Η Ludosky συνειδητοποίησε απλώς ότι τα 2/3 του κόστους, που πληρώνει κάθε τόσο για να γεμίσει πετρέλαιο το αυτοκίνητό της, είναι φόροι και αυτό υπήρξε η αφορμή να αντιδράσει. Με τον Eric Drouet, που σκεφτόταν καιρό μαζί με μία τοπική οργάνωση οδηγών, στην οποία ανήκει, να κάνει κάτι για τους φόρους στα καύσιμα, αποφασίζουν να στήσουν ένα «κίνημα από τα κάτω». Στήνονται» στη συνέχεια σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα και οργανώνονται τοπικές διαδηλώσεις. Στο κίνημα συμμετέχει όποιος θέλει, ό,τι κι αν πιστεύει, αρκεί να έχει διάθεση να διαδηλώσει. φορώντας κίτρινο γιλέκο, όπως οι εργαζόμενοι σε δρόμους για λόγους ασφαλείας. Στη συνέχεια ντύθηκαν στα κίτρινα: συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι ελεύθεροι επαγγελματίες και γενικά όσοι πλήττονται από τη λιτότητα και διαδηλώνουν μέσα στο ετερόκλιτο κίτρινο πλήθος.
Στα καθ’ημάς παρατηρούμε ότι οι συγκρίσεις δεν οδηγούν σε ομοιότητες και όπως λέει σε διασκευή ο στίχος του Μηλιώκα: «Τα όνειρά τους κίτρινα, τα όνειρά μας μαύρα / ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουν γίνει μωβ». Ό,τι και αν κάνουμε, «μια επανάσταση πίσω είμαστε» γι’ αυτό και οι αποχρώσεις του μαύρου στο… πλύσιμο. Οι «αγανακτισμένοι» χωρίς γιλέκα διαδήλωναν κατά των μνημονίων και της λιτότητας, που τότε ακόμα δεν είχε φθάσει σε απίστευτα βάθη. Οι άλλοι στα Εξάρχεια και αλλαχού με τις μαύρες κουκούλες συνέχιζαν το μαύρο έργο τους με βία για τη βία ως αυτοσκοπό. Όλοι τους χωρίς στόχο, παρά μόνο το μπάχαλο με τη χώρα στο έλεος της μπαχαλοποίησης. Οι «αγανακτισμένοι» έγιναν εξουσία, σταμάτησαν να αγανακτούν και μετέφεραν την αγανάκτηση σε όλους τους άλλους. Οι άλλοι, όμως, δεν φόρεσαν κίτρινα γιλέκα διαμαρτυρίας, αλλά πανοπλία της υπομονής με τη σκέψη ότι δεν ταιριάζει στη νοοτροπία τους να βγουν στους δρόμους με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει, την απόγνωση. Έτσι, το ήπιαν με το ζουμί του και ιδού το αποτέλεσμα. Δεν φτάνει που τους ξεζούμισε η εξουσία των πρώην αγανακτισμένων, νυν βολεμένων, τους δουλεύουν και από πάνω ότι δήθεν τα μνημόνια τελείωσαν, οι κακοί θα πάνε φυλακή και θα μας έρθουν πλέον όλα… δεξιά, εκτός από τα φρονήματα -αυτά θα πάνε αριστερά.
Δεν υπάρχουν σε αυτή τη χώρα κίτρινα γιλέκα, αλλά, μετά την εξαφάνιση των πρώην αγανακτισμένων, που άλλοι έγιναν κυβέρνηση και άλλοι ενσωματώθηκαν στο νέο κατεστημένο, υπάρχουν μόνο μαύρες κουκούλες, που λυμαίνονται τα πάντα ατιμωριτί. Σήμερα δεν υπάρχουν αγανακτισμένοι στους δρόμους να μουντζώνουν και να βρίζουν τη Βουλή. Υπάρχουν άνεργοι σε απόγνωση. Υπάρχουν συνταξιούχοι με πενιχρές πετσοκομένες συντάξεις για τις οποίες πλήρωσαν εισφορές μια ολόκληρη ζωή. Υπάρχουν ξεζουμισμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες και ιδιωτικοί υπάλληλοι. Υπάρχουν μικροϊδιοκτήτες ακινήτων, που τους θεωρούν πλουτοκράτες και τους τελείωσαν. Δεν φωνάζουν, όμως, όλοι αυτοί που δικαιούνται να αγανακτούν, με αποτέλεσμα οι θύτες να πάρουν θάρρος και να αρχίσουν να δίνουν ελεημοσύνες.
Καλούνται συνεπώς όλοι αυτοί της σιωπηρής πλειοψηφίας να φορέσουν από ένα κίτρινο γιλέκο και να μεταναστεύσουν στη Γαλλία μπας και βρουν τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Ναι βγουν στους δρόμους μαζί με τους εκεί συναδέλφους τους. Άλλωστε Ελλάς – Γαλλία συμμαχία, να μην ξεχνάμε. Εδώ ας μείνουν οι πρώην αγανακτισμένοι νυν καλοζωισμένοι του νέου κατεστημένου και φυσικά οι μαύρες κουκούλες, που είναι παντός καιρού στη χώρα της Δημοκρατίας, όπως λένε οι αρχαιολάτρες. Πάντα σε καθυστέρηση στη χώρα μας προβλέπεται να φορεθεί πολύ μεταχειρισμένο «γιλέκο» αλλού, σε άλλα μετερίζια. Με διάφορες αποχρώσεις: μαύρα για τα Εξάρχεια μετά κουκούλας, με τα χρώματα κάθε ομάδας για τους χουλιγκάνους, των κομμάτων για τους οπαδούς κ.λπ. Ή ακόμη κλασικά κίτρινα γιλέκα κατευθείαν από Γαλλία, από δεύτερο χέρι δηλαδή, ίσως αντικαταστήσουν τις ορίτζιναλ στολές μακεδονομάχων και αρχαίων χλαμύδων, οι οποίες -ως γνωστόν- είχαν φορεθεί σε προηγούμενες διαδηλώσεις για το Μακεδονικό. Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις. Επιλέγει νέες μορφές πάλης και ενδυμασίας. Φορέστε της μια χλαμύδα και αμολήστε την στην αρχαία της ιστορία να’ χει να πορεύεται «μοναδική και σπάνια να γυρνά μεσ’ τα Βαλκάνια ανέμους να θερίσει», που λέει ο ποιητής και με ένα κίτρινο γιλέκο από πάνω, έτσι για ευρωπαϊκό αέρα.
