Μια περίεργη διαδικασία εκλογής προέδρου στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο

Σήμερα λήγει η προθεσμία για τη μετατροπή του Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Κέντρου, με τα έξι Ινστιτούτα του, από Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και τη μετονομασία του σε Πανεπιστημιακό Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας. Η πράξη για τον ορισμό του προέδρου του ΠΑΠΕΚ και των μελών της διοίκησης των επιμέρους Ινστιτούτων έχει υπογραφεί από τον πρύτανη Τριαντάφυλλο Αλμπάνη, όπως ορίζεται από τον εσωτερικό κανονισμό, ωστόσο η διαδικασία καταγγέλλεται μέσω επιστολής προς την ακαδημαϊκή κοινότητα από έτερο καθηγητή, που είχε θέσει υποψηφιότητα.
Στην προκήρυξη που εκδόθηκε δύο φορές, καθώς την πρώτη φορά υπήρξε μόνο μία υποψηφιότητα, έθεσαν υποψηφιότητα τρία μέλη ΔΕΠ. Η επιλογή των οργάνων διοίκησης του ΠΕΚ έγινε σε ειδική συνεδρίαση της Συγκλήτου την Τρίτη.
Ωστόσο, η αρμοδιότητα της Συγκλήτου αμφισβητείται, καθώς, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμού του Κέντρου, αρμόδια για την αξιολόγηση και ιεράρχηση των υποψηφιοτήτων, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής, είναι πενταμελής επιτροπή του έχει συγκροτηθεί για τον σκοπό αυτό, μέλη της οποίας είναι ακαδημαϊκοί εντός και εκτός Ιδρύματος, που θα πρέπει να έχουν σχέση με τα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύουν τα επιμέρους Ινστιτούτα. Αφού η Επιτροπή αξιολογήσει τους υποψηφίους, ο πρύτανης, σύμφωνα με τον κανονισμό, οφείλει να ορίσει τον πρώτο κατά σειρά με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης ως πρόεδρο του Κέντρου. Αντίθετα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα ήταν τα έξι από τα επτά μέλη να καταθέσουν ξεχωριστές εισηγήσεις, με τους τέσσερις να συγκλίνουν υπέρ μιας επιλογής και δύο υπέρ άλλης.
Σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα καθηγητή, η Επιτροπή, που τελικά είχε επτά μέλη αντί για πέντε –όπως προέβλεπε ο κανονισμός – δε συνεδρίασε, δεν υπήρξαν διαδικασίες συνέντευξης και δεν καταρτίστηκε κανένας πίνακας αξιολόγησης, συνοδευόμενος από αιτιολογημένη έκθεση αξιολόγησης. Το ίδιο έγινε και για τα Ινστιτούτα.
Ερωτηθείς σχετικά από τον «Η.Α.», ο πρύτανης του πανεπιστημίου Τριαντάφυλλος Αλμπάνης ανέφερε ότι ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες, ωστόσο η Επιτροπή δε σχημάτισε ενιαία θέση. Μάλιστα, σημείωσε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πρωτοφανές, καθώς μπορεί να συμβεί και συμβαίνει και στα εκλεκτορικά.
Το γεγονός βέβαια πως μια Επιτροπή συγκροτείται για ένα συγκεκριμένο σκοπό και τελικά δεν παρουσιάζει τουλάχιστον έναν πίνακα αξιολόγησης, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, αναιρεί την ίδια την ύπαρξή της.
Από την πλευρά του κ. Αλμπάνη, η εισήγηση του θέματος στο ανώτατο όργανο του Ιδρύματος την Σύγκλητο έγινε ακριβώς για να υπάρξει συλλογική απόφαση και να μη θεωρηθεί απόφαση «ενός ανδρός», πολύ δε περισσότερο όταν δεν υπάρχει ομόφωνη πρόταση από την Επιτροπή, με τον πρύτανη να καλείται εκ του νόμου να υπογράψει τον ορισμό του προέδρου.
Από την άλλη πλευρά, η μετάθεση της αρμοδιότητας και της ευθύνης στη Σύγκλητο, χαρακτηρίζεται από τον καταγγέλλοντα ως μια προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί αυτή ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», νομιμοποιώντας οποιαδήποτε απόφαση. Μάλιστα, κατά τη συγκεκριμένη ψηφοφορία υπήρξαν τέσσερα μέλη της Συγκλήτου που αποχώρησαν, διαφωνώντας με τη διαδικασία.
Αμέσως μετά την εκλογή του προέδρου και των διευθυντών των Ινστιτούτων, ακολούθησε η μετατροπή του ΠΕΚ σε ΠΑΠΕΚ, η οποία έπρεπε να γίνει μέχρι τις 21 Οκτωβρίου.
Ωστόσο, δεν ήταν υποχρεωτικό να συνδυαστεί με τον ορισμό της νέας διοίκησης, η οποία θα μπορούσε να γίνει από τα νέα όργανα διοίκησης του Ιδρύματος, με δεδομένο πως και η θητεία της προηγούμενης διοίκησης είχε λήξει. Μάλιστα, σύμφωνα με τον νέο νόμο, η θητεία των οργάνων διοίκησής του ΠΑΠΕΚ συνεχίζεται για μια τριετία.