«Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί»

Το ντοκιμαντέρ μάς ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο των παραμυθιών. Γιαγιάδες και παππούδες, λαϊκοί παραμυθάδες της ελληνικής υπαίθρου, αφηγούνται στον κινηματογραφικό φακό παραμύθια και ιστορίες της υπαίθρου. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό καταγραφής, μύησης και μνήμης. Μια ταινία αφιερωμένη στους τελευταίους -ίσως- ανθρώπους της γης, μέσα στους οποίους είναι ακόμα ζωντανός ο απόηχος αιώνων προφορικής αφήγησης. Παραμύθια του κάμπου και των βουνών. Παραμύθια, για πάντα.
Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είναι από τα πολύ σπάνια του είδους, καθώς έχει καταγράψει αφηγήσεις παραμυθιών από ηλικιωμένους λαϊκούς αφηγητές, διατηρώντας την προφορά, την ντοπιολαλιά, το στυλ και τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του καθενός, γεγονός που το καθιστά πολύ αγαπητό όχι μόνο στο ευρύ κοινό (ανεξαρτήτως περιοχής προέλευσης ή ρίζας), αλλά και στους σύγχρονους έντεχνους αφηγητές παραμυθιών, καθώς και σε πανεπιστημιακούς κλάδους (Ανθρωπολογίας, Λαογραφίας, Προφορικής παράδοσης, Ιστορίας, Γλωσσολογίας κ.λπ.) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το «Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί» συμμετείχε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Μάρτιος 2015), προβλήθηκε στην Αθήνα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης επί σειρά ημερών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2014) και συμμετείχε σε αφιερώματα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης (20 Μαρτίου), που οργανώθηκαν στον δήμο Αθηναίων (2014), τη Βιβλιοθήκη Γρεβενών (2014), το πανεπιστήμιο Αιγαίου/Ρόδος (2015), το Φεστιβάλ Αφήγησης Πηλίου (Αύγουστος 2014) και αλλού. Επίσης, έχει ζητηθεί από αμερικανικά πανεπιστήμια για να χρησιμοποιηθεί ως εκπαιδευτικό υλικό.
Το σενάριο είναι των Βασίλη Λουλέ και Κώστα Μαχαίρα, το μοντάζ του Κινάν Ακάουι και μουσική του Νίκου Κυπουργού.