Από τότε μέχρι και σήμερα έχει κερδίσει πανελλήνια πρωταθλήματα στις κατηγορίες Junior, καθώς επίσης και τίτλους σε διεθνή τουρνουά της ίδιας κατηγορίας. Πλέον, είναι 20 ετών και αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο του τένις ανδρών.
Οι παρούσες συνθήκες δεν τον έχουν φέρει τόσο πίσω όσο αρχικά υπολόγιζε, καθώς το τένις είναι από τα λίγα αθλήματα που δεν έχουν κατεβάσει ρολά λόγω της πανδημίας, και επομένως συνεχίζει να προπονείται κανονικά χωρίς προβλήματα.
Αλέξανδρε, από πότε έχεις αρχίσει να ασχολείσαι με το τένις;
Από πολύ μικρός, από όταν ήμουν τεσσάρων. Για να είμαι ειλικρινής, ήδη από μωρό στην κούνια παρακολουθούσα τένις στην τηλεόραση, έβλεπα επίσης και τον πατέρα μου με τον αδερφό μου να παίζουν, και έτσι, ασυναίσθητα, έπαιρνα κι εγώ μια κουτάλα της μητέρας μου, μαζί κι ένα μπαλόνι και το χτύπαγα με αυτήν. Γενικά ήθελα να ξεκινήσω ένα χόμπι και αυτό ήταν το τένις, γιατί ήταν το πιο κοντινό μου άθλημα. Όμως είχα δοκιμάσει και άλλα, όπως ποδόσφαιρο, κολύμβηση, τοξοβολία, αλλά κανένα δε με κέρδισε όσο το τένις.
Έχει να κάνει αυτό με το γεγονός ότι πρόκειται για ατομικό άθλημα;
Σίγουρα, διότι βασίζομαι στον εαυτό μου και μου αρέσει να προσπαθώ μόνος μου. Για μένα το ατομικό άθλημα είναι σαν μια μεγάλη σπαζοκεφαλιά που προσπαθώ να βρω τη λύση της.
Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το τένις;
Το τένις αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ανθίζει και κατασκευάζονται πολύ καλές υποδομές. Σίγουρα κάποιες χώρες είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί οι χώρες αυτές έχουν βγάλει περισσότερους αθλητές και ξέρουν σε ποιο μοτίβο πρέπει να κινηθούν για να δημιουργήσουν έναν πρωταθλητή στο παγκόσμιο στερέωμα. Πλέον, στην Ελλάδα το τένις είναι πιο διαδεδομένο, φυσικά και λόγω της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά, αλλά παράλληλα επειδή υπάρχει μεγαλύτερη τηλεοπτική κάλυψη σε σχέση με παλιότερα και επίσης έχουν δημιουργηθεί site που γράφουν για το άθλημα. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά έχουν αρχίσει να το αναγνωρίζουν και βλέπουν την επιλογή του επαγγελματικού τένις πιο σοβαρά. Επίσης, οι προπονητές και οι γυμναστές ψάχνονται λίγο παραπάνω. Αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα που είχαμε όσοι ξεκινήσαμε να παίζουμε πριν από κάποια χρόνια τένις, ότι δηλαδή δεν υπήρχαν προπονητές ειδικευμένοι πάνω στο άθλημα.
Εδώ στα Γιάννενα επαρκούν οι εγκαταστάσεις;
Όταν ξεκίνησα εγώ το τένις, δεν είχαμε καν κλειστά γήπεδα στην πόλη κι έτσι κατά κύριο λόγο δεν έπαιζα, ιδίως τον χειμώνα, λόγω του καιρού. Αφότου κατασκευάστηκε το μπαλόνι στο Πανηπειρωτικό, μπορούσαμε πια να προπονούμαστε περισσότερο και να μη χάνουμε προπονήσεις εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Όμως, πέρα από τις υποδομές, εξαρτάται από τον ίδιο τον αθλητή, κατά πόσο δηλαδή το θέλει, και τον προπονητή του, ώστε μαζί να ανταποκριθούν στις αντίξοες συνθήκες. Και φυσικά είναι πολύ πιο δύσκολο να βγεις από μια επαρχιακή πόλη συγκριτικά με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα.
Ο πατέρας σου είναι παράλληλα και προπονητής σου. Πώς είναι η σχέση σου μαζί του, πώς τα πάτε μεταξύ σας;
Ευτυχώς τα πράγματα πάνε πολύ καλά. Με τον πατέρα μου συνεργαζόμαστε πάρα πολλά χρόνια. Παλιότερα, όταν προπονούμουν με άλλα παιδιά σε γκρουπάκια, τον αποκαλούσα «κύριο», γιατί ήθελα να κρατήσω τα προσχήματα, αλλά και την ιεραρχία στην προπόνηση. Σίγουρα είναι δύσκολο, είναι πατέρας, οπότε θα πει κάτι παραπάνω και εγώ ως γιος ίσως πω κάτι επιπλέον, αλλά έχουμε συμφωνήσει πως ό,τι συμβαίνει μέσα στο γήπεδο, μένει εκεί. Στο γήπεδο είμαστε προπονητής και αθλητής, αλλά εκτός γηπέδου γιος και πατέρας. Το ότι με προπονεί είναι θετικό, γιατί είναι ένα άτομο που μπορώ να εμπιστευτώ με κλειστά μάτια, ξέρω πως με καθοδηγεί κάθε φορά στις καταλληλότερες επιλογές. Κανείς δε θέλει να πετύχεις περισσότερο από τον πατέρα σου, τη μητέρα σου και τα αδέρφια σου.
Αυτή την περίοδο δεν σπουδάζεις κάτι, αλλά είναι οι σπουδές κάτι που σκέφτεσαι για αργότερα; Σε έχουν προσεγγίσει αμερικανικά κολλέγια;
Το πανεπιστήμιο για εμένα αυτή τη στιγμή είναι κάτι σαν plan B. Έχω υποτροφία σε πανεπιστήμιο της Αμερικής, το οποίο μου έχει δώσει τη δυνατότητα να πάω και να σπουδάσω όταν τελειώσω με το τένις. Κάποια στιγμή πάντως, όσων ετών και να είμαι, θέλω να περάσω από το πανεπιστήμιο και να σπουδάσω κάτι.
Μπορείς να τα συνδυάσεις και τα δύο ταυτόχρονα, σπουδές και τένις;
Πλέον αυτό είναι δύσκολο, ενώ παλιά γινόταν ευκολότερα. Σήμερα οι απαιτήσεις στην προπόνηση είναι πολύ υψηλές. Με το να σπουδάζεις ταυτόχρονα με το να παίζεις τένις, αυξάνεις αυτόματα και τον βαθμό δυσκολίας για να γίνεις επαγγελματίας, χωρίς φυσικά να αποκλείω ότι αυτό είναι κάτι το απίθανο να συμβεί. Ωστόσο, για να πετύχει κανείς επαγγελματικά, πρέπει να τα δώσει όλα για το άθλημα, να περιστρέφονται τα πάντα γύρω από το τένις. Εγώ προτιμώ να το χωρίσω αυτό, να ασχοληθώ στο 100% με το τένις και, όταν μεγαλώνοντας τελειώσω με αυτό, να δώσω άλλο τόσο για τις σπουδές μου.
Ποιον έχεις ως πρότυπο στο τένις;
Προσπαθώ να δημιουργήσω τον δικό μου ιδανικό παίκτη, παίρνοντας τα χαρακτηριστικά και τα στοιχεία εκείνα που ξεχωρίζω από κάθε τενίστα. Και έχοντας δημιουργήσει αυτόν τον παίκτη, βάζω στόχο να γίνω σαν αυτόν.
Η πανδημία σίγουρα σε έχει φέρει πίσω όσον αφορά τη συμμετοχή σου σε τουρνουά. Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Μπαίνοντας στη νέα χρονιά θέλω να ολοκληρώσω την προετοιμασία μου στην Σουηδία και μετά να αρχίσω να πηγαίνω ξανά σε τουρνουά, εφόσον η πανδημία δε θα στέκεται πια εμπόδιο. Προσωπικά θέλω να παίξω σε όσο το δυνατόν περισσότερα τουρνουά, να τα πάω καλά και να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ. Στόχος μου είναι να τα πηγαίνω κάθε χρόνο όσο καλύτερα μπορώ.
