Πρόκειται για τα μεταφορικά – συμβολικά «μπάνια του λαού» και όχι τα πραγματικά – κλασικά, διότι, μέσω της κάλπης, ο λαός ουσιαστικά εξαγνίζεται, δεδομένου ότι εκτελεί το ύψιστο δημοκρατικό του καθήκον και στη συνέχεια θα τραβήξει τον δρόμο του πεπρωμένου του, τουτέστιν τον δρόμο που οδηγεί στις… κοντινότερες παραλίες για την περαιτέρω αυτοκάθαρση.
Πέραν της χιουμοριστικής εισαγωγής, οι εκλογές της Κυριακής είναι πραγματικά κρίσιμες, όπως όλες οι εκλογές άλλωστε με τις όποιες κάθε φορά διαβαθμίσεις. Δυστυχώς όμως, σύμφωνα με έρευνες που έγιναν πρόσφατα, το ποσοστό της αποχής προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα αυξημένο και να ξεπεράσει το 42% των προηγούμενων εκλογών. Η αποχή εμφανίζεται αυξημένη στις νεαρές ηλικίες και αυτό είναι ιδιαίτερο ανησυχητικό, διότι αν η νέα γενιά απέχει από την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία των εθνικών εκλογών, το μέλλον της χώρας είναι ζοφερό. Ακούσαμε σε τηλεοπτική εκπομπή δημοσιογραφική έρευνα σχετική με την προβλεπόμενη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Το δείγμα βέβαια ήταν μικρό και τυχαίο, πλην όμως ήταν μια έστω ένδειξη νοοτροπίας και στάσης νέων πάνω σε ένα κρίσιμο ζήτημα, που αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας. Ακούσαμε νέους να κάνουν λόγο για επιλογή της παραλίας αντί της ψηφοφορίας, αδιαφορία για άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος, που αφορά το μέλλον τους, και γενικά μια αδιαφορία για την πολιτική με επωδό «όλοι ίδιοι είναι», επωδός η οποία δεν βρίσκεται μόνο στα χείλη των νέων.
Το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και πρέπει να μας απασχολήσει όλους και ιδιαίτερα όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. «Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» για να δανειστούμε τη γνωστή φράση από τον «Άμλετ» και δεν φταίνε οι νέοι γι’ αυτό, ή όσοι τέλος πάντων γυρίζουν την πλάτη τους στα πολιτικά κόμματα. Η ευθύνη βαρύνει κυρίως τα κόμματα, ως οργανωμένους φορείς αλλά και στην ουσία όλους μας, γιατί εμείς τα απαρτίζουμε, δεν είναι ξένα σώματα φερμένα από άλλο πλανήτη. Όταν οι ηγεσίες των κομμάτων, κατώτερες των περιστάσεων ουσιαστικά, με την πρακτική και τη ρητορική τους οδηγούσαν κομματικό στρατό σε απαράδεκτες πράξεις κάθε μορφής από απλές κραυγές μέχρι πράξεις βίας, ήτοι προπηλακισμούς αντιπάλων ακόμη και της ανώτατης πολιτειακής ηγεσίας του τόπου, όταν γέμιζαν οι πλατείες διχαστικά εθνικιστικά συνθήματα, αναθεματισμούς και κορώνες κατά παντός διαφορετικά σκεπτόμενου. Όταν ο χουλιγκανισμός έγινε πολιτική πρακτική και η μετριότητα προσόν. Όταν….
Ναι, υπάρχει ευθύνη πολλών και διαφόρου χρώματος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αντιδρούμε σωστά με αποχή από τις εκλογές. Υπάρχει η δυνατότητα με την ψήφο μας να αντιδράσουμε στη μισαλλοδοξία, στον λαϊκισμό κάθε μορφής σε αυτή τη σύγχρονη «πανούκλα», κατά τον φιλόσοφο Μπερνάρ – Ανρί Λεβί. Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι, ούτε όλα τα κόμματα τα ίδια, αλλά, πέραν τούτου, και μέσα σε όλα τα κόμματα υπάρχουν υποψήφιοι αξιόλογοι, που διαφέρουν και αξίζουν να τους τιμήσουμε με την ψήφο μας. Ίσως αυτοί να κάνουν τη διαφορά. Στους τοπικούς συνδυασμούς των κομμάτων στον νομό Ιωαννίνων υπάρχουν αξιόλογοι συμπολίτες, που διεκδικούν την ψήφο μας. Άλλωστε, με την αποχή ή ακόμη και με την άρνηση ουσιαστικά της διαδικασίας με την επιλογή του λευκού, καταλήγει τελικά να γίνει αυτό που αναθεματίζουμε, δηλαδή να επικρατούν σε κάποιες περιπτώσεις οι μέτριοι, οι μισαλλόδοξοι, οι λαϊκιστές. Μπορεί και να μην πετύχουμε τελικά, αλλά με ψήφο μας συμμετέχουμε και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες της επιλογής μας. Με την αποχή μετατρεπόμαστε σε ριψάσπιδες και δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε. Η ψήφος είναι θετική πράξη και η αποχή άρνηση. Συμμετοχή και καλή επιλογή την Κυριακή. Τα μπάνια του λαού δεν φεύγουν, εδώ θα είναι και μετά την ερχόμενη Κυριακή. Τα «μπάνια» του δημοκρατικού εξαγνισμού μέσω της κάλπης είναι το ζητούμενο. Καλό βόλι λοιπόν.αποχή
