γιάννενα, Κύπρο, Σαλέντο κι Αστραλία… Νομίζω πως φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα μανιτάρια και η μουσική ή η μουσική και τα μανιτάρια είναι τα δύο αλληλοσυμπληρούμενα συστατικά στοιχεία των manitarock. Δε μας επιτρέπεται λοιπόν -ή απλώς… δε μας βολεύει- να τα διαχωρίσουμε.

Πώς ερμηνεύετε ότι τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν μεγάλη απήχηση τα συγκροτήματα, που συνδυάζουν τον παραδοσιακό ήχο με τη ροκ μουσική, αλλά και πιο μοντέρνα ακούσματα, όπως η funk για παράδειγμα;

Η παράδοση διαθέτει τεκμήριο μακρόχρονης διαδρομής και αντοχής. Αν εμείς καταφέρνουμε να την κρατούμε ζωντανή, ως συλλογική μνήμη που «…δεν στηρίζεται στην αναπαράσταση» (Μάνος Χατζιδάκις) και τη μετασχηματίζουμε σε καινοτομία, επιτείνουμε τη διάρκεια και τη συνέχεια της, επιτρέποντας την -κατά κάποιο τρόπο- να… φλερτάρει με την αθανασία. Σε αυτή την περίπτωση, όχι μόνο προσφέρει τις βαθιές ρίζες της ως στήριγμα σε νέα φιντάνια της μουσικής, της ποίησης ή της απλής στιχουργίας, αλλά και τα τροφοδοτεί με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να πετάξουν κλώνους, να ανθίσουν και να δέσουν καρπό. Έτσι, βασικά δομικά της στοιχεία, κλίμακες, ρυθμοί, μορφές και τεχνοτροπίες ανιχνεύονται σε πολλές σύγχρονες μουσικές δημιουργίες, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η χρήση σύγχρονων μουσικών οργάνων, με διαφορετικά ηχοχρώματα, διαφορετικές τεχνικές δυνατότητες, διαφορετικά ύφη ή διαφορετικά ρυθμικά υπόβαθρα, θολώνει τα νερά…

Ποιο από αυτά ξεχωρίζετε; Θα σας κέντριζε το ενδιαφέρον μια συνεργασία με κάποιο;

Η καινοτομία, στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, θεωρώ ότι λειτούργησε γόνιμα σε πολλές περιπτώσεις σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών, με σπουδαίες παραγωγές, όπως το Mountains των Socrates, με το θρυλικό -πλέον- σόλο του Γιάννη Σπάθα, τον Μπάλλο του Διονύση Σαββόπουλου και το Χαράτσι του Νίκου Παπάζογλου με τον Γιώργο Πεντζίκη, έως τις δημιουργίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Σωκράτη Μάλαμα και πολλών άλλων σπουδαίων σύγχρονων δημιουργών, που ακολούθησαν ή ακολουθούν τον δρόμο τους. Με τους δύο τελευταίους είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε, με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου στον «Βραχνό Προφήτη», όπου τραγούδησα τον «Ήμερο ύπνο», μαζί με τον Δημήτρη Κιτσιούλη, ενώ με τον Σωκράτη Μάλαμα παίξαμε και τραγουδήσαμε μαζί επί σκηνής σε συναυλία στην 1η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού. Ως manitarock συνεργαστήκαμε και συνεργαζόμαστε με αρκετούς Γρεβενιώτες -κυρίως- καλλιτέχνες, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινά ακούσματα και συχνά κοινά βιώματα. Ωστόσο θα βλέπαμε θετικά κάθε πρόταση για συνεργασία που είναι στα μέτρα μας.

Θα περίμενε κάποιος, λόγω καταγωγής, να «παντρεύετε» τα χάλκινα μακεδονίτικα πνευστά με κλασικές ροκ συνθέσεις. Ωστόσο, εσείς έχετε επιλέξει να «πειράξετε» περισσότερο παραδοσιακά ηπειρώτικα τραγούδια. Όπως, βέβαια, έχουν κάνει και πολλοί άλλοι. Προσφέρονται για κάποιο λόγο περισσότερο;

Πράγματι η πεντατονική κλίμακα προσφέρεται ως κοινή βάση για πάντρεμα των παραδοσιακών ηπειρώτικων τραγουδιών με δεκάδες κλασικές ροκ συνθέσεις (Led Zeppelin, Bob Dylan, Rainbow, Jefferson Airplane κ.ά.) ή μπαλάντες, όπως το Redemption Song του Bob Marley. Επιπλέον τα παραδοσιακά ηπειρώτικα τραγούδια λειτουργούν ως γέφυρα ανάμεσα στους βυζαντινούς ύμνους, το Άξιον Εστί των Ελύτη-Θεοδωράκη και το ισοκράτημα από τα πλήκτρα του Richard Wright των Pink Floyd, και παράλληλα ως γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, ανάμεσα στη γη και το σύμπαν.

Είναι περίεργο το ότι όλα αυτά τα χρόνια δε δόθηκε η ευκαιρία να παίξετε στην πόλη των Ιωαννίνων, αν και έχετε κάνει εμφανίσεις στον Νομό, στα Άνω Πεδινά, στις Γιορτές Μανιταριού. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ;

Υποθέτω ότι η αρκετά συχνή εμφάνιση μας στις Γιορτές Μανιταριού, κυρίως στα Άνω Πεδινά, αλλά και στο Μέτσοβο και στους Πάδες, ικανοποιούσε, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, την ανάγκη για ζωντανές εμφανίσεις. Ωστόσο χαιρόμαστε ιδιαίτερα για τη συναυλία της Παρασκευής (σ.σ. σήμερα), αφού στα Ιωάννινα έχουμε πολλούς φίλους με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινό τόπο, τόσο γεωγραφικό όσο και μουσικό. Με την ευκαιρία επιτρέψτε μας να τους αφιερώσουμε ένα τραγούδι μας, τη Νεράιδα, που μιλάει για τη Φλέγκα και τις Δρακολιμνες, που ενώνουν γεωγραφικά τα Γιάννενα με τα Γρεβενά: Στις Δρακολίμνες πλένεσαι, στη Φλέγγα π’ ανεβαίνεις.

Info

Σήμερα Παρασκευή στον Πολυχώρο Αγορά. Ώρα προσέλευσης: 21.30. Τα εισιτήρια κοστίζουν 10 ευρώ στο ταμείο και 8 ευρώ στην προπώληση από τα καταστήματα Manthos Optical και τη Μικρή σκηνή του Πολυχώρου Αγορά.

Κλήρωση πρόσκλησης

O Η.Α. και η Bullet Production κληρώνουν μία μονή πρόσκληση για το live των manitarock. Στέλνετε e-mail στο eisitirio@agon.gr με τα στοιχεία σας, γράφετε «για manitarock» στο θέμα του mail, μέχρι σήμερα Παρασκευή, στις 2 το μεσημέρι. Ο νικητής θα ειδοποιηθεί στο ίδιο mail με το οποίο συμμετείχε στην κλήρωση, για το πώς θα παραλάβει την πρόσκλησή του.

Σχετικά άρθρα

Manitarock, από τα Γρεβενά στα Γιάννενα

Περιμένοντας τον ιδιώτη για ΣΕΑ, κόμβους και εξόδους

Γεωργία Χαλάτση

Αφιέρωμα μνήμης για τον κορυφαίο προπονητή Αντώνη Γεωργιάδη

Βαγγέλης Γυφτόπουλος