Ήταν ένα κλασικό παιχνίδι Β’ Εθνικής, που πήγε στη δύναμη, στις προσωπικές μονομαχίες, στις κόντρα επιθέσεις. Ο ΠΑΣ θα μπορούσε να το καθαρίσει από το πρώτο ημίχρονο, όπου πάτησε πολλές φορές στην περιοχή του Εθνικού και είχε τις τελικές προσπάθειες για να δημιουργήσει περισσότερες φάσεις για γκολ. Αν έβαζε νωρίς ένα γκολ θα έπεφτε ο ενθουσιασμός των γηπεδούχων και το πρώτο γκολ θα έφερνε και δεύτερο. Το πέτυχε στο 66’ με το πέναλτι του Τζίνο, αλλά αντί να πιέσει για ένα δεύτερο γκολ που θα κλείδωνε το παιχνίδι, κάπως οπισθοχώρησε ο ΠΑΣ και δέχθηκε στο τέλος πίεση από τον Εθνικό με κίνδυνο ακόμα και της ισοφάρισης. Επειδή όμως η ιστορία δεν γράφεται με τα «αν γινόταν το άλφα ή το βήτα» αλλά με γεγονότα, η νίκη 1-0 και οι τρεις πολύτιμοι βαθμοί είναι ένα γεγονός για τον «Άγιαξ της Ηπείρου». Αυτό έχει σημασία, αυτό μετρά και αυτό ανοίγει τον δρόμο για μια καλύτερη συνέχεια. Εκτός έδρας νίκη σε πρεμιέρα αγώνων είναι ότι καλύτερο για μια ομάδα και αυτό κατάφερε να πετύχει ο «Άγιαξ της Ηπείρου». Στο παρελθόν δεν το έχει καταφέρει και πολλές φορές καθώς η προϊστορία καταγράφει σε εκτός έδρας πρεμιέρες 3 νίκες, 3 ισοπαλίες και 8 ήττες.
Εμείς, παρακολουθώντας το παιχνίδι ως θεατές από τις εξέδρες, κρατάμε το φιλότιμο, τις προσπάθειες, τις μονομαχίες και το ομαδικό πνεύμα των παικτών. Τις καλές σχέσεις και το οικογενειακό κλίμα το διαπιστώσαμε και μετά που βρεθήκαμε έξω από τα αποδυτήρια του ΠΑΣ για να πάμε στην αίθουσα Τύπου και μέσα γινόταν πάρτι από τους παίκτες που ήταν όλοι αγκαλιασμένοι. Τα ειδικότερα τεχνικά ζητήματα, για το τι πήγε καλά και τι δεν πήγε θα τα δουν ο Ρενέ Πομς και οι συνεργάτες του. Άλλωστε ο ΠΑΣ ευτύχησε να έχει ένα πολύ καλό τεχνικό τιμ που δουλεύει σε καθημερινή βάση με τα δεδομένα που υπάρχουν που θα αυξάνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Άνοιξε με νίκη και με τον καλύτερο τρόπο η αυλαία των αγώνων και ενός μαραθωνίου που θα έχει μεγάλη διάρκεια. Όπως είπε εύστοχα στις δηλώσεις του και ο Αλέξανδρος Νικολιάς, ο πρωταθλητισμός είναι μαραθώνιος και όχι αγώνας ταχύτητας, θέλει προσπάθεια και σερί νικών.
Από εδώ και πέρα ο δρόμος θα είναι δύσκολος, με καλές και άσχημες στιγμές που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος, είμαστε ακόμα στην αρχή. Και επίσης, ένα μεγάλο μυστικό μιας τέτοιας προσπάθειας είναι η καλή διαχείριση και η συσπείρωση του κόσμου γύρω από την ομάδα, όχι μόνο στις νίκες αλλά και στα άλλα αποτελέσματα. Νομίζουμε ότι και από την πλευρά των φιλάθλων υπάρχει η ωριμότητα για τη διαρκή στήριξη της ομάδας.
Κλείνοντας, να υπογραμμίσουμε εκ νέου, ότι ο ΠΑΣ άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο την αυλαία του πρωταθλήματος και πάντοτε μια καλή αρχή αποτελεί καλό μαξιλαράκι για τη συνέχεια.
Όσο για τον Εθνικό Νέου Κεραμιδίου, όσοι τον υποτιμήσουν νομίζοντας ότι είναι…χωριό θα σπάσουν τα μούτρα τους. Είναι μια πολύ καλή ομάδα, δουλεμένη, με αγωνιστικό πλάνο και αρκετούς καλούς παίκτες. Υπάρχει περηφάνεια στο Νέο Κεραμίδι Πιερίας, ένα χωριό 511 κατοίκων που κατάφερε να βγάλει ομάδα στη Β’ Εθνική, αλλά η ομάδα είναι ΠΑΕ, έχει αξιόμαχο σύνολο και μόνο για ομάδα χωριού δεν μοιάζει.
