Από τη Θ.Ε.Σ.Π.Ι με αγάπη κι ο «αμπιγιέρ», κι «ο ματωμένος γάμος…». «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε». Όπου κάποιος έγραψε από κάτω με μαύρο μαρκαδόρο: «Απόψε βρίζουμε το κοινό». Και τόσες άλλες θεατρικές παραστάσεις 35 ολόκληρα χρόνια. Αποτέλεσε διέξοδο των φοιτητών για έκφραση, δημιουργικότητα και πρωτοβουλία. Η δράση της Θεατρικής Ομάδας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων ξεκίνησε το 1983, όταν μια παρέα φοιτητών, θέλοντας να εκφραστούν μέσω του θεάτρου, δημιουργούν για πρώτη φορά μια θεατρική ομάδα. Όλη η δουλειά γίνεται για δώδεκα χρόνια στην αίθουσα του παλιού πανεπιστημίου στην οδό Δoμπόλη. Μετά η ομάδα αποκτά τη δική της στέγη, τον δικό της θεατρικό χώρο στη Δουρούτη. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη για όσους παρακολούθησαν το ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «Καλές θάλασσες», μια ιδέα του Θοδωρή Ιωαννίδη για την ιστορία της συντροφιάς, που προβλήθηκε για το γιαννιώτικο κοινό την Παρασκευή το βράδυ στην αίθουσα του πολιτιστικού χώρου «Δημ. Χατζής». Συγκίνηση που μεταφράστηκε σε πηγαίο χειροκρότημα στο τέλος της προβολής. Το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε με μια αναφορά στο αρχαίο δράμα, για να συνεχιστεί με παραστάσεις που ανέβηκαν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να ανεβαίνουν έως σήμερα. Παλιοί φοιτητές, σήμερα επαγγελματίες, ξεχωριστός ο καθένας στον χώρο του, κατέθεταν τις δικές τους μνήμες και εμπειρίες από αυτή την ωραία ενασχόλησή τους. «Ήρθαμε τότε σε μια πόλη άγνωστη για μας, περιτριγυρισμένη από βουνά, βροχερή και κρύα και το θέατρο μας έκανε πολύ καλό. Οφείλω στο θέατρο ότι με καθόρισε ως άνθρωπο για την υπόλοιπη ζωή μου», έλεγαν συγκινημένοι, και μαζί με εκείνους μας έπιαναν κι εμάς τους θεατές τα κλάματα, που ακούγαμε τις ιστορίες τους σε μια υπερπροσπάθεια να δώσουν και να πάρουν. Στο τέλος, τους ευχηθήκαμε κι εμείς «καλές θάλασσες», όπως συνηθίζουν ως σήμερα να εύχονται μεταξύ τους, ευχή που βγήκε από μονόπρακτο του Σκούρτη και το οποίο παίχτηκε από την ομάδα. Και βλέπαμε στα πρόσωπά τους την ικανοποίησή τους που ήμασταν εκεί.
Απαξίωση από τους άρχοντες
Ακούσαμε πολλές αλήθειες από φοιτητές κατά τη διάρκεια της προβολής του ντοκιμαντέρ της ΘΕ.Σ.Π.Ι, που προαναφέραμε. Σημειώνουμε την πολύ συμβολική ρήση του Φραντς Κάφκα: «Η ζωή είναι αδύνατη χωρίς αλήθεια. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα μας».
Να επισημάνουμε ότι δεν είδαμε κανέναν από εκείνους που κρατούν τα ηνία της διοίκησης εδώ στον τόπο μας, να παρίσταται στην τόσο σημαντική για την πόλη και την περιοχή μας πρωτοβουλία των φοιτητών.
Μια από τις πιο ωραίες πρωτοβουλίες, που πήραν οι φοιτητές μας εδώ και χρόνια ρίχνοντας φως καθαρό στις σκοτεινές μέρες και νύχτες μας, έπρεπε να την τιμήσουν με την «εξέχουσα» παρουσία τους. Αλλά περί άλλων τυρβάζουν οι ίδιοι, όπως αποδεικνύεται,
Όμως, δεν πρέπει να παραλείψουμε μια σημαντική παρουσία σε παρόμοιες εκδηλώσεις, αλλά και στη συγκεκριμένη. Ήταν αυτή του συμπατριώτη μας οικολόγου -ας το αναφέρουμε κι αυτό, γιατί έχει την αξία του- του γνωστού δικηγόρου Γιάννη Παπαδημητρίου. Είναι να την έχεις μέσα σου την αγάπη για κάθε μορφή πολιτισμού ή να μην την έχεις.
