Αίθουσα ΣύνταξηςΠολιτισμός

Γιώτα Φέστα: «Η ζωή είναι ωραία, όταν μας επιφυλάσσει εκπλήξεις»

«Μου ζήτησαν να έρθω. Μου τηλεφώνησαν. Σ’ αυτήν εδώ την διεύθυνση, μου είπαν. Στο υπόγειο…». Με αυτά τα λόγια ξεκινά να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας του Άκη Δήμου «Η Αναγνώριση», όταν βρίσκουν το τηλέφωνο μιας γυναίκας στην τσέπη ενός άντρα και την καλούν να τον αναγνωρίσει. Με την αφορμή αυτή, η γυναίκα της παράστασης ανακαλεί το παρελθόν της ή έστω ένα κομμάτι του πολύ σημαντικό.

«Η Αναγνώριση πρόκειται για την ιστορία μιας προδομένης γυναίκας που περιμένει κάθε Πέμπτη απόγευμα έναν άντρα. Η Αναγνώριση είναι η πορεία της γυναίκας αυτής προς την ελευθερία. Και προς την αυτογνωσία. Είναι λίγο σαν την Ευρυδίκη. Κατεβαίνει στο σκοτάδι για να βγει στο φως, στον κόσμο», λέει η Γιώτα Φέστα, η οποία έρχεται στα Γιάννενα για να ερμηνεύσει αυτόν τον αποκαλυπτικό μονόλογο αύριο Σάββατο και την Κυριακή, στη σκηνή του θεάτρου «Έκφραση».
Η «Αναγνώριση» μιλά για τον έρωτα, τον αδιέξοδο, τον καταστροφικό, τον χωρίς αρχή και τέλος και τον τα πάντα πληρούντα. Είναι άραγε αυτοί οι έρωτες τελικά που γοητεύουν πιο πολύ το κοινό και υπάρχει στη ζωή αυτό που λέμε happy end;. «Κανείς δεν ξέρει γιατί ερωτευόμαστε αυτούς που ερωτευόμαστε. Συνήθως ο έρωτας συμβαίνει, όταν νομίζουμε πως έχουμε βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, τα έχουμε τακτοποιήσει. Θέτουμε ερωτήσεις για τις οποίες δεν υπάρχει απάντηση, ονειρευόμαστε καινοτομίες. Και βέβαια ο έρωτας κάνει τον χρόνο να κινείται με τη δίκη του ταχύτητα. Με αυτή τη λογική, συνήθως οι έρωτες είναι θνησιγενείς. Είναι μια τομή στον χρόνο. Για να είναι ενδιαφέροντες οι έρωτες, συνήθως πρέπει να υπάρχει δίπλα το ανέφικτο, η δυσκολία να κινηθεί κανείς μαζί, να καιροφυλακτεί η εγκατάλειψη…», απαντά αφοπλιστικά η Γιώτα Φέστα και συνεχίζει με χιούμορ, λέγοντας ότι μια γυναίκα που τσιγαρίζει το κρεμμυδάκι για να μαγειρέψει το φαγητό της ημέρας, δύσκολα θα ενδιέφερε ένα κοινό, εκτός κι αν… έβαζε φωτιά στο σπίτι της.
«Να το θυμάσαι αυτό, όσο μπορείς να το θυμάσαι. Η μνήμη, ξέρεις, είναι πιο δυνατή απ’ το θάνατο», συνεχίζει σε άλλο σημείο του έργου η εκπληκτική πένα του Άκη Δήμου. Και η σκέψη που δημιουργείται, είναι αν η γυναίκα αυτή τρέφεται με την ανάμνηση του έρωτά της με αυτό τον άντρα, αν τελικά αυτό το συναίσθημα της δίνει ζωή ή τη «σκοτώνει». «Στη διαδρομή αυτής της παράστασης, αυτής της αφήγησης, η ηρωίδα περνάει από πολλά στάδια συναισθηματικά και άλλα. Διηγείται μια ερωτική ιστορία σε έναν απόντα άντρα, παρουσία του κοινού. Είναι λίγο σαν το κοινό να παρακολουθεί κάτι που συντελείται κρυφά. Σιγά σιγά όμως η ηρωίδα και το κοινό αποκτούν μια κοινή ματιά γύρω από την ιστορία, η γυναίκα απευθύνεται και στους ανθρώπους γύρω της και σιγά σιγά παύει να την απασχολεί η ανάμνηση και αρχίζει μέσα από τα συναισθήματα αυτά να φεύγει από την ακινησία, την κατάσταση της αναμονής και να πηγαίνει στη ζωή, στους ανθρώπους», σχολιάζει η Γιώτα Φέστα.
«Τι θα πει ‘θα σε σκέφτομαι πάντα; Τι άλλο από το θα σε αδικώ ισόβια;» τονίζει η ηρωίδα μέσα στο έργο, γεννώντας την απορία αν η σκέψη μπορεί εν τέλει να γίνει μια ισόβια καταδίκη. «Η γυναίκα αυτή, κάθε Πέμπτη, για εφτά χρόνια, συντίθεται και διαλύεται! Η μνήμη αυτού του τόσο σημαντικού κομματιού της ζωής της είναι, με τον τρόπο που το αφηγείται, η σκέψη που την κρατάει ζωντανή τα επόμενα χρόνια μέχρι τη στιγμή της Αναγνώρισης. Εκεί υπάρχει η εκδίκηση, η απελπισία, ο έρωτας, η μοναξιά, η εγκατάλειψη, ο φόβος, η διαθεσιμότητα της προς όλα τα αισθήματα. Έχει τόσα χρόνια οργανώσει την αναμονή της γι αυτή τη στιγμή, αλλά συνήθως όταν έρχεται αυτή η στιγμή, μας εκπλήσσει», λέει η πρωταγωνίστρια και προσθέτει πως «κανείς μας δεν ξέρει τι θα συναντήσει σε αυτή την καταβύθιση του είναι. Έρχεται άραγε για να λησμονήσει η για να θυμηθεί; Θα έλεγα πως κανείς μας δεν καταδικάζεται και δεν καταδικάζει ισόβια. Η ζωή είναι ωραία, όταν μας επιφυλάσσει εκπλήξεις».
Απ’ όλα τα λεγόμενα της Γιώτας Φέστα, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι πρόκειται για ένα έργο που ξεχειλίζει από συναίσθημα, έρωτα και πόνο, ένα έργο που, ενώ έχει απεύθυνση, εντούτοις απαρτίζεται από έναν μόνο άνθρωπο, που ξεγυμνώνει την ψυχή του και κουβαλά στις πλάτες του ολόκληρη την παράσταση. Όπως, όμως, εξομολογείται και η ίδια, «ούτως ή άλλως το θέατρο είναι μια μοναχική διαδικασία. Ξέρεις πως δεν μπορείς να ακουμπήσεις σε ένα βλέμμα, σε ένα σώμα. Η απουσία των άλλων σε οδηγεί σε μια αίσθηση απουσίας, που φαντάζει εκείνη την ώρα σχεδόν οικουμενική. Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το έργο μιλάει για την απουσία και ως εκ τούτου για τη μοναξιά. Απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση και προσοχή. Είναι και η σκηνοθεσία της Φρόσως της Μαστροκαλου που ώρες – ώρες αισθάνομαι σαν γιόγκι».
Η Γιώτα Φέστα τονίζει ότι είναι ηθοποιός που της αρέσει να μοιράζεται πράγματα στη σκηνή με τους συμπαίκτες της και επιδιώκει συνήθως τις ομαδικές δουλειές. Όπως λέει, υπήρξε μια σύνδεση με το κείμενο, από την πρώτη στιγμή που της το έδωσε ο Άκης Δήμου. Άλλωστε, όπως αποκαλύπτει, ο ίδιος της είπε πως όταν το έγραφε, σκεφτόταν να το παίξει εκείνη κι έτσι έγινε κάτι σιγά- σιγά πολύ προσωπικό για την ίδια.
Τη Γιώτα Φέστα είχε την ευκαιρία να την απολαύσει ξανά πρόσφατα το γιαννιώτικο κοινό. Πριν λίγους μήνες υποδύθηκε την Αρκάντινα στον «Γλάρο» του Τσέχωφ, που ανέβασε το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις σε έναν απαιτητικό και δύσκολο ρόλο. Υπάρχει άραγε, κάποια ομοιότητα σε αυτές τις δύο γυναίκες; Η ίδια πιστεύει πως δεν έχουν σχεδόν καμία ομοιότητα. «Φεύγεις από έναν κόσμο και πας σε έναν άλλο κόσμο. Ο κόσμος της Αρκάντινα είναι ένας κόσμος επικοινωνιακός και πολύ εγωκεντρικός, ενώ ο κόσμος της ηρωίδας του Άκη Δήμου είναι ένα κλειστό σύμπαν. Θα μπορούσε, με λίγη φαντασία, η Αρκάντινα να γίνει σαν την γυναίκα της Αναγνώρισης μετά το τέλος του έργου. Ποιος ξέρει;», αναρωτιέται.

Info

«Η Αναγνώριση» παρουσιάζεται αύριο Σάββατο (21.15) και μεθαύριο Κυριακή (ώρα 18.00), στο Θέατρο Έκφραση (Αραβαντινού 14). Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Φρόσω Μαστρόκαλου. Τα εισιτήρια κοστίζουν 10 ευρώ και 8 ευρώ το μειωμένο (ανέργων, φοιτητών, άνω των 65 ετών).

Κλήρωση προσκλήσεων

O Η.Α. κληρώνει δύο διπλές προσκλήσεις για την παράσταση της Κυριακής. Στέλνετε e-mail στο eisitirio@agon.gr, με τα στοιχεία σας, γράφετε «για Αναγνώριση» στο θέμα του mail, μέχρι αύριο Σάββατο, στις 3 το μεσημέρι. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν στο ίδιο mail με το οποίο συμμετείχαν στην κλήρωση για το πώς θα παραλάβουν τις προσκλήσεις τους.

Σχετικά άρθρα

Δ. Παπαγεωργίου: «Επιθυμώ να αφήσω και το προσωπικό μου στίγμα»

Αποστόλης Τζελέτας

Σοφία Μαρκούλα: «Τα Γιάννενα αξίζουν ό,τι καλύτερο»

Γεωργία Χαλάτση

Γ. Αρλέτος: «Προτεραιότητα ήταν και θα είναι οι δημότες»

Γεωργία Χαλάτση