Το παραμύθι είναι σημαντικό κομμάτι της λαϊκής μας παράδοσης. Μας το έλεγε η γιαγιά μας όταν ήμασταν μικρά παιδιά κι αργότερα –όσο θυμόμασταν- το αφηγούμασταν στα δικά μας, το ακούγαμε όπως έμμετρα εξελισσόταν στα δημοτικά μας τραγούδια. Ολόκληρες ιστορίες αδύναμων, φτωχών ηρώων, που τα έβαζαν μαζί τους οι πλούσιοι και οι δυνατοί. Και συνήθως το καλό νικούσε, γιατί οι πρώτοι ήταν έντιμοι και αληθινοί και όλες τις δοκιμασίες τις άντεχαν, το άδικο το συγχωρούσαν, είχαν στον νου τους απλώς να ζήσουν οι ίδιοι καλά και οι άλλοι καλύτερα.
Να φτιάξεις, όμως, από την αρχή ένα παραμύθι, που έχει μέσα του όλα όσα αγαπήσαμε από παιδιά, κι ακόμη περισσότερα που η σύγχρονη εκδοχή του επιτάσσει, να γράψεις τα τραγούδια του –τα λόγια τους και τη μουσική τους- και να το φέρεις στη σκηνή ολοζώντανο, αφού πρώτα το ταξιδέψεις σε χωριά της Ηπείρου, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, που ούτε καν φαντάζει εύκολη. Πρέπει να πονάς αυτό που κάνεις, να έχεις ακούσει πολλά παραμύθια και αφηγηθεί ακόμη περισσότερα, να έχεις βρεθεί στον κόσμο των ηρώων τους, να έχεις νιώσει πολλές φορές ό,τι νιώθουν και να μπορείς να το αναπαραστήσεις (και να το τραγουδήσεις), χωρίς απλώς να το μιμείσαι (ή να το διεκπεραιώνεις).
Το «Μουζικουέντο» της Χάρις Μέγα σε σκηνοθεσία Αθηνάς Τσικνιά, η πρώτη δουλειά με την οποία μας συστήθηκε φέτος το καλοκαίρι το θέατρο Actina, είναι ένα σπουδαίο δείγμα λαϊκού και σύγχρονου παραμυθιού. Δεν είναι ασφαλώς μόνο η σπάνια και εξαιρετική δουλειά, την οποία έχει κάνει η ταλαντούχα Χάρις Μέγα με τη συγγραφή του και τη σύνθεση των τραγουδιών του. Είναι και οι ερμηνείες των τριών γυναικών (της ίδιας, της Ειρήνης Δόβα και της Μαριαλένας Ευαγγελάκη) επί σκηνής, η καλλιφωνία και η καλαισθησία της δουλειάς που παρουσιάζουν, η αμεσότητα και η ζωντάνια της σκηνοθεσίας, τα ίδια τα λόγια που ερμηνεύονται ή τραγουδιούνται. Είναι ένα σύντομο ταξίδι, με ελάχιστα μέσα, σε έναν ολόκληρο κόσμο από χρώματα, μελωδίες, γεροπλάτανους που μιλάνε και μάγους που κάνουν γιόγκα. Πέρα για πέρα αληθινό, ολότελα ανθρώπινο και τρυφερό. Αστείο και συγκινητικό.
Το «Μουζικουέντο, ένα μουσικό παραμύθι όπως τα παλιά και συνάμα φρέσκο και καινούριο, θα παίζεται και τα επόμενα Σαββατοκύριακα στην πόλη. Να πάτε να το δείτε μόνοι σας ή με παρέα, με τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας, στη νέα, ζεστή και φιλόξενη θεατρική γωνιά, που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι του θεάτρου Actina στην Άννης Κομνηνής. Θα περάσετε όλοι καλά κι εσείς καλύτερα.
