Η νομοθετική ρύθμιση δίνει το δικαίωμα κατοχύρωσης με χρησικτησία των συγκεκριμένων εκτάσεων και το δημόσιο δε θα προβάλλει δικαίωμα κυριότητας εφόσον δε διαθέτει αυτό τίτλους ιδιοκτησίας. Η ρύθμιση αφορά 6.889.985 στρέμματα, το 5,54% των αναρτημένων δασικών χαρτών, ενώ μόνο στην περιοχή του Δήμου Ζίτσας το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 6%, δηλαδή περίπου 4000 στρέμματα.
Από αμπελώνα στον λόφο Γαρδικίου, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς, συνοδευόμενος από τον δήμαρχο Ζίτσας Μιχάλη Πλιάκο, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την αντιμετώπιση ενός ζητήματος που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα. Τόνισε δε τη σημασία της συγκεκριμένης ρύθμισης για την επιστροφή ανθρώπων στον πρωτογενή τομέα και την καλλιέργεια.
«Ήταν κάτι αυτονόητο, το περίμεναν οι ιδιοκτήτες εδώ και 45 χρόνια. Μετά από πολλή δουλειά, τα χωράφια, που λόγγιασαν λόγω αστυφιλίας και άλλων συνθηκών, μπορούν να επιστρέψουν στους ιδιοκτήτες τους και να τα καλλιεργήσουν, ενώ, σύμφωνα με την νομοθεσία, μπορούν να αξιοποιηθούν και για άλλες χρήσεις», σημείωσε ο κ. Αμυράς, τονίζοντας τη στενή συνεργασία με τον περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέξανδρο Καχριμάνη και τον δήμαρχο Ζίτσας Μιχάλη Πλιάκο.
«Ανοίγουμε νέες δυνατότητες σε νέους αγρότες να επιστρέψουν και να αξιοποιήσουν το πλεονέκτημα που αυτός ο ευλογημένος τόπος τους παρέχει», σημείωσε ο κ. Αμυράς, ειδικά για τον Δήμο Ζίτσας και την πλούσια παράδοσή του στην αμπελουργία και οινοποιία.
Μέχρι σήμερα, το δημόσιο διεκδικούσε την κυριότητα της έκτασης, ζητώντας από τους ιδιώτες τίτλους πριν το 1946. Πλέον η νομοθετική ρύθμιση δίνει το δικαίωμα στους ιδιώτες να αποψιλώσουν και να χρησιμοποιήσουν την έκταση είτε για καλλιέργεια είτε για μια σειρά άλλων χρήσεων. Συγκεκριμένα, το Δημόσιο δεν προβάλλει πλέον δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που είχαν αγροτική μορφή στις αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960 ανεξάρτητα από τη μορφή που έχουν σήμερα, παρά μόνο αν το ίδιο έχει τίτλους ιδιοκτησίας. Εάν το γεωτεμάχιο ήταν αγροτικής μορφής στο παρελθόν αλλά σήμερα είναι δάσος και έως 30 στρέμματα, θα επιτρέπεται μόνο η χρήση του για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση, χωρίς δυνατότητα περαιτέρω αλλαγής χρήσης.
Εάν το γεωτεμάχιο ήταν αγροτικής μορφής το 1945 ή το 1960 και σήμερα θεωρείται δασική έκταση δεν υπάγεται πλέον στην δασική νομοθεσία και επιτρέπονται όλες οι χρήσεις. Προϋπόθεση είναι να αποδειχθεί η κυριότητα ή ο νομικός δεσμός του ιδιοκτήτη με το ακίνητο, κάτι που δε γίνεται απαραίτητα μόνο με τίτλους, αλλά και με οποιοδήποτε θεσμικά προβλεπόμενο αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο πιθανολογείται ο νομικός δεσμός με το ακίνητο.
Ο χαρακτηρισμός της έκτασης (δάσος ή δασική) διενεργείται, εφόσον δεν υπάρχει δασολόγιο, αλλά υπάρχει αναρτημένος δασικός χάρτης, από την Επιτροπή Δασολογίου Περιφερειακής Ενότητας, ακόμα και αν η συγκεκριμένη έκταση έχει κηρυχθεί αναδασωτέα.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον δήμαρχο Ζίτσας, που εξέφρασε την πλήρη ικανοποίησή του για την οριστική επίλυση του ζητήματος που απασχολεί τη δημοτική αρχή από το 2017, τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν δικαιώματα φύτευσης αμπελιών, αλλά δεν υπήρχαν διαθέσιμες εκτάσεις στον δήμο.
«Είναι μια μεγάλη ημέρα, γιατί, μετά από τις ενέργειες του κ. Αμυρά και της κυβέρνησης, θα δικαιωθούν εκατοντάδες άνθρωποι, που εγώ γνωρίζω, ότι θέλουν να επιστρέψουν στην πρωτογενή παραγωγή, και μάλιστα σε αυτές τις εποχές με τους ειδικούς να μιλούν για μια επισιτιστική κρίση. Ήρθε η ώρα όλοι μαζί να κάνουμε κάτι παραπάνω για να φέρουμε τον κόσμο πίσω στους αγρούς. Ειδικά για τον δήμο Ζίτσας και την αμπελουργική ζώνη, είναι μια χρυσή ευκαιρία να γυρίσουν άνθρωποι ακόμη και σε μη θεσμοθετημένες αμπελουργικές ζώνες, για να καλλιεργήσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Πλιάκος, κάνοντας λόγο για ένα «όνειρο» αυτής αλλά και της προηγούμενης θητείας του στο δημαρχείο.